احکام روزه
احکام روزۀ قضا
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1391

زبان اثر : فارسی

احکام روزۀ قضا

مساله 1694ـ‏ اگر دیوانه عاقل شود، واجب نیست روزه های وقتی را که دیوانه‏‎ ‎‏بوده قضا نماید.‏

مساله 1695ـ‏ اگر کافر مسلمان شود، واجب نیست روزه های وقتی را که کافر‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 257

‏بوده قضا نماید. ولی اگر مسلمانی کافر شود و دوباره مسلمان گردد روزه های وقتی را‏‎ ‎‏که کافر بوده باید قضا نماید.‏

مساله 1696ـ‏ روزه ای که از انسان بواسطۀ مستی فوت شده، باید قضا نماید،‏‎ ‎‏اگرچه چیزی را که بواسطۀ آن مست شده، برای معالجه خورده باشد، بلکه اگر نیت‏‎ ‎‏روزه کرده و مست شده و در حال مستی روزه را ادامه داده تا از مستی خارج شده‏‎ ‎‏باشد بنابر احتیاط واجب باید روزۀ آن روز را تمام کند و بعداً قضا نماید.‏

مساله 1697ـ‏ اگر برای عذری چند روز روزه نگیرد و بعد شک کند که چه وقت‏‎ ‎‏عذر او برطرف شده می تواند مقدار کمتر را که احتمال می دهد روزه نگرفته قضا‏‎ ‎‏نماید، مثلاً کسی که پیش از ماه رمضان مسافرت کرده و نمی داند پنجم رمضان از‏‎ ‎‏سفر برگشته یا ششم، می تواند پنج روز روزه بگیرد و نیز کسی هم که نمی داند چه‏‎ ‎‏وقت عذر برایش پیدا شده، می تواند مقدار کمتر را قضا نماید، مثلاً اگر در آخرهای‏‎ ‎‏ماه رمضان مسافرت کند و بعد از رمضان برگردد و نداند که بیست و پنجم رمضان‏‎ ‎‏مسافرت کرده، یا بیست و ششم، می تواند مقدار کمتر یعنی پنج روز را قضا کند.‏

مساله 1698ـ‏ اگر از چند ماه رمضان روزۀ قضا داشته باشد، قضای هر کدام را‏‎ ‎‏که اول بگیرد مانعی ندارد. ولی اگر وقت قضای رمضان آخر تنگ باشد، مثلاً پنج روز‏‎ ‎‏از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم به رمضان مانده باشد باید اول، قضای‏‎ ‎‏رمضان آخر را بگیرد.‏

مساله 1699ـ‏ اگرقضای روزۀ چندرمضان براو واجب باشد ودرنیت معین نکند‏‎ ‎‏روزه ای را که می گیرد قضای کدام رمضان است، قضای سال اول حساب می شود.‏

مساله 1700ـ‏ کسی که قضای روزۀ رمضان را گرفته، اگر وقت قضای روزه او‏‎ ‎‏تنگ نباشد می تواند پیش از ظهر روزۀ خود را باطل نماید.‏

مساله 1701ـ‏ اگر قضای روزۀ ماه رمضان شخص دیگری را گرفته باشد، احتیاط‏‎ ‎‏واجب آن است که بعد از ظهر روزه را باطل نکند.‏

مساله 1702ـ‏ اگر بواسطۀ مرض، یا حیض، یا نفاس، روزۀ رمضان را نگیرد و‏‎ ‎‏پیش از تمام شدن رمضان بمیرد، لازم نیست روزه هایی را که نگرفته برای او قضا‏‎ ‎‏کنند، اگر چه مستحب است.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 258

مساله 1703ـ‏ اگر بواسطۀ مرضی روزۀ رمضان را نگیرد و مرض او تا رمضان‏‎ ‎‏سال بعد طول بکشد قضای روزه هایی را که نگرفته بر او واجب نیست، و باید برای‏‎ ‎‏هر روز یک مد که تقریباً ده سیر است طعام یعنی گندم یا جو و مانند اینها به فقیر‏‎ ‎‏بدهد، ولی اگر بواسطۀ عذر دیگری مثلاً برای مسافرت روزه نگرفته باشد و عذر او‏‎ ‎‏تا رمضان بعد باقی بماند، روزه هایی را که نگرفته باید قضا کند و احتیاط مستحب آن‏‎ ‎‏است که برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد.‏

