احکام روزه
جاهایی که فقط قضای روزه واجب است
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1391

زبان اثر : فارسی

جاهایی که فقط قضای روزه واجب است

مساله 1688ـ‏ در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و کفاره‏‎ ‎‏واجب نیست:‏

‏اول: آن که روزه دار در روز ماه رمضان عمداً قی کند.‏

‏دوم: آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در مسالۀ 1630 گفته‏‎ ‎‏شد تا اذان صبح از خواب سوم بیدار نشود.‏

‏سوم: عملی که روزه را باطل می کند به جا نیاورد ولی نیت روزه نکند، یا ریا‏‎ ‎‏کند، یا قصد کند که روزه نباشد.‏

‏چهارم: آن که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک‏‎ ‎‏روز یا چند روز روزه بگیرد.‏

‏پنجم: آن که در ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که‏‎ ‎‏روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، و نیز اگر بعد از تحقیق با‏‎ ‎‏این که گمان دارد صبح شده، کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد بعد معلوم‏‎ ‎‏شود صبح بوده قضای آن روزه بر او واجب است، ولی اگر بعد از تحقیق گمان یا یقین‏‎ ‎‏کند که صبح نشده و چیزی بخورد و بعد معلوم شود صبح بوده قضا واجب نیست‏‎ ‎‏بلکه اگر بعد از تحقیق شک کند که صبح شده یا نه و کاری که روزه را باطل می کند‏‎ ‎‏انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، قضا واجب نیست.‏

‏ششم: آن که کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفتۀ او کاری که روزه را باطل‏‎ ‎‏می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 256

‏هفتم: آن که کسی بگوید صبح شده و انسان به گفتۀ او یقین نکند، یا خیال کند‏‎ ‎‏شوخی می کند و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده‏‎ ‎‏است.‏

‏هشتم: آن که به گفتۀ کس دیگر که عادل باشد افطار کنند، بعد معلوم شود‏‎ ‎‏مغرب نبوده است.‏

‏نهم: آن که در هوای صاف بواسطۀ تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند‏‎ ‎‏بعد معلوم شود مغرب نبوده است، ولی اگر در هوای ابر به گمان این که مغرب شده‏‎ ‎‏افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده، قضا لازم نیست.‏

‏دهم: آن که برای خنک شدن، یا بی جهت مضمضه کند یعنی آب در دهان‏‎ ‎‏بگرداند و بی اختیار فرو رود، ولی اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد،‏‎ ‎‏یا برای وضو مضمضه کند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.‏

مساله 1689ـ‏ اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود یا‏‎ ‎‏آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.‏

مساله 1690ـ‏ مضمضه زیاد برای روزه دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه‏‎ ‎‏بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.‏

مساله 1691ـ‏ اگر انسان بداند که به واسطۀ مضمضه بی اختیار، یا از روی‏‎ ‎‏فراموشی آب وارد گلویش می شود، نباید مضمضه کند.‏

مساله 1692ـ‏ اگر در ماه رمضان، بعد از تحقیق یقین کند که صبح نشده و کاری‏‎ ‎‏که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده قضا لازم نیست.‏

مساله 1693ـ‏ اگر انسان شک کند که مغرب شده یا نه، نمی تواند افطار کند، ولی‏‎ ‎‏اگر شک کند که صبح شده یا نه، پیش از تحقیق هم می تواند کاری که روزه را باطل‏‎ ‎‏می کند انجام دهد.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 257