احکام طلاق
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1391

زبان اثر : فارسی

احکام طلاق

مساله 2498ـ‏ مردی که زن خود را طلاق می دهد، باید عاقل و بنابر احتیاط‏‎ ‎‏واجب بالغ باشد، و به اختیار خود طلاق دهد، و اگر او را مجبور کنند که زنش را‏‎ ‎‏طلاق دهد طلاق باطل است، و نیز باید قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صیغۀ طلاق‏‎ ‎‏را به شوخی بگوید صحیح نیست.‏

مساله 2499ـ‏ زن باید در وقت طلاق از خون حیض و نفاس پاک باشد و‏‎ ‎‏شوهرش در آن پاکی یا در حال نفاس یا حیض که پیش از این پاکی بوده با او نزدیکی‏‎ ‎‏نکرده باشد و تفصیل این دو شرط در مسائل آینده گفته می شود.‏

مساله 2500ـ‏ طلاق دادن زن در حال حیض یا نفاس درسه صورت صحیح‏‎ ‎‏است:‏

‏اول: آن که شوهرش بعد از ازدواج با او نزدیکی نکرده باشد.‏

‏دوم: آبستن باشد، و اگر معلوم نباشد که آبستن است و شوهر در حال حیض‏‎ ‎‏طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده، اشکال ندارد.‏

‏سوم: مرد بواسطۀ غایب بودن نتواند یا برایش مشکل باشد که پاک بودن زن را‏‎ ‎‏بفهمد.‏

مساله 2501ـ‏ اگر زن را از خون حیض پاک بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود‏‎ ‎‏که موقع طلاق در حال حیض بوده، طلاق او باطل است و اگر او را در حیض بداند و‏‎ ‎‏طلاقش دهد بعد معلوم شود پاک بوده طلاق او صحیح است.‏

مساله 2502ـ‏ کسی که می داند زنش در حال حیض یا نفاس است، اگر غایب‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 395

‏شود مثلاً مسافرت کند و بخواهد او را طلاق دهد، باید تا مدتی که معمولاً زنها از‏‎ ‎‏حیض یا نفاس پاک می شوند صبر کند.‏

مساله 2503ـ‏ اگر مردی که غایب است بخواهد زن خود را طلاق دهد چنانچه‏‎ ‎‏بتواند اطلاع پیدا کند که زن او در حال حیض یا نفاس است یا نه، اگرچه اطلاع او از‏‎ ‎‏روی عادت حیض زن، یا نشانه های دیگری باشد که در شرع معین شده، باید تا‏‎ ‎‏مدتی که معمولاً زنها از حیض یا نفاس پاک می شوند صبر کند.‏

مساله 2504ـ‏ اگر با عیالش که از خون حیض و نفاس پاک است نزدیکی کند و‏‎ ‎‏بخواهد طلاقش دهد، باید صبر کند تا دوباره حیض ببیند و پاک شود، ولی زنی را که‏‎ ‎‏نُه سالش تمام نشده، یا آبستن است، اگر بعد از نزدیکی طلاق دهند، اشکال ندارد، و‏‎ ‎‏همچنین است اگر یائسه باشد یعنی اگر سیّده است بیشتر از شصت سال و اگر سیّده‏‎ ‎‏نیست بیشتر از پنجاه سال داشته باشد.‏

مساله 2505ـ‏ هرگاه با زنی که از خون حیض و نفاس پاک است نزدیکی کند و‏‎ ‎‏در همان پاکی طلاقش دهد اگر بعد معلوم شود که موقع طلاق آبستن بوده اشکال‏‎ ‎‏ندارد.‏

مساله 2506ـ‏ اگر با زنی که از خون حیض و نفاس پاک است نزدیکی کند و‏‎ ‎‏مسافرت نماید، چنانچه بخواهد در سفر طلاقش دهد، باید بقدری که زن معمولاً‏‎ ‎‏بعد از آن پاکی، خون می بیند و دوباره پاک می شود صبر کند.‏

مساله 2507ـ‏ اگر مرد بخواهد زن خود را که بواسطۀ مرضی حیض نمی بیند‏‎ ‎‏طلاق دهد، باید از وقتی که با او نزدیکی کرده تا سه ماه از جماع با او خودداری نماید‏‎ ‎‏و بعد او را طلاق دهد.‏

مساله 2508ـ‏ طلاق باید به صیغه عربی صحیح خوانده شود و دو مرد عادل آن‏‎ ‎‏را بشنوند و اگر خود شوهر بخواهد صیغۀ طلاق را بخواند و اسم زن او مثلاً فاطمه‏‎ ‎‏باشد باید بگوید: ‏زَوجَتِی فاطِمَة طالقٌ ‏زن من فاطمه رها است و اگر دیگری را وکیل‏‎ ‎‏کند آن وکیل باید بگوید:‏ زَوجَةُ مُوکِّلِی فاطِمَةُ طالِقٌ.

مساله 2509ـ‏ زنی که صیغه شده، مثلاً یک ماهه یا یک ساله او را عقد کرده اند‏‎ ‎‏طلاق ندارد، و رها شدن او به این است که مدتش تمام شود، یا مرد مدت را به او‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 396

‏ببخشد به این ترتیب که بگوید: مدت را به تو بخشیدم و شاهد گرفتن و پاک بودن زن‏‎ ‎‏از حیض لازم نیست.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 397