احکام حواله دادن
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1391

زبان اثر : فارسی

احکام حواله دادن

مساله 2289ـ‏ اگر انسان طلبکار خود را حواله بدهد که طلب خود را از دیگری‏‎ ‎‏بگیرد و طلبکار قبول نماید، بعد از آن که حواله درست شد، کسی که به او حواله‏‎ ‎‏شده بدهکار می شود، و دیگر طلبکار نمی تواند طلبی را که دارد از بدهکار اولی‏‎ ‎‏مطالبه نماید.‏

مساله 2290ـ‏ بدهکار و طلبکار و کسی که سر او حواله شده، باید مکلّف و‏‎ ‎‏عاقل باشند و کسی آنها را مجبور نکرده باشد، و نیز باید سفیه نباشند، یعنی مال‏‎ ‎‏خود را در کارهای بیهوده مصرف نکنند ولی اگر بعد از بالغ شدن سفیه شده باشند تا‏‎ ‎‏حاکم شرع آنان را از تصرف در اموالشان جلوگیری نکرده معاملۀ ایشان اشکال‏‎ ‎‏ندارد، و نیز اگر حاکم شرع کسی را بواسطۀ ورشکستگی از تصرف در اموالش‏‎ ‎‏جلوگیری کرده باشد نمی شود او را حواله بدهند که طلبش را از دیگری بگیرد، و‏‎ ‎‏خودش هم نمی تواند به کسی حواله بدهد، ولی اگر سر کسی حواله بدهد که به او‏‎ ‎‏بدهکار نیست اشکال ندارد.‏

مساله 2291ـ‏ اگر سر کسی حواله بدهند که بدهکار است احتیاط واجب آن‏‎ ‎‏است که قبول کند ولی حواله دادن سر کسی که بدهکار نیست، در صورتی صحیح‏‎ ‎‏است که او قبول کند و نیز اگر انسان بخواهد به کسی که جنسی بدهکار است، جنس‏‎ ‎‏دیگر حواله دهد، مثلاً به کسی که جو بدهکار است گندم حواله دهد، تا او قبول نکند‏‎ ‎‏حواله صحیح نیست.‏

مساله 2292ـ‏ موقعی که انسان حواله می دهد باید بدهکار باشد پس اگر‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 360

‏بخواهد از کسی قرض کند، تا وقتی از او قرض نکرده نمی تواند او را به کسی حواله‏‎ ‎‏دهد که آنچه را بعداً قرض می دهد از آن کس بگیرد.‏

مساله 2293ـ‏ مال مورد حواله باید برای حواله دهنده و طلبکار معین باشد،‏‎ ‎‏یعنی مردّد نباشد پس اگر مثلاً ده من گندم و ده تومان پول به یک نفر بدهکار باشد و‏‎ ‎‏به او بگوید یکی از دو طلب خود را از فلانی بگیر، و آن را معین نکند، حواله درست‏‎ ‎‏نیست.‏

مساله 2294ـ‏ اگر بدهی واقعاً معین باشد ولی بدهکار و طلبکار در موقع حواله‏‎ ‎‏دادن، مقدار آن یا جنس آن را ندانند حواله صحیح است مثلاً اگر طلب کسی را در‏‎ ‎‏دفتر نوشته باشد و پیش از دیدن دفتر حواله بدهد و بعد دفتر راببیند و به طلبکار‏‎ ‎‏مقدار طلبش را بگوید، حواله صحیح می باشد.‏

مساله 2295ـ‏ طلبکار می تواند حواله را قبول نکند، اگرچه کسی که به او حواله‏‎ ‎‏شده فقیر نباشد و در پرداختن حواله هم کوتاهی ننماید.‏

مساله 2296ـ‏ اگر سر کسی حواله بدهد که بدهکار نیست، چنانچه او حواله را‏‎ ‎‏قبول کند، پیش از پرداختن حواله نمی تواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگیرد، و‏‎ ‎‏اگر طلبکار طلب خود را به مقدار کمتری صلح کند، کسی که حواله را قبول کرده،‏‎ ‎‏همان مقدار را می تواند از حواله دهنده مطالبه نماید.‏

مساله 2297ـ‏ بعد از آن که حواله درست شد، حواله دهنده، و کسی که به او‏‎ ‎‏حواله شده، نمی توانند حواله را به هم بزنند، و هرگاه کسی که به او حواله شده در‏‎ ‎‏موقع حواله فقیر نباشد یعنی غیر از چیزهایی که در دین مستثنی است مالی داشته‏‎ ‎‏باشد که بتواند حواله را بپردازد اگرچه بعداً فقیر شود، طلبکار هم نمی تواند حواله را‏‎ ‎‏به هم بزند، و همچنین است اگر موقع حواله فقیر باشد و طلبکار بداند فقیر است،‏‎ ‎‏ولی اگر نداند فقیر است و بعد بفهمد، اگرچه در آن وقت مالدار شده باشد، طلبکار‏‎ ‎‏می تواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگیرد.‏

مساله 2298ـ‏ اگر بدهکار و طلبکار و کسی که به او حواله شده، یا یکی از آنان‏‎ ‎‏برای خود حق به هم زدن حواله را قرار دهند، مطابق قراری که گذاشته اند، می توانند‏‎ ‎‏حواله را به هم بزنند.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 361

مساله 2299ـ‏ اگر حواله دهنده خودش طلب طلبکار را بدهد ـ چنانچه به‏‎ ‎‏خواهش کسی که به او حواله شده داده است ـ می تواند چیزی را که داده از او بگیرد.‏‎ ‎‏و اگر بدون خواهش او داده، نمی تواند چیزی را که داده از او مطالبه نماید.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 362