اسدالله تجریشی
ایجاد تشکیلا‌ت در بازار
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) - گروه تاریخ (تدوینگر)

محل نشر : تهران

زمان (شمسی) : 1387

زبان اثر : فارسی

ایجاد تشکیلا‌ت در بازار

‏مدتها پس از شهادت طیب‏‏ و حادثه 15 خرداد، در بازار تهران‏‏ تشکیلاتی‏‎ ‎‏ایجاد شد که گردانندگان اصلی آن صادق امانی‏‏، هاشم امانی‏‎[1]‎‏ و مهدی‏‎ ‎

کتابخاطرات اسدالله تجریشیصفحه 24

‏عراقی‏‏ بودند. اینها تشکیلات را اداره می کردند. اما قبل از اینکه این‏‎ ‎‏تشکیلا ت شکل بگیرد حضرت امام را دستگیر کرده بودند.‏

‏چهار نفر از وعاظ آن زمان؛ آقایان: علی اصغر مروارید‏‏، فضل الله‏‎ ‎‏محلاتی‏‏، اعتباری و آقا نجم سپهر سخنرانی هایی برپا می کردند که خیلی‏‎ ‎‏هم داغ بود و به همین واسطه چندین شب متواری شدند و در منزلِ ما‏‎ ‎‏مخفی بودند.‏

‏برادری داشتم به نام حاج محمد تجریشی که از دنیا رفته است. من را‏‎ ‎‏که دستگیر کردند، او را هم گرفتند و به 11 سال زندان محکوم شد. اما‏‎ ‎‏من به حبس ابد محکوم شدم. ایشان در ارتباط با مسائل روزمره و‏‎ ‎‏طرفداری از علما مؤاخذه شده بود. اما من ارتباطم با تشکیلاتی بود که‏‎ ‎‏معتقد به انقلاب و حرکتهای مسلحانه بود. خوب اینها با برادر من ارتباط‏‎ ‎‏داشتند و چند شبی در منزل ما بودند، تا به دست مأمورین نیفتند.‏

‏بین بازار نوروزخان و بازار آهنگرها مسجد مخروبه ای‏‎[2]‎‏ بود به نام‏‎ ‎

کتابخاطرات اسدالله تجریشیصفحه 25

‏مسجد شیخ علی‏‏ که نه امام جماعتی داشت و نه امکاناتی، مثل فرش و‏‎ ‎‏زیلو که اغلب جلسات تشکیلات به دور از انظار در این مکان تشکیل‏‎ ‎‏می شد.‏

 

کتابخاطرات اسدالله تجریشیصفحه 26

  • . من با حاج هاشم آقا در زندان بودم و با خانواده ایشان بخصوص حاج سعید امانی . زمانی که انقلاب تثبیت شد و حضرت امام بنای حکومت اسلامی را گذاشت، اینها از جمله کسانی بودند که آمدند و گوشه ای از کارها را به عهده گرفتند.
  • . آن چه از تاریخ مساجد بازار و رابطه ی بین آنها بر می آید، پیوستگی، هماهنگی، همکاری و ارتباط نزدیک و ناگسستنی این دو نهاد مذهبی و اقتصادی است، که بسیاری از اوقات به اشتراک در یک نهاد مذهبی و یا سیاسی متجلی می شد و طبیعی بود که نسبت به هم و نیز پدیده های اجتماعی مؤثر باشند.مساجد واقع در بازار هم به دلیل موقعیت خاصی که داشتند، همواره از سوی رژیم کنترل می شدند. سخنرانی ها، رفت و آمدها و جلسات مبارزان حتی صحبت های خصوصی بین افراد مبارز نیز تحت مراقبت آنها بود. بدین لحاظ، متولیان این مساجد رویهی محافظه کارانه و احتیاط پیش می گرفتند و به صورت علنی دست به فعالیتی نمی زدند. البته، گروههایی چون هیأت مؤتلفه که به راهنمایی امام خمینی سازمان یافته بودند، در ایام مختلف مذهبی و غیرمذهبی از فرصتها استفاده کرد، با برگزاری میتینگها و پخش اعلامیه هایی، فعالیتهای انقلابی خود را انجام می دادند.(مساجد بازار تهران ، فرشید مهری، مرکز اسناد انقلا ب اسلا می، ص 23 و 24)