مصاحبه
زمان: 10 آبان 1357 / 29 ذی القعده 1398
مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع: علت ترک عراق و مهاجرت به فرانسه
مصاحبه کننده: خبرنگار رادیو ـ تلویزیون اتریش
سؤال: [چرا حضرت آیت الله عراق را ترک کردند؟]
جواب: دولت عراق زیر فشار شاه، من را از فعالیت سیاسی که مسئولیت آن را بر دوش می کشم منع نمود؛ از این جهت آنجا را ترک کردم.
ــ [آیا تصمیم دارید به ایران بروید؟ چرا به ایران نرفته اید؟]
ــ حضور در خارج، برای افشای جرایم شاه در سطح جهانی مناسبتر است.
ــ [شانس مخالفین را در به دست گرفتن قدرت چگونه ارزیابی می کنید؟]
ــ مخالف رژیم، یک ملت است و ناچار ملت پیروز است.
ــ [ارزیابی شما از شاه به عنوان رهبر کشور خصوصاً بعد از قتل عام ها چیست؟]
ــ شاه هیچ گاه رهبر کشور نبوده و مزاحم رهبریها بوده است؛ و پس از این قتل عام ها پایگاهی نخواهد داشت ـ چنانچه در بین ملت قبلاً هم نداشته است ـ ولی اکنون ملت ما با بیداری بر ضد او قیام کرده است و ناچار باید این رژیم تغییر کند.
ــ [نظرتان دربارۀ تغییرات و تحولات آیندۀ ایران چیست؟]
ــ با قیام انقلابی ملت، شاه خواهد رفت و حکومت دموکراسی و جمهوری اسلامی برقرار می شود. در این جمهوری یک مجلس ملی، مرکب از منتخبین واقعی مردم، امور مملکت را اداره خواهند کرد. حقوق مردم ـ خصوصاً اقلیتهای مذهبی ـ محترم بوده و رعایت خواهد شد. با احترام متقابل نسبت به کشورهای خارجی عمل می شود. نه به کسی ظلم می کنیم و نه زیر بار ظلم می رویم. کشور در حال حاضر ورشکست شده است و همه چیز از بین رفته است. با استقرار جمهوری اسلامی ساختمان واقعی و حقیقی کشور شروع خواهد شد.