‏‏دو هدف اساسى انبیا‏

‏‏دو هدف اساسى انبیا‏

‏‏انبیا هم که مبعوث شدند، براى این مبعوث شدند که معنویات ‏

‏‏مردم را و آن استعدادها را شکوفا کنند که در آن استعدادها بفهمند به اینکه چیزى نیستیم، و علاوه بر آن، مردم را، ضعفا را از تحت سلطه استکبار بیرون بیاورند. از اول انبیا این دو شغل را داشته اند،‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏شغل معنوى که مردم را از اسارت نفس خارج کنند، از اسارت خودش خارج کنند- که شیطان بزرگ است- و مردم و ضعفا را از گیر ستمگران نجات بدهند؛ این دو شغل، شغل انبیاست. وقتى انسان حضرت موسى را، حضرت ابراهیم را ملاحظه مى کند، و چیزهایى که از اینها در قرآن نقل شده است، مى بیند که اینها همین دو سمت را داشتند، یکى دعوت مردم به توحید و یکى نجات بیچاره ها از تحت ستم. اگر در تعلیمات حضرت عیسى- سلام الله علیه- در این امر‏‎[1]‎‏ کم است حضرت عیسى کم عمر کرد و کم تماس پیدا کرد با مردم، والّا شیوه او هم همان شیوه حضرت موسى است و همه انبیا. و بالاترین آنها که رسول خدا- صلى الله علیه وآله وسلم- است این دو شیوه را به عیان در قرآن و سنت در عمل خود رسول الله مى بینیم. قرآن دعوت به معنویات تا حدى که بشر مى تواند به او برسد و فوق او [کرده ] و بعد هم اقامه عدل. پیغمبر هم و سایر کسانى که لسان وحى بودند، آنها هم این دو رویه را داشتند. خود پیغمبر هم عملش اینطور بود، تا آن روزى که حکومت تشکیل نداده بود، معنویات را تقویت مى کرد. به مجرد اینکه توانست حکومت تشکیل بدهد علاوه بر معنویات اقامه عدل کرد، حکومت تشکیل داد و این مستمندان را از زیر بار ستمگران تا آن قدر که اقتضا داشت وقت، نجات داد.‏‏ 29‏

‏‏***‏

‏‎ ‎

‏‎

‎