پیام

‏‏حاج سعید یکی از پرستاران با عجله به دنبال کسی است تا مطلب‏‎ ‎‏مهمی را به او بگوید.‏

‏‏     امروز صبح زنگ اتاق پرستاران به صدا درمی آید، او فوراً به‏‎ ‎‏حضور امام می رسد، پس از عرض سلام، امام می گویند: بگویید پیام‏‎ ‎‏را پخش نکنند. حالا او دنبال کسی از اعضای دفتر و یا حاج احمد‏‎ ‎‏آقاست تا دستور امام را ابلاغ کند. حدود ده دقیقه طول می کشد تا‏‎ ‎‏مطلب رسانده شود؛ امّا دیگر کار از کار گذشته است و رادیو در خبر‏‎ ‎‏صبحگاهی، آن را پخش می کند. متن نامه،‏‎[1]‎‏ جوابیه ای از طرف امام به‏‎ ‎‏اظهارات رئیس جمهور، آقای خامنه ای، در مورد مسائلی از‏‎ ‎‏ولایت‏‏ ‏‏فقیه می باشد. امام در این جوابیه ضمن وارد دانستن اشکالاتی‏‎ ‎‏به این اظهارات، توضیحهای لازم برای تصحیح و تکمیل آن نیز‏‎ ‎‏می دهند؛ ولی گویا نظرشان در مورد پخش آن از رسانه ها عوض شده‏‎ ‎‏است و می خواهند جنبۀ خصوصی، استاد و شاگردی داشته باشد و‏
‏‎

‎‏شاید هم به دلیل احترام خاصی که برای مقام علمی و معنوی‏‎ ‎‏رئیس جمهور قائلند، این دستور را داده اند. به هر حال، قسمت بر این‏‎ ‎‏شد تا پیام پخش شود. از طرفی هم آقای خامنه ای متقابلاً در‏‎ ‎‏نمازجمعه ضمن پذیرش نظریه های امام به طور صددرصد، آن را‏‎ ‎‏جزو مسلّمات اسلام، و خود را مطیع و فرمانبردار نظر مراد و مولای‏‎ ‎‏خویش می دانند. این برخورد زیبای آقای خامنه ای باعث تحسین‏‎ ‎‏مردم گردیده؛ و به عزت و بزرگواری ایشان نیز دوچندان افزوده است.‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