به دنبال دستگیری امام، علمای زیادی از مشهد، قم، شیراز و اصفهان به تهران مهاجرت کرده و از آنجا به حضرت عبدالعظیم رفتند و به قول معروف تحصن کردند و حرف آنها این بود که رژیم دست از سر علما به ویژه امام که مرجع تقلید است بردارد و آنها را آزاد کند.
رژیم که خود را در تنگنا دید، با یک عقب نشینی تاکتیکی اعلام کرد که مشکلی نیست. ما می خواهیم با آقایان یک مذاکراتی بکنیم وقتی تمام شد آزادشان می کنیم. مدتی در باشگاه افسران نگهداری شدند و بعد به
کتابخاطرات اسدالله تجریشیصفحه 41 جای دیگری منتقل شدند.
بعضی از علما می خواستند به ملا قات امام بروند ولی رژیم ممانعت می کرد و اجازه نمی داد. فقط به آیت الله سید احمد خوانساری که از مراجع و بزرگان بود و کاری هم به رژیم نداشت، اجازهِ ملاقات داده شد. ایشان به اتفاق آقای انواری رفتند و از سلامت امام خبر آوردند.
با قولی که رژیم داده بود، علما و مراجع به شهرهای خودشان مراجعت کردند.
امام مدت هشت ماه در بازداشت به سر بردند و بعد آزاد شدند که مردم زیادی در تهران و بعداً در قم به دیدار ایشان رفتند. تا اینکه سال بعد و پس از سخنرانی امام علیه مصونیت امریکایی ها سرانجام رژیم امام را مجدداً دستگیر و به ترکیه تبعید کردند و از آنجا به نجف اشرف فرستادند.
کتابخاطرات اسدالله تجریشیصفحه 42