ارسال کنند.
دستور داد عدهای کوچهها و خیابانها
را تمیز کنند. دستور داد کوچهها را سنگفرش کنند و گداها را جمع کنند. دستور داد چهرۀ شهرهای ایران، چهرۀ تمیز و زیبایی باشد.
تشکیل دارالفنون
در ایران هیچ مدرسه و دانشگاهی وجود نداشت. مکتبخانههایی بودند که خواندن و نوشتن و قرآن به بچهها یاد میدادند. امیر کبیر دستور داد اولین دانشگاه ایران تأسیس شود. اسم این دانشگاه را دارالفنون گذاشت و یک نفر را هم به اروپا فرستاد تا معلمهای درسهای گوناگون را استخدام کند و به ایران بیاورد.
چاپ روزنامه
امیر کبیر معتقد بود روزنامه، باعث میشود مردم نسبت به اتفاقات
دور و برشان آگاهتر شوند و دربارۀ دانش جدید و احوال دیگر کشورها اطلاعاتشان بالا رود و جلوی خرافهها
و شایعهها کمکم گرفته شود. بنابراین دستور داد در ایران نیز مانندکشورهای اروپایی روزنامه منتشر شود.
گسترش روابط
در آن زمان سیاست خارجی
ایران به روابط با دولتهای روس
و انگلیس محدود میشد. این
دو دولت نیز اغلب کاری جز
خیانت و غارت در حق مردم
ایران نمیکردند. امیر کبیر
روابط خارجی را توسعه داد
و دامنۀ آن را به کشورهای
دیگری نظیر اتریش و آمریکا
کشاند.
تأسیس ادارۀ آگاهی
در بین مأموران دولت، افراد
زیادی بودند که به مردم ظلم
میکردند. امیر کبیر برای
اینکه از روابط مأموران دولت
با مردم باخبر شود، ادارهای
درست کرد که مشخصات
کارکنان آن مخفی بود. مأموران این
اداره در لباس چوپان، گدا، فروشنده،
دورهگرد و غیره در بین مردم رفت
و آمد داشتند و خیانتها و خلافهای
مأموران دولت را به امیر کبیر اطلاع
میدادند.
تنها پیامهای مؤدبانه پذیرفته میشود
تا زمان وزارت او، سفیران روسیه
و انگلستان عادت داشتند
پیامهایشان را با تحقیر و بدون
رعایت ادب برای وزیر بفرستند
و انتظار داشتند وزیر فوراً جواب
بدهد و جوابش هم حتماً مطابق
میل آنها باشد اما امیر کبیر که
وزیر شد، تنها پیامهایی را پذیرفت
که با رعایت کامل ادب به دستش
میرسید. در ارسال پاسخ نیز مدتی
صبر میکرد و بسیاری اوقات نیز
جوابش مطابق میل سفیران روسیه و
انگلستان نبود.
کشورهای اروپایی نیز گاهی ایرانیها
را خوار و کوچک میشمردند و به
فرستادگان و سفیران ایرانی بیاحترامی میکردند. امیر کبیر پیغامی به تمامی کشورها داد و گفت: «اگر به فرستادگان ایران بیاحترامی شود، همان بیاحترامی دربارۀ فرستادگان و سفیران آنها خواهد شد.»
و از این به بعد رفتار دیگر کشورها با
ایرانیها مؤدبانهتر شد.
منابع:
1 ـ بی نام. امیرکبیر. تهران: دفتر برنامهریزی
آموزش ابتدایی. 1352
2- حسنزاده، فرهاد. امیرکبیر. تهران: انتشارات
مدرسه. چاپ ششم: 1386
3- اشرفی، موسی؛ قربانی، ابراهیم. میرزاتقیخان
امیرکبیر. تهران: مرکز آموزش سازمان فرهنگی
هنری شهرداری تهران. چاپ اول: 1385
دست خط امیرکبیر
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 203صفحه 17