مجله کودک 510 صفحه 10

قسمت دوم امیرمحمد لاجورد روزنامههایی به سردبیری خودمان مقوا، ماژیک، مداد شمعی، چسب، قیچی و دیگر وسایل دم دست از این قبیل را میتوان آورد و شروع کرد به درست کردن یک روزنامه دیواری. یک صفحه سفید رنگ پنجاه در هفتاد سانتیمتری، آنقدر بزرگ هست که بتواند خیلی از چیزهایی را که دوست داریم به دیگران بگوییم یا نشان دهیم را در خود جا داده و به نمایش بگذارد. روزنامههای دیواری، ویژگیها و حال و هوای خاص خود را دارند. گذشته از تفاوتهای بسیار زیادی که با روزنامههای واقعی دارند اما دارای خصوصیات جالب و جذاب و منحصر به فردی هستند، از جمله اینکه سردبیری آنها با خودمان است و تقریباً تمام مراحل تولیدش توسط خود ما انجام میشود. همزمان با هجدهمین نمایشگاه بینالمللی مطبوعات و خبرگزاریها، کارگاه آموزش روزنامه دیواری هم در سالن مطبوعات کودک و نوجوان این نمایشگاه برپا بود. در این کارگاه گفتوگویی داشتیم با خانم ناهید منظری که هفته پیش قسمت اول آن را خواندید. ادامه گفتوگو با او را میخوانید. سبزیجات بالا و پایین پرید و چیزهایی زمزمه کرد. دانههای نخودفرنگی بیرون پریدند و دنبال سیر دویدند. گل کلم، کرفس را بغل کرد و اسفناج را بلند کرد. جنبوجوش در سبزیها افتاد. میوهها زُل زده بودند به آنها. پیاز گفت: من بو دارم، تندم، اما هیچ غذایی بیمن معنی ندارد.