سخنرانی
زمان: 1 آبان 1358 / 1 ذی الحجه 1399
مکان: قم
موضوع: توطئه های گروهکها ـ لزوم همراهی و همگامی با ملت
حضار: اهالی مسجد ارباب تهران
بسم الله الرحمن الرحیم
تجربیات انقلاب
انسان باید بتدریج تجربه پیدا بکند. ما قبل از انقلاب نمی دانستیم که بعد از انقلاب چه خواهد شد، تجربه نداشتیم. حالا که انقلاب شده است می بینیم که یکی از ثمرات انقلاب هرج و مرج است! هرکس هرچه دلش می خواهد می گوید. هرکس هر عملی را که می خواهد انجام می دهد. و ابداً در فکر این نیستند که آیا این حرفی که می زنند در مسیر ملت است؟ آنکه ملت خواستش بود و رأی مثبت به او داد؛ یعنی رأی اکثریت قاطع، که تمام مخالفین وقتی یک طرف شدند و ملت هم یک طرف، صد، صدی نود و هشت، ملت رأی داشتند، دو تمامِ مخالفین، و ملت ما با فریاد و با رأی، رأی به جمهوری اسلامی داد.
جمهوری اسلامی که ملت ما می خواهد این است که محتوای این جمهوری احکام اسلام باشد و تمام مملکت روی احکام اسلامی اداره بشود، و آنچه که خدای تبارک و تعالی فرموده است به وسیلۀ پیغمبر اکرم و به ما رسیده است به وسیله ائمۀ اطهار آنها باید تحقق پیدا بکند. حالا که رأی را مردم دادند و تمام کارها با نظر مردم انجام گرفته است، حالا می بینیم که گروههای مختلفی، آرای مختلفی پیدا شده است، و هرکس هر جور دلش می خواهد صحبت می کند. وقتی هم که از آن سؤال بکنند، جواب این است که انقلاب است! هر که هر خلافی بکند، برهانش این است که انقلاب شده است! چون
انقلاب شده است، دیگر باید همۀ کارها انقلابی باشد، و معنی انقلابی هم این است که موازین دیگر ندارد! میزان عقلی، یک میزان انسانی یک میزان اسلامی، دیگر در کار نیست. نطقها می شود، کاغذها نوشته می شود، قلمها به کار افتاده است در گوشه و کنار کشور، و هرکس هرچه به نظرش می آید می نویسد، و می خواهد تحمیل کند به یک ملت سی و چند میلیونی.
توطئه برای انحلال مجلس خبرگان
همین آقایانی که فریاد می زنند که باید دمکراسی باشد، باید آزادی باشد، همین آقایان می نشینند دور هم و یک چیزی پیش خودشان می گویند و می خواهند تحمیل کنند به ملت. مثلاً مجلس خبرگان با اکثریت ملت رفته است و مشغول کار است، حالا می بینیم که یک دسته چند نفری دور هم جمع می شوند و می گویند مجلس خبرگان باید منحل بشود! من نمی دانم که این آقایانِ «باید منحل بشود» چه کاره اند که می گویند باید منحل بشود. برای چه باید منحل بشود؟ برای اینکه این آقایان معمِّم هستند؟ برای اینکه این آقایان اهل علم هستند؟ برای اینکه آقایان به اسلام عقیده دارند، احکام اسلام را دارند جاری می کنند؟ چون گفتند که ولایت فقیه باید باشد، نظارت فقیه باید باشد؟ اینها از نظارت فقیه در امور می ترسند. می گویند قدرتمند می شود فقیه؛ وقتی قدرتمند شد، هرج و مرج می شود، و عرض می کنم که ـ از آن مسائل که می گویند. لکن مضایقه ندارند که مثلاً یک قدرتی دست نخست وزیر باشد؛ یا قدرتی دست رئیس جمهور باشد؛ لکن معمِّم نباشد؛ غربی باشد، هرچه می خواهد باشد! منطق، تقریباً به حسب واقع این است، لکن صورت یک صورت دیگر است. ما می گوییم که شما می توانید که یک اقلیت ده نفر، صد نفر، هزار نفری می تواند که حالا بگوید ملت رأی داده است به جمهوری اسلامی، لکن باید جمهوری باشد، نه اسلامی؟ این «باید» یعنی چه؟ «باید این کار بشود! این «باید» [برای چیست؟] این صد نفر، هزار نفر، چه کاره اند که در مقابل یک ملت «باید» می گویند؟ مجلس خبرگان را مردم تعیین کردند؛ تهران بیش از دو میلیون به
مرحوم آقای طالقانی رأی دادند، بیش از دو میلیون به آقای منتظری رأی دادند؛ قریب دو میلیون به دیگران رأی دادند؛ یک میلیون و چه قدر به دیگران رأی دادند، اکثریت آوردند؛ در شهرهای دیگر هم اکثریت آوردند؛ اکثریت قاطع آوردند؛ و دیگران در اقلیت بودند؛ حالا که در اقلیت واقع شدند این آقایان روشنفکر و این آقایانی که ادعای دمکراسی می کنند، حالا که در اقلیت واقع شدند، می خواهند که بگویند نه، رأی اکثریت میزان نیست، باید منحل بشود!
