191ـ یکبار که برای منزل امام(س) نان کنجدی خریده بودم، حضرت امام گفتند: ببر پس بده و از این به بعد هم همان نان بی کنجد را که اکثر مردم استفاده می کنند، برای منزل بخر. این سفارش همیشگی ایشان بود.
192ـ در جماران بعضی اوقات که همسر امام در منزل نبودند، حضرت امام از من می خواست تا برایش چای بیاورم. فرش کوچکی را زیر درخت پهن می کردیم و آقا روی آن می نشستند و به همراه چای معمولاً مقدار جزئی پنیر، در حدود دو سه لقمه، و یک نصفه خیار و 3یا4 عدد توت غذایی بود که میل می کردند و این تقریباً اندازۀ غذای همیشگی ایشان بود. هنگامی که من با تعجب از این مقدار ناچیز غذا و توان و دوام ایشان در کارها سؤال کردم، می فرمودند دوام انسان به خوراک زیاد نیست.
***