مجله نوجوان 211 صفحه 13

روی کاراکترهای سری اول شخصیت پردازی مناسبی انجام شده بود. بیننده در هر ردّۀ سنی که بود می­‏توانست ویژگیهای شخصیتی کاراکترها را درک کند ولی در قسمت دوم حجم زیادی از شخصیتهای مختلف اعم از انسان و حیوان به شخصیتهای اصلی اضافه می‏­شود ولی هیچکدام از آنها نمی­‏توانند ارتباط مناسب را با بیننده برقرار کنند. حتی کاراکترهایی هم که در قبل باآنها آشنا بودیم به خصوصیات شخصیتی خود پایبند نیستند و رفتارهای متفاوتی از خود نشان می­‏دهند. با اینکه فیلم دنبال انتقال یک پیام آموزشی نیز هست ولی نمی­‏تواند پیام ویژه­‏ای پیدا کند و باز هم به همان پیام قسمت اول یعنی «هر کسی کو دور ماند از اصل خویش/ باز جوید روزگار وصل خویش» اکتفا کند و آن را در بدترین شکل ممکن ارائه می­‏دهد. در قسمت اول با سکانسهای کلیپ مانندی روبرو بودیم که یکی از موفقیت­‏ترین آنها بخش حمله خرس و گوزن به فروشگاه و تفرج در آن بود. موسیقی این بخش جذابیت آن تصاویر را دو چندان کرده بود ولی در قسمت دوم نه تنها از این شیرین کاریها خبری نیست، موسیقی هم نمی‏­تواند به خوبی فیلم را همراهی کند و زیر تصاویر حساس، خنده­دار یا هیجان­انگیز خط بکشد و آن را برجسته کند. از ابتدای فیلم یک موسیقی یکنواخت و بدون تعطیلی روی مغز مخاطب می­‏رود و حتی گاهی اوقات بیننده آرزو می­‏کند که‏ ای کاش می­‏شد فیلم را در سکوت دید! چیزی که بیش از هر چیز به این فیلم لطمه زده است، دوبلۀ بی­‏ربط و نامناسب آن است. البته نباید تلاش گویندگان را در تیپ سازی کاراکترهای مختلف ندیده گرفت چون آنها با جذبیت زیادی کار را دوبله کرده‏­اند ولی ترجمۀ نامناسب متن، روی کار آنها نیز تأثیر منفی گذاشت است و زحمات آنها را زیر سؤال برده است. فصل شکار 1، کاراکترهای دقیق‏­تری داشت که با اجرای نامناسب و دقیق توانستند ماندگار شوند ولی در فصل شکار 2 خبری از آن ریزه­کاریها و ظریف­کاریهای تکنیکی نیست و گاهی اوقات در ذوق بیننده نیز می­‏زند. ما به رؤسای کمپانی­‏های بزرگ سینمایی توصیه می­‏کنیم برای جلوگیری از آنکه در چنین اشتباهاتی حتماً فرم اشتراک مجلۀ دوست نوجوانان را پر کنند تا با دریافت به موقع مجلۀ دوست نوجوانات و مطالعۀ دقیق آن بتوانند خود را از ورطۀ سقوط نجات دهند!