آزادی ملت در رأی دادن
من می پرسم از این آقایان که چرا باید منحل بشود؟ چه شده است؟ چه طور شما «باید» می گویید؟ شمایی که ـ گوش کن ـ شمایی که مدّعی این هستید که باید آزادی باشد؛ شما می گویید رأی آزاد ندادند مردم؟! شما می گویید که مردم آزاد نبودند در رأی و رأی درست ندادند؟! فرض این است که از اول شما این مطلب را نگفتید آن وقتی که مردم رأی دادند، و همۀ مردم هم دیدند که رأی آزاد، مردم دادند. اینها خیال می کنند که اگر مجلس منحل بشود، مجلس دیگر نمی خواهیم؛ یا دوباره باید از سر انتخابات بشود. اگر صد مرتبه انتخاب بشود، مردم علمایشان را انتخاب می کنند، صد مرتبه. اگر صد مرتبه انحلال پیدا کند مجلس، و دوباره مردم [حاضر] باشند، مردم اشخاصی که متدین اند و اشخاصی که شناخته شده اند و اشخاصی که ـ عرض می کنم که ـ غربزده نیستند و اشخاصی که توجه به اسلام دارند، اینها [را] تعیین می کنند. شما باورتان بیاید که اینطور نیست که شما خیال می کنید که اگر چنانچه منحل بشود ـ اولاً انحلال نمی شود همچو، کسی حق انحلال ندارد، خود ملت حق دارند و ثانیاً ـ اگر منحل بشود، یک وقت بگویید که خوب، ما قانون دیگر نمی خواهیم، بس است! شما حق همچو چیزی ندارید. یک وقت می گویید که قانون می خواهیم، قانون هم ملت باید تعیین کند، مجلس مؤسسان باشد؛ ملت متدینین را، علمایشان را، متدینینشان را تعیین می کند. وکلا هم وکلای دارالشورا هم باشد، باز همین طور است.
اسلامخواهی ملت
شماها باید عزا بگیرید! برای اینکه نه در مجلس خیلی راه دارید؛ و نه در مجلس مؤسسان خیلی راه دارید؛ و نه در جاهای دیگر خیلی راه دارید. و علتش هم این است که یک ملتی است فریاد زده است که ما اسلام را می خواهیم، و دنبال این است که اسلام را به دست بیاورد؛ وقتی دنبال این است که اسلام را به دست بیاورد، صد دفعه هم که شما به هم بزنید آن را ـ با اینکه نمی توانید به هم بزنید ـ صد دفعه هم که به هم بزنید آن را، باز مردم همان اسلام را [می خواهند] بله، می توانید شما تبلیغ بکنید که یک وقتی مردم از اسلام برگردند، همۀ ملت برگردند، آن وقت دست شما می افتد. اما مادامی که مردم فریاد می زنند که ما اسلام را می خواهیم، هر روز هم دارند باز داد می کنند که ما اسلام و جمهوری اسلامی را می خواهیم، مادامی که این مسئله هستش، دیگر نمی شود این را تغییرش داد. و معنا ندارد که یک اقلیتی بخواهد تحمیل کند به یک اکثریتی؛ این خلاف دمکراسی است که شما به او عقیده دارید، و خلاف آزادی است. خلاف همۀ انسانیت است که بخواهند یک عدۀ معدودی ـ که اقلیت هستند ـ تحمیل کنند بر یک عدۀ [بیشتر]. این همان است که زمان رضاخان هم بود، که یک عدۀ معدودی بودند و با سرنیزه تحمیل می کردند بر ملت یک چیزهایی را. حالا سرنیزه تبدیل شده است به نطق، و تبدیل شده است ـ عرض می کنم ـ به قلم، و تبدیل شده است به توطئه و اینها. و اینطوری بخواهند که به مردم اغفال کنند، تحمیل کنند، این صحیح نیست.
