دهه شصت دهه امام خمینی بود و از این پس دههها هر
چه بیایند، به جز او انتساب نخواهند داشت، این او بود
که هر آنچه در تقدیر تاریخ انسان این عصر بود ظاهر
کرد. حیات انسانهایی چون او نفخهای از نفخات روح اللهی
است که در تن انسان میدمد، در تن زمین مرده، و آن را
حیات میبخشد. امام خمینی انسانی چونان دیگران نبود؛
از قبلیه انبیا و اصحاب آنان بود و مصداقی از مصادیق
معدود «نباء عظیم»... که هر هزار سال یکی میرسد و
مراد از این «هزار»عدد هزار نیست؛ مراد آن است که
او از خیل یادآوران است و مورد خطاب اِنّما اَنتَ مُذکّر. و
مخاطب این سخن آنانند که نه نامی از آنان در تاریخهای
تمدن است و نه در تاریخهای رسمی، اما زمین هر چه
دارد مدیون آنهاست. اینان، چون دیگر ابنای بشر، از خاک
روییدهاند، اما چون دیگران در خاک نماندهاند و سر بر
آسمان برآوردهاند و فقط اینانند که از حقیقت با خبرند و
دیگران را نیز اینان خبر کردهاند.
شهید سَید مرتضی آوینی
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 143صفحه 11