احکام نماز
احکام قبله
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1391

زبان اثر : فارسی

احکام قبله

مساله 776ـ ‏خانۀ کعبه که در مکۀ معظمه می باشد قبله است، و باید روبروی آن‏‎ ‎‏نماز خواند، ولی کسی که دور است اگر طوری بایستد که بگویند رو به قبله نماز‏‎ ‎‏می خواند کافی است و همچنین است کارهای دیگری که مانند سر بریدن حیوانات،‏‎ ‎‏باید رو به قبله انجام گیرد.‏

مساله 777ـ‏ کسی که نماز واجب را ایستاده می خواند، باید طوری بایستد که‏‎ ‎‏بگویند رو به قبله ایستاده و لازم نیست زانوهای او و نوک پای او هم رو به قبله باشد.‏

مساله 778ـ‏ کسی که باید نشسته نماز بخواند، اگر نمی تواند بطور معمول‏‎ ‎‏بنشیند و در موقع نشستن، کف پاها را به زمین می گذارد، باید در موقع نماز صورت و‏‎ ‎‏سینه و شکم او رو به قبله باشد و لازم نیست ساق پای او رو به قبله باشد.‏

مساله 779ـ‏ کسی که نمی تواند نشسته نماز بخواند، باید در حال نماز به پهلوی‏‎ ‎‏راست طوری بخوابد که جلوی بدن او رو به قبله باشد، و اگر ممکن نیست باید به‏‎ ‎‏پهلوی چپ طوری بخوابد که جلوی بدن او رو به قبله باشد، و اگر این را هم نتواند‏‎ ‎‏باید به پشت بخوابد بطوری که کف پای او رو به قبله باشد.‏

مساله 780ـ‏ نماز احتیاط و سجده و تشهد فراموش شده را باید رو به قبله به جا‏‎ ‎‏آورد و در سجدۀ سهو هم احتیاط مستحب همین است.‏

مساله 781ـ‏ نماز مستحبی را می شود در حال راه رفتن و سواری خواند و اگر‏‎ ‎‏انسان در این دو حال، نماز مستحبی بخواند لازم نیست رو به قبله باشد.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 125

مساله 782ـ‏ کسی که می خواهد نماز بخواند، باید برای پیدا کردن قبله کوشش‏‎ ‎‏نماید، تا یقین کند که قبله کدام طرف است، و می تواند به گفتۀ دو شاهد عادل که از‏‎ ‎‏روی نشانه های حسی شهادت می دهند یا به قول کسی که از روی قاعدۀ علمی قبله را‏‎ ‎‏می شناسد و محل اطمینان است عمل کند، و اگر اینها ممکن نشد باید به گمانی که از‏‎ ‎‏محراب مسجد مسلمانان یا قبرهای آنان یا از راههای دیگر پیدا می شود عمل نماید‏‎ ‎‏حتی اگر از گفتۀ فاسق یا کافری که به واسطۀ قواعد علمی قبله را می شناسد گمان به‏‎ ‎‏قبله پیدا کند کافی است.‏

مساله 783ـ‏ کسی که گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قویتری پیدا کند‏‎ ‎‏نمی تواند به گمان خود عمل نماید، مثلاً اگر میهمان از گفتۀ صاحب خانه گمان به قبله‏‎ ‎‏پیدا کند ولی بتواند از راه دیگر گمان قویتری پیدا کند نباید به حرف او عمل نماید.‏

مساله 784ـ‏ اگر برای پیدا کردن قبله وسیله ای ندارد، یا با این که کوشش کرده،‏‎ ‎‏گمانش به طرفی نمی رود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید چهار نماز به چهار‏‎ ‎‏طرف بخواند و اگر به اندازۀ چهار نماز وقت ندارد، باید به اندازه ای که وقت دارد،‏‎ ‎‏نماز بخواند، مثلاً اگر فقط به اندازۀ یک نماز وقت دارد، باید یک نماز به هر طرفی که‏‎ ‎‏می خواهد بخواند. و باید نمازها را طوری بخواند که یقین کند یکی از آنها رو به قبله‏‎ ‎‏بوده یا اگر از قبله کج بوده، به طرف دست راست و دست چپ قبله نرسیده است.‏

مساله 785ـ‏ اگر یقین یا گمان کند که قبله در یکی از دو طرف است، باید به هر‏‎ ‎‏دو طرف نماز بخواند ولی احتیاط مستحب آن است که در صورت گمان، به چهار‏‎ ‎‏طرف نماز بخواند.‏

مساله 786ـ‏ کسی که باید به چند طرف نماز بخواند، اگر بخواهد نماز ظهر و‏‎ ‎‏عصر یا مغرب و عشا را بخواند بهتر آن است که نماز اول را به هر چند طرف که‏‎ ‎‏واجب است بخواند، بعد نماز دوم را شروع کند.‏

مساله 787ـ‏ کسی که یقین به قبله ندارد، اگر بخواهد غیر از نماز کاری کند که‏‎ ‎‏باید رو به قبله انجام داد، مثلاً بخواهد سر حیوانی را ببرد، باید به گمان عمل نماید و‏‎ ‎‏اگر گمان ممکن نیست به هر طرف که انجام دهد صحیح است.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 126