نامه
زمان: 4 خرداد 1357 / 17 جمادی الثانی 1398
مکان: نجف
موضوع: تجلیل از استقامت و ایستادگی در برابر ستمکاران
مخاطب: خزعلی، ابوالقاسم
بسمه تعالی
17 ج2 98
پس از اهدای سلام و تحیت، من از یاد دوستان وفادار به اسلام و احکام آسمانی آن بیرون نمی روم. من از یاد جوانان غیوری که خود را فدای اسلام و هدفهای آن کردند، و از یاد عزیز شما که به ابدیت پیوست و در جوار لطف حق تعالی در ردیف فداکاران راه حق ثبت شد بیرون نمی روم. من از یاد شما و امثال شما که مردانه در مقابل ستمکاران ایستاده اید و مصیبتها را کوچک شمرده اید در مقابل هدف؛ خارج نمی شوم. من از دعای به آن مظلومان و به شما مجاهدان غافل نیستم. شماها در راه حق سوگمند شدید و با روح بزرگ با ناگواریها مواجه شده، اعصاب ظالمان را خرد کردید.
از زمزمه های اخیر ـ چه افترا باشد و چه صحیح ـ نباید تزلزلی در روح دوستان رخ دهد. در این امور همیشه این نحو برخوردها هست و خداوند با متقین است. والسلام علیکم و رحمة الله .