مساله 1704ـ‏ اگر بواسطۀ مرضی روزۀ رمضان را نگیرد و بعد از رمضان مرض‏‎ ‎‏او برطرف شود ولی عذر دیگری پیدا کند که نتواند تا رمضان بعد قضای روزه را‏‎ ‎‏بگیرد باید روزه هایی را که نگرفته قضا نماید و نیز اگر در ماه رمضان، غیر مرض عذر‏‎ ‎‏دیگری داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعد‏‎ ‎‏بواسطۀ مرض نتواند روزه بگیرد روزه هایی را که نگرفته باید قضا کند.‏

مساله 1705ـ‏ اگر در ماه رمضان بواسطۀ عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان‏‎ ‎‏عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمداً قضای روزه را نگیرد باید روزه را قضا‏‎ ‎‏کند و برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها هم به فقیر بدهد.‏

مساله 1706ـ‏ اگر در قضای روزه کوتاهی کند تا وقت تنگ شود و در تنگی وقت‏‎ ‎‏عذری پیدا کند، باید قضا را بگیرد و برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها به‏‎ ‎‏فقیر بدهد بلکه اگر موقعی که عذر دارد تصمیم داشته باشد که بعد از برطرف شدن‏‎ ‎‏عذر روزه های خود را قضا کند و پیش از آن که قضا نماید در تنگی وقت عذر پیدا کند‏‎ ‎‏باید قضای آن را بگیرد، و احتیاط واجب آن است که برای هر روز هم یک مد غذا به‏‎ ‎‏فقیر بدهد.‏

مساله 1707ـ‏ اگر مرض انسان چند سال طول بکشد، بعد از آن که خوب شد‏‎ ‎‏اگر تا رمضان آینده به مقدار قضا وقت داشته باشد باید قضای رمضان آخر را بگیرد و‏‎ ‎‏برای هر روز از سالهای پیش یک مد که تقریباً ده سیر است، طعام یعنی گندم یا جو و‏‎ ‎‏مانند اینها به فقیر بدهد.‏

مساله 1708ـ‏ کسی که باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد می تواند‏‎ ‎‏کفارۀ چند روز را به یک فقیر بدهد.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 259

مساله 1709ـ‏ اگر قضای روزۀ رمضان را چند سال تاخیر بیندازد باید قضا را‏‎ ‎‏بگیرد و برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.‏

مساله 1710ـ‏ اگر روزۀ رمضان را عمداً نگیرد، باید قضای آن را به جا آورد و‏‎ ‎‏برای هر روز دو ماه روزه بگیرد یا به شصت فقیر طعام بدهد، یا یک بنده آزاد کند، و‏‎ ‎‏چنانچه تا رمضان آینده قضای آن روزه را به جا نیاورد برای هر روز نیز دادن یک مد‏‎ ‎‏طعام لازم است.‏

مساله 1711ـ‏ اگر روزۀ رمضان را عمداً نگیرد و در روز کاری که روزه را باطل‏‎ ‎‏می کند انجام دهد، مثلاً چند مرتبه جماع کند یک کفاره کافی است.‏

مساله 1712ـ‏ بعد از مرگ پدر پسر بزرگتر باید قضای نماز و روزۀ او را به‏‎ ‎‏تفصیلی که در مساله 1390 گفته شد به جا آورد ولی قضای روزۀ مادر، بر پسر واجب‏‎ ‎‏نیست.‏

مساله 1713ـ‏ اگر پدر غیر از روزۀ رمضان، روزۀ واجب دیگری را مانند روزۀ‏‎ ‎‏نذر نگرفته باشد باید پسر بزرگتر قضا نماید.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 260