رهبر بین مردم
حکومت اسلام مثل حکومتهاى دیگر از قبیل سلاطین، از قبیل رؤساى جمهورى نیست. حاکم اسلام حاکمى است که در بین مردم، در همان مسجد کوچک مدینه مى آمد جلوس مى کرد و آنهایى که مقدرات مملکت دستشان بود، مثل سایر طبقات مردم در مسجد اجتماع مى کردند؛ و طورى بود اجتماعشان که کسى که از خارج مى آمد نمى فهمید که کى رئیس مملکت است و کى صاحب منصب است و کى از فقراست. لباسْ همان لباس فقرا و عشرتْ همان عشرت فقرایى. و در اجراى عدالت طورى بود که اگر چنانچه یک نفر از پایین ترین افراد ملت بر شخص اول مملکت، بر سلطان، بر رعیت ادعایى داشت و پیش قاضى مى رفت، قاضى شخص اول مملکت را احضار مى کرد و او هم حاضر مى شد. 122
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.۱)صفحه 188