دکتر عباس زریاب خویی
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) (تدوینگر)

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1392

زبان اثر : فارسی

دکتر عباس زریاب خویی

تاریخ مصاحبه: زمستان 69دکتر عباس زریاب خویی

‏ ‏


کتابامام به روایت دانشورانصفحه 161


کتابامام به روایت دانشورانصفحه 162

‏عباس زریاب خویی در 22 تیر 1298 در خوی و در خانواده‌ای میان حال و ‏‎ ‎‏نسبتا مرفه ‌زاده شد. در پنج سالگی او را به مکتب گذاشتند تا قرآن بیاموزد. ‏‎ ‎‏در هشت سالگی به دبستان رفت و پس از پایان دوره اول متوسطه به علت ‏‎ ‎‏نبودن دوره دوم دبیرستان در خوی به ناچار ترک تحصیل کرد، اما شوق علم ‏‎ ‎‏آموزی او را به تحصیل علوم حوزوی کشاند و عربی را تا حد مغنی و منطق را ‏‎ ‎‏تا حد شرح شمسیه و اصول فقه را تا حد معالم نزد حاج شیخ عبدالحسین ‏‎ ‎‏اعلمی و میرزا حسن مناقب در خوی آموخت. در سال 1316، یکی از طلاب ‏‎ ‎‏همشهری زریاب به نام شیخ صادق فراحی که بعدها روحانی طراز اول خوی ‏‎ ‎‏شد، چون علاقه و استعداد وی را به علم آموزی دید، او را تشویق کرد به قم ‏‎ ‎‏برود. ‏

‏زریاب رهسپار قم شد و با شیخ صادق در مدرسه جانی خان، ‌جای گرفت و ‏‎ ‎‏بعد‌ها به مدرسه فیضیه رفت و در آن جا به تحصیل ادامه داد. نخستین ‏‎ ‎‏استادش در قم همان شیخ صادق بود و بعد درس فقه و اصول آقا سید ‏‎ ‎‏محمد یزدی معروف به محقق داماد رفت و در فلسفه از امام خمینی درس ‏‎ ‎‏گرفت و در درس خارج فقه و اصول از محضر آیات عظام، سید صدرالدین ‏‎ ‎‏صدر و سید محمد تقی خوانساری و سید محمد حجت بهره گرفت. ‏

‏مطالعات زریاب در قم منحصر به درس‌های حوزه نبود و کتاب‌های     ‏‎ ‎‏دیگری  از قبیل کتاب‌های اجتماعی و فلسفی و روانشناسی و فقه و اصول           ‏‎ ‎

کتابامام به روایت دانشورانصفحه 163

‏اهل سنت و ریاضی و زبان فرانسه را می‌خواند. در 1322، به خوی بازگشت و ‏‎ ‎‏به تدریس در دبیرستان پرداخت. دو سال بعد به تهران آمد و به استخدام ‏‎ ‎‏کتابخانه مجلس شورای ملی در آمد و در دانشکده معقول و منقول (الهیات) ‏‎ ‎‏به تحصیل پرداخت. پس از آن به کتابخانه مجلس سنا رفت و به معرفی سید ‏‎ ‎‏حسن تقی ‌زاده، 1334، بورس مطالعاتی اوقاف هرمبولدت آلمان غربی که از ‏‎ ‎‏مهم‌ترین بنیادهای علمی و فرهنگ آلمان است در اختیار او قرار گرفت و ‏‎ ‎‏حدود 5 سال در آلمان به تحصیل در تاریخ و علوم و معارف اسلامی و فلسفه ‏‎ ‎‏گذرانید و دکترای خود را در رشته تاریخ دریافت کرد و به ایران بازگشت و ‏‎ ‎‏دوباره به کتابخانه مجلس رفت و مشغول به کار شد. اندکی بعد به دعوت ‏‎ ‎‏هنینگ، ایران‌‌شناس نامی به دانشگاه برکلی در کالیفرنیا رفت و از 1341 تا ‏‎ ‎‏1343، به تدریس پرداخت. ‏

‏زریاب با اینکه پستی دائمی در آن دانشگاه به دست آورده بود، اما به ‏‎ ‎‏دلیل علاقه به ایران به وطن بازگشت و به تدریس در دانشکده ادبیات ‏‎ ‎‏دانشگاه تهران در رشته‌های تاریخ و ادبیات و معارف اسلامی مشغول شد ‏‎ ‎‏و تا مدتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به آن کار ادامه داد و پس از آن ‏‎ ‎‏مجبور به ترک دانشگاه شد. زریاب علاوه بر فعالیت دانشگاهی، عضو ‏‎ ‎‏مجامع علمی و بین‌المللی چندی مانند انجمن بین‌المللی شرق شناسی ‏‎ ‎‏آلمان و مجمع بین‌المللی کتیبه‌های ایرانی بود. ‏

‏زریاب در دوران بازنشستگی به دائر‏‏ة‏‏‌المعارف بزرگ اسلامی و ‏‎ ‎‏دائر‏‏ة‏‏‌المعارف تشیع رفت و به نوشتن مقاله پرداخت و سرانجام در 1380، ‏‎ ‎‏به دیار باقی شتافت. ‏

‏(یکی قطره باران، ‏‏جشن‌نامه استاد دکتر عباس زریاب خویی‏‏، به کوشش احمد تفضلی، تهران، 1380، ‏‎ ‎‏صص8 ـ 1)‏

‏ ‏

‎ ‎

کتابامام به روایت دانشورانصفحه 164