مامورین شبانه به منزل امام ریختند

‏‏سخنرانی امام خمینی و اعلامیه‌ پرشور ایشان موجب آگاهی ملت ایران نسبت به این مصوبه ننگین شد و امام ضربه کاری را به شاه وارد کرد و رژیم شاه هم با بالا گرفتن موج اعتراضات و نارضایتی و تحریک افکار عمومی‌سخت وحشت کرده بود. این بار امام به شاه حمله می‌کرد، لذا شاه تخت و تاج خود را در معرض زوال و سرنگونی می‌دید. بنابراین به دستور شاه شب 13 آبانماه 1343 صدها کماندو و چتر باز مسلح خانه امام خمینی را محاصره و ایشان را دستگیر می‌کنند. مامورین منزل امام را شبانه محاصره و از بام خانه وارد منزل می‌شوند. حتی برای دستگیری ایشان به ضرب و شتم خدمه منزل می‌پردازند. پاسبانی که در آن ساعت در جلو بیمارستان فاطمی‌ پست می‌داد، می‌گفت امام را از درب منزل با ماشین فولکس واگن آوردند و سر خیابان سوار ماشین شورلتی که آماده حرکت بود کردند و به تهران بردند، پاسبان مزبور می‌گفت: امام خمینی وقتی از ماشین فولکس پیاده ‌شد بیش از چهار صد نفر کماندو و چتر باز‏

‏‏ ‏
‏‎

‎‏مسلح در اطراف ایشان گرد آماده بودند اما امام خمینی با لبخند معنا داری به مسئول آن گروه فرمود: این همه قوا نم‏‏ی‏‏‌خواست. ‏

‏‏سپس ماشین امام با سرعت 140 کیلومتر راه قم به تهران را کمتر از 90 دقیقه پیمود و به فرودگاه مهرآباد رسید. شنیده‌ها حاکی است در آنجا سرهنگ مولوی که پیش از امام حاضر شده بود بوسیله بی‌سیم با مافوق خود صحبت می‌کند و از قربان گفتن‌های او بدست می‌آمد که طرف مخاطب او شخص شاه است. ‏

‏‏او می‌گفت: ماموریت تا اینجا به خوبی صورت گرفته و تتمه آن نیز به زودی انجام‏‎ ‎‏‌می‌شود!‏

‏‏هنوز آفتاب روز 13 آبانماه سر از افق بیرون نیاورده بود که امام را با هواپیمائی که آماده پرواز بود از وطن خارج می‌کنند. ‏

‏‏یکی از مقامات امنیتی پاسپورت رهبر عظیم الشان انقلاب را به دست ایشان داد و اظهار داشت شما اکنون به ترکیه می‌روید و خانواده‌ی شما به زودی به شما ملحق خواهند گردید. ‏

‏‏عصر همان روز ساواک طی اعلامیه‌ای خبر تبعید امام خمینی را به ترکیه بدین شرح اعلام داشت: ‏

‏‏طبق اطلاع موثق و شواهد و دلایل کافی چون رویۀ آقای خمینی و تحریکات مشارالیه بر علیه منافع ملت، امنیت، استقلال و تمامیت ارضی کشور تشخیص داده شد لذا در تاریخ 13 آبانماه 1343 از ایران تبعید گردید. ‏

‏‏س: واکنش مردم و مراجع به تبعید امام خمینی چه بود؟ ‏

‏‏ج: تبعید رهبرعزیز انقلاب موج خشم را در تمام محافل، خصوصاً محافل روحانی ایران برانگیخت. درسهای حوزه علمیه و نمازهای جماعت بعنوان اعتراض به بازداشت و تبعید غیر قانونی ایشان، در قم و مشهد و تهران و بسیاری از شهرها به مدت 15 تا 30 روز تعطیل شد. علماء ایران و مراجع بزرگ تقلید با صدور تلگراف و اعلامیه، پشتیبانی خود را از امام خمینی و اهداف ایشان اعلام نمودند.‏