سخنرانی
زمان: 3 آذر 1357 / 23 ذی الحجه 1398
مکان: فرانسه، نوفل لوشاتو
موضوع: قیام همگانی برای آزادی، استقلال و ثبات ایران
حضار: دانشجویان و ایرانیان مقیم خارج
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به توهین های کارتر
راجع به رفتن شاه، که یکی از خواستهای ملت است، از چیزهایی که گفته شده است که شاه نباید برود این است که ثبات ایران، ثبات منطقه از بین می رود و متزلزل می شود. کارتر در این نطق آخرش ـ اینطور که نقل کرده اند ـ گفته است که یک ایران مقتدر و مستقل، این ثباتبخش است، ثبات آفرین است! بعد هم فرموده اند که ما نمی توانیم ببینیم که «یک مشت اراذل پست» شاه را که کذا و کذا است می خواهند ساقط کنند! حالا ما یک بررسی می کنیم از این دوتا مطلبی که ایشان فرموده اند که ببینیم اولاً با رفتن شاهْ ثبات ایران، ثبات منطقه به هم می خورد؟ و آن وقت، یک مشت اراذل و اراذل پست هستند که شاه را نمی خواهند؟ و ایشان نمی توانند ببینند که یک مشت اراذل پست این شاه را ساقط کنند!
دلسوزی کارتر!
مسئله اینطور نیست که ایشان فکر می کنند. خودشان هم می دانند که اینطور نیست. اما قضیۀ ثبات ایران؛ مقصود ایشان از اینکه ایران باید ثابت باشد، و اینکه ایشان دلسوزی برای ایران می کنند که ایران بایدثابت باشد ـ یا منطقه، که خلیج و اینها هم داخلش است، باید ثابت باشد ـ و ایشان عدم ثبات ایران را، عدم ثبات منطقه را نمی توانند تحمل کنند و ببینند، نکته اش چیست؟ چطور ایشان همچو برای بشر دلسوز شدند؟! این از این است که
یک حس آدمخواهی، یک حس حقوق بشر آقای کارتر را وادار کرده است که اینجا اگر شاه برود ثبات منطقه یا ثبات ایران به هم می خورد؟! این از حس این است که حقوق بشر را ایشان می خواهند حفظ کنند و دلشان برای این ایرانی ها می سوزد که مبادا یکوقتی آنجا یک تزلزلی پیدا بشود مردم ناراحت بشوند! و با تزلزلْ خوب ممکن است که اموال مردم از بین برود، نفوس مردم از بین برود، از این جهت ایشان چون خیلی بشردوستند و خیلی به حقوق بشر اعتنا دارند نمی توانند ببینند؟! این الآن شبها شاید خوابش نبرد برای اینکه این ایرانی ها در زحمت واقع شده اند! اینطور است؟! یا از اعمال اینها ما مطلب دیگر می فهمیم. خوب اگر چنانچه حس بشردوستی، حس حقوق بشر ایشان را وادار کرده است که یک همچو فرمایشاتی می فرمایند، چطور پس از این کشتاری که الآن در ایران یک سال است دارد می شود و از این کشتارهایی که از 15 خرداد به این طرف شده است، و اینها همه خود ایشان هم می دانند، هر عاقلی می داند که این کشتارها به امر شاه بوده است که مرکز امر است و هیچ صاحب منصبی قدرت اینکه امر به قتل عام مردم کنند، همچو چیزی امکان ندارد تا اینکه خود ایشان امر بکنند، چطور جمع می شود مابین این دوتا؟! بشردوستی اش اسباب این می شود که راضی نشود که این ثبات منطقه به هم بخورد و در عین حال این بشر که سی میلیون جمعیت است، سی و پنج میلیون جمعیت است و الآن در خاک و خون دارد جوانهایشان کشیده می شود، مدارسشان، دانشگاههایشان، معابدشان؛ چطور جمع می شود مابین این دوتا مطلب؟! ایشان که دلشان برای آدمها سوخته، این ایرانی ها، برای ایرانی ها دلشان سوخته که مبادا ثبات ایران به هم بخورد، که ثبات به هم بخورد اسباب این می شود که یک هرج و مرجی بشود، اسباب این می شود که اموال مردم از بین برود، اسباب این می شود که نفوس مردم ـ مثلاً ـ تلف بشود، مع ذلک از یک شخصی که نفوس مردم را اینقدر تلف کرده و اموال یک ملتی را اینقدر به غارت داده و غارت کرده، ایشان پشتیبانی می کنند و نمی توانند ببینند که ایشان برود! ما چطور جمع کنیم مابین این دو تا کلامی که ایشان می گوید؟! جز این است که مطلب این نیست و خودش هم می داند که مطلب این نیست؟!
