تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی

‏‏من فکر نمی‌کردم که عضو ستاد انقلاب فرهنگی بشوم. روز 23 ‏‎ ‎‏خرداد 1359 بود که از اخبار ساعت دو بعد از ظهر شنیدم که امام ‏‎ ‎‏اینجانب را نیز جزو اعضای ستاد انقلاب فرهنگی منصوب فرموده‌اند. ‏‎ ‎‏بعد از انقلاب این سؤال مطرح شد که آیا نظام دانشگاهی و آموزش و ‏‎ ‎
‏‎

‎‏پرورش را به همان روال قبل از انقلاب می‌توان ادامه داد یا اینکه ‏‎ ‎‏تغییراتی در آن صورت بگیرد؟ نهایتا موضوع انقلاب فرهنگی مطرح شد ‏‎ ‎‏و جلساتی در دانشکده الهیات دانشگاه تهران تشکیل گردید، اتفاقا اولین ‏‎ ‎‏سخنران آن جلسات من بودم. سپس سمیناری در دانشگاه شهید بهشتی ـ ‏‎ ‎‏دانشگاه ملی آن زمان ـ برگزار شد و کسانی چون: طاهر احمدزاده، ‏‎ ‎‏رجبی، بنی‌صدر، ‌حبیبی، معادیخواه و شمس آل احمد شرکت کردند. در ‏‎ ‎‏آن سمینار مطرح شده بود که آیا نمی‌شود با همین نظام دانشگاهی و ‏‎ ‎‏آموزش و پرورش به کار ادامه داد؟ و راجع به انقلاب فرهنگی بحث ‏‎ ‎‏بود. البته از تشکیل شورایی جهت حل این مشکل صحبت شد. در آن ‏‎ ‎‏زمان‌ها گروه‌های مختلفی از جمله دانشجویان مسلمان روی این زمینه ‏‎ ‎‏فعال بودند و افرادی را هم معرفی کردند تا اینکه امام بالاخره تصمیم ‏‎ ‎‏گرفتند و گفتند: گروهی و شورایی را انتخاب می‌کنیم که ستادی تشکیل ‏‎ ‎‏بدهند به نام ستاد انقلاب فرهنگی. ‏

‏‏این دانشجویان مسلمان با من آشنا نبودند تا مرا نیز جهت عضویت ‏‎ ‎‏در ستاد انقلاب فرهنگی به دفتر امام معرفی نمایند. آقای دکتر قائمی ‏‎ ‎‏می‌گفت: روزی که ستاد انقلاب فرهنگی تشکیل شد، آقای رفسنجانی به ‏‎ ‎‏محضر امام رفته بودند و آن حضرت شما را نیز معرفی می‌نمایند، این ‏‎ ‎‏مطلب را آقای هاشمی در هیأت رئیسه مجلس نقل کرده بودند. ‏

‏‏موقع تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی چون امر دانشگاه امر مهمی بود و ‏‎ ‎‏تعطیل شدن دانشگاه در مملکت انعکاس خاصی داشت و امام هم انتظار ‏‎ ‎‏داشتند که اعضای ستاد انقلاب فرهنگی زودتر وضع دانشگاه‌ها را بررسی ‏‎ ‎
‏‎

‎‏بکنند و پیشنهادهایی را برای بازگشایی دانشگاه‌ها به محضر ایشان ارائه ‏‎ ‎‏بدهند. این بود که ما زیاد خدمت امام می‌رسیدیم، مثلا سه ماه یا دو ماه ‏‎ ‎‏یک بار در آن جلسات گزارش کار را می‌دادیم و از اندیشه‌های امام بهره ‏‎ ‎‏می‌بردیم. در موردی امام نسبت به یکی از رجل سیاسی گذشته ـ ‌درباره ‏‎ ‎‏تدین وی‌ ـ اظهار نظری فرموده بودند. در یکی از جلسات پس از بحث ‏‎ ‎‏دانشگاه‌ها و مسائل روز دانشگاه‌ها من از ایشان سؤال کردم که آیا ‏‎ ‎‏جنابعالی درباره تدین آن رجل سیاسی اطلاعاتی از مأخذی اخذ ‏‎ ‎‏فرموده‌اید؟ پاسخ فرمودند: دو نفر از روحانیون به من گفته بودند که ‏‎ ‎‏وضع اعتقادی آن آقا چگونه بوده است. استنباط من این است که چون ‏‎ ‎‏اینها قصد بت‌تراشی دارند، امام خواسته‌اند یک نوع بت‌شکنی بشود تا ‏‎ ‎‏مجال پیدا نکنند کسی را در مقابل سران نهضت و رهبران و مسئولان ‏‎ ‎‏علم بکنند و از این طریق پراکندگی و دسته‌بندی و جبهه‌گیری در جامعه ‏‎ ‎‏به وجود بیاورند. ‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