تخریب قوه تفکر
اینها مى خواستند که هر قوه اى که احتمال بدهند که در مقابل اجانب بایستد و اربابها بایستد و هر فکرى را که احتمال بدهند که این فکر در مقابل آنهاست، اگر بتوانند فکر را از او بگیرند. فکر را چه طور بگیرند؟ به اعتیاد به مشروبات، به اعتیاد به هروئین و امثال این مخدرات که فکر انسان را مى گیرد؛ انسان را از میان تهى مى کند، مراکز فحشایى که سرتاسر مملکت بود، مراکز فسادى که سرتاسر مملکت بود، خوب، این هم جوانها را مشغول مى کرد به یک امور شهوانى که بکلى افکار را از دستشان مى گرفت. این یک برنامه بود ... این برنامه روى یک حساب [بود] نه اینکه همین طورى مى شد. یک حساب، حسابِ دقیق این کارها انجام مى گرفت. 136
***
کتابآیین انقلاب اسلامی (ج.۱)صفحه 203