از شهرت امام مترصد دیدن امام بودم

‏‏از شهرت امام مترصد دیدن امام بودم‏

‏‏در سال 1326 در خمین بودم که آوازۀ امام را شنیدیم. چنین مشهور بود که حاج آقا‏‎ ‎‏روح اللّه خمینی شخصی بسیار فاضل که بر علوم زیادی به ویژه فلسفۀ الهی مسلط‏
‏‎

‎‏است. یک سال و نیم بعد وقتی که به قم آمدم، مترصد دیدن این آقا بودم تا اینکه‏‎ ‎‏یک روز آقایی را دیدم که از مسجد کوچکی بیرون آمدند. عده ای از طلبه ها همراه‏‎ ‎‏ایشان بودند. از یکی از شاگردان پرسیدم این آقا کیست. گفتند: «حاج آقا روح اللّه ‏‎ ‎‏خمینی». پرسیدم، چه درسی می فرمایند. گفتند: «خارج طهارت». نفهمیدم درس‏‎ ‎‏خارج یعنی چه. تا کم کم متوجه شدم کسی که درس خارج می دهد، باید مجتهدی‏‎ ‎‏مسلم و صاحب نظر باشد. ولی درنظر اول این آقا برای من تازگی داشتند و از این رو‏‎ ‎‏مدتی بی اراده به ایشان خیره شدم. به دلیل شنیده هایم، دیدن و شناختنشان هر روز‏‎ ‎‏بیشتر از روز پیش برایم جالب و حتی ضروری می شد. اغلب سر راهشان‏‎ ‎‏می ایستادم تا ایشان را ببینم. ولی هنوز نمی توانستم سر کلاس درسشان حاضر شوم‏‎ ‎‏تا اینکه کم کم سطح را خواندم و به درس خارج حضرت آیت اللّه بروجردی راه پیدا‏‎ ‎‏کردم. سال 1330 بود که در سر کلاس درس حضرت امام(س) که اکنون دیگر رونق‏‎ ‎‏بسزایی گرفته بود، حاضر شدم.‏‎[1]‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

‎