همگامی و همراهی با ملت
من اعتقادم این است که آقایان باید فکر بکنند. آقایانی که علاقه می گویند داریم به اسلام، علاقه می گویند داریم به ملت، علاقه داریم به کشور، باید فکر بکنند. باید در همین مسیری که این سیل دارد می رود خودشان را وارد کنند. اگر بخواهند برخلاف همین مسیر بروند، سیل آنها را خواهد برد از بین. اینها بر همان مسیر ملت راه بروند. و خیال نکنند که این ملت نمی فهمد چیزی. نخیر، ملت بهتر از ماها می فهمد. همان طور راه
خودش را پیدا کرده و دارد می رود. و آن معنایی که شما خیال کردید که ملت تحصیل نکرده است، تحصیل اگر کدورت در ذهنها و در قلوب اشخاص نیاورد؛ معلوم نیست که آن تحصیلهایی که شما می گویید یک هدایتی بکند، مردم هدایت شدند، و هدایت کردند مردم را. الآن هم همه مطّلع هستند که چی می خواهند. آن وقت می گویید نمی دانند چه می خواهند. نخیر، مردم مطّلعند که چه می خواهند. اگر چنانچه همین ولایت فقیه را، که معنایش این است که آنی که خدای تبارک و تعالی تعیین کرده است برای نظارت در امور و تعیین مراکز قدرت، آن عبارت از فقیه جامع الشرایط است، اگر همین را شما به رفراندم ملت بگذارید، همان رأیی که او آورد [و دیدید] این رأی را هم بدهید.
حل مشکلات در گرو آرامش کشور
مردم همین را می خواهند، مردم آن چیزی را که خدا می خواهد می خواهند، آن چیزی را که پیغمبر خدا فرموده می خواهند، بیخود نباید دست و پا بکنند اینها، باید به مسیر ملت بیایند. و اگر واقعاً علاقه مندند که این مملکت یک مملکت صحیحی بشود، بگذارند یک آرامشی پیدا بشود؛ توطئه در اطراف نشود؛ توطئه در مرکز و در کردستان و در سایر جاها نشود؛ تا یک آرامشی پیدا بشود. وقتی که این آرامش پیدا شد، آن وقت همه چیز ملت به جای خودش هست؛ همه چیز ملت درست می شود؛ دست اجانب کوتاه می شود، و نمی توانند دیگر برگردند. اما الآن یک دسته در تهران توطئه کنند، یک دسته در کردستان توطئه کنند، یک دسته در بلوچستان توطئه کنند، هر دسته در یک جایی دیگر، ممکن است یک وقتی با اینطور چیزها یک نهضت، خدای نخواسته شکست بخورد. و اگر شکست بخورد، همه چیزتان از بین خواهد رفت.
همه با هم باشید. همه در مسیر ملت باشید. همه دست به دست هم بدهید. همان طوری که از اول با هم این نهضت را آنهایی که شرکت داشتند نهضت را رساندند تا اینجا، باز هم با هم باشید تا این نهضت ان شاءالله به ثمر برسد؛ و ان شاءالله آن چیزی را که
خدا و رسول خدا می خواهد و آن چیزی را که قرآن مجید می خواهد، آن چیزها عملی بشود. و این صلاح دین و دنیای همۀ ملت است و صلاح همۀ مملکت است. هیچ وقت خیال نکنید که دیکتاتوری در اسلام است؛ یا دیکتاتوری در روحانیت است؛ یا روحانیت در اینطور چیزها[است]. ابداً این حرفها در کار نیست، و دیکتاتوری در کار نیست. شماها دیکتاتوری نکنید، ملت ما دیکتاتور نیستند! علمای ما هم دیکتاتور نیستند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته