سخنرانی
زمان: 1 مهر 1358 / 1 ذی القعده 1399
مکان: قم، دبستان فیض
موضوع: فطرت پاک کودکان ـ تربیت اسلامی کودکان
مناسبت: آغاز سال تحصیلی 58 ـ 59
حضار: دانش آموزان دبستان فیض ـ قم
بسم الله الرحمن الرحیم
کودکان، جدیدالعهد به ملکوتند
من امروز، که روز اول تحصیل است و روز اول باز شدن مدارس است، پیش این اطفال کوچک دبستانی آمده ام که اینها به فطرت نزدیکترند: کُلُّ مَولُودٍ یُولَدُ عَلَی الْفِطْرَةِ ثُمَّ إِنَّ أَبَوَاهُ یُهَوِّدانِهِ و یُنَصِّرَانِهِ و یُمَجِّسَانِهِ این بچه ها جدید العهد به ملکوت هستند. آن کدورتهایی که از طبیعت عاید انسان می شود و آن کدورتهایی که از دولت طاغوتی نصیب ما شد اینها از او دور بودند. جوانان ما را نگذاشتند تربیت انسانی بشوند. این کودکها، که الآن در پیش من هستند و با فشار به دامن من هجوم می آورند، مورد علاقۀ من هستند، بچه های منند، عزیزان منند، به ملکوت نزدیکند، از آلودگیهای طبیعت دورند. و من امیدوارم که معلمهای این بچه ها و این کودکها در تربیت انسانی ـ اسلامی اینها کوشا باشند؛ و از آن تعلیمات سوئی که در سابق بود مُبرا باشند.
وظیفۀ معلمان در رابطه با کودکان
معلمان مدارس در هر جا هستند عنایتشان به این کودکها بیشتر باشد؛ که این کودکها
امید آتیۀ مملکت ما هستند. با کودکهای امروز، انسانها و دانشمندان فردا درست می شود. اینها هستند که در آتیه مملکت ما را اداره می کنند؛ و پس از ما اینها باید استقلال مملکت و آزادی را حفظ کنند. معلمان از این کودکهای نورس قدردانی کنند؛ و این کودکهای نورس را، که آلوده نیستند به آن چیزهایی که ما بزرگها آلوده هستیم، نگذارند آلوده شوند. تربیتها تربیتهای دینی باشد. اسلام، تمام آزادیها و استقلالها را بیمه می کند. بچه های کوچک ما را اگر اسلامی بار بیاورید، استقلال و آزادی مملکت شما بیمه خواهد شد. از این کودکها قدردانی کنید. و از این عواطف کودکانۀ آنها من تشکر می کنم. من اینها را دوست می دارم، همان طور که شما عزیزان خودتان را دوست دارید. اینها همه عزیزان من هستند و نور چشم من هستند؛ و در آتیه امید ما به اینهاست.
من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت این قشر کودکان را، که مایۀ سرفرازی ما در آتیه باید بشوند، تشکر می کنم؛ و به همه دعا می کنم. خداوند این غنچه های نزدیک به شکوفا[یی] را در تربیت اسلامی شکوفا کند. خداوند این بچه های لطیف ظریف انسانی را در پناه خود حفظ کند، و نور فطرت آنها را شکوفا کند.
من بیش از این طول کلام نمی دهم، که این بچه ها در این فشار، ناراحت هستند و در آفتاب از گرما ناراحت می شوند. خداوند همۀ شما را سعادتمند کند. خداوند مملکت ما را به وجود شما مستقل کند.
والسلام علیکم و علی عبادالله الصالحین