نامه
زمان: 31 تیر 1354 / 12 رجب 1395
مکان: نجف
موضوع: بی توجهی حوزۀ نجف نسبت به مسائل ایران
مخاطب: شریعت اصفهانی (شیخ الشریعه)، محمد (وکیل امام خمینی در پاکستان)
بسمه تعالی
12 رجب 95
به عرض عالی می رساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج شریف بود، واصل و موجب تشکر گردید. سلامت و سعادت جنابعالی را خواستار است. حوادث اینجا و آنجا محتاج به ذکر نیست، جنابعالی هم مطلع هستید؛ اینجانب تاکنون تصمیمی اتخاذ نکردم و متحیر هستم. از خداوند تعالی اصلاح امور را خواستار است. چیزی که مرا رنج می دهد بی تفاوت بودن نجف است راجع به قضایای قم و ـ احیاناً ـ طرفداری از مخالف؛ وَالله ُ مِنْ وَرائِهِمْ مُحیطٌ. از جنابعالی امید دعای خیر دارم.
راجع به مطلبی که مرقوم شده بود، عجالتاً محذور دارد؛ قبلاً هم وسیلۀ آقای خلخالی خواستم شهریه ای بدهم ولی طوری عمل شد که منصرف شدم. راجع به حوالۀ آقای خلخالی، اولاً نمی دانم این همان وجه سابق است که از کراچی مرقوم شده بود یا وجه دیگری است. در هر حال مراجعه کردم به آقای خلخالی؛ قبول کردند ولی وجه سابق را دریافت نداشتم. و قبض وصول شصت هزار روپیه [را] سابقاً فرستادم؛ لابد نرسیده است، اگر همان باشد. از سلامت خودتان گاهی مطلعم فرمایید. از خداوند تعالی عافیت جنابعالی را خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله .
روح الله الموسوی الخمینی