ثبات ایران یا ثبات منافع؟
ایشان که همچو دست و پایش را گم کرده که مبادا ثبات ایران یا ثبات منطقه به هم بخورد، برای این است که مبادا یکوقتی ثبات اینجا به هم بخورد و نفت را دیگر به ما ندهند! مبادا ثبات منطقه به هم بخورد و کشتیرانی برای بردن نفتها و برای سایر منافع به هم بخورد. مسئله آن است. چرا درست نمی گویی؟! خوب درست مثل یک آدم صحیحی، خوب بگو به اینکه ما می ترسیم که این منافعی که در ایران داریم ـ همان طوری که وزیر خارجۀ انگلستان گفت، او تصریح کرد که ایشان بسته به ماست، ما منافع داریم در آنجا، ایشان حافظ منافع ماست و ما پشتیبانی از ایشان می کنیم ـ خوب شما هم صاف مسئله را بگو که ما منافعی از ایران داریم می بریم: یک نفت را می خواهیم ببریم؛ می خواهیم پایگاه در ایران داشته باشیم که اگر یک جنگ عمومی پیش بیاید ما سنگر داشته باشیم؛ می خواهیم سایر ذخایر ایران را ببریم؛ و شاه است که می تواند برای ما تأمین کند این امور را، از این جهت ما پشتیبانی از شاه می کنیم. خوب، این یک مطلبی است که آن مطلب را باید ... خوب یک مطلبی است که صحیح است. راست است؛ یعنی یک مطلبی است که اگر گفته بود این را و راستِ مطلب را می گفت، این بود لکن ایشان اینطور نمی فرمایند. ایشان می فرمایند که ثبات منطقه باید محفوظ باشد، و از آن طرف هم می گویند که ما دخالتی در امر داخلی مملکت ایران نداریم! و همه می دانند که ایشان ـ امریکا ـ هیچ دخالتی در ایران به هیچ وجه ندارد! مثل یک آدم اجنبی می ماند که آن طرف کوهستانها زندگی می کند و هیچ کاری به ایران ندارد! این ادعا را ایشان می کند! شوروی هم همین ادعا را می کند لکن خوب کی از او باید قبول کند این حرف را؟!
ایران مستقل و مقتدر
پس این مطلب که ایشان گفتند که یک ایران مستقل و یک ایران قدرتمند حافظ ثبات ایران است، صحیح است. اینکه یک ایران قدرتمند و یک ایران مستقل ثبات می آورد؛ یعنی اگر چنانچه ایران مستقل بود و تحت نظر دیگران اداره نمی شد، دیگران در آن
دخالت نداشتند و قدرتمند بود و نظامِ آن پیوست به نظام دیگران نداشت، ثبات از برای ایران حاصل می شد. ایران هم دنبال همین می گردد. ایران هم می خواهد که، ایرانی ها هم می خواهند که ایران ثابت باشد، متزلزل نباشد؛ هر روز یک کسی در آن دخالت نکند، هر کاری می خواهند به دست نوکرانشان اجرا نکنند، دخالت در مقدرات مملکت نکنند. ایران می خواهد که ـ ایرانیان ـ ملت شریف ایران می خواهد که ایران را مستقل کند و یک ایران قدرتمند ایجاد کند. الآن قدرت ندارد ایران. مستقل هم نیست. قدرت ندارد برای اینکه تحت قدرتهای دیگر دارد اداره می شود. چهل و پنج هزار یا شصت هزار ـ یا در یک نوشته ای هم بود که هشتاد هزار ـ امریکایی که مستشارهای زیاد در آنها هست، اینها دارند نظام ما را اداره می کنند. پس قدرتمندی ـ الآن آنها قدرت دارند؛ در ایران آنها قدرت دارند نه شاه قدرت داشته باشد.
ما می خواهیم یک ایرانِ مستقل باشد، یک ایرانِ قدرتمند باشد؛ و الآن ایران قدرتمند نیست از باب اینکه نظامش، که نقطۀ اتکای قدرت است ـ مثلاً ـ در دولتها، نظامش وابسته به دیگران است. هر کاری آنها می خواهند انجام می دهند و لهذا [با] اینطور تصرفاتی که در ایران می کنند، ایران الآن مثل یک مملکتی است که در قبضۀ این قدرتهاست. پایگاه دارند. [در] کوهستانهای طرف کردستان و آن سرحدات، اینها پایگاهها دارند؛ پایگاههای زیرزمینی عظیم دارند. و یک همچو مملکتی یک مملکتی است که از آن طرف ذخایرش را دارند می برند، از آن طرف پایگاه درست می کنند برای خودشان! این ایران اگر یک ایران قدرتمند بود نمی گذاشت که این کار بشود. پس ایران الآن قدرتمند نیست. نمی توانید شما بگویید که ایران باید قدرتمند باشد و قدرتمند است، و اگر شاه برود قدرت از بین می رود. ما می خواهیم که این کسی که این ضعف را از برای ایران آورده، قدرت را به هدر داده است، این برود و ملتْ خودش قدرتمند است به جای او باشد. ایرانی ها این را می خواهند؛ ایرانی ها استقلال می خواهند، می خواهند که قدرتهای دیگر را دستشان را قطع بکنند. صحیح است این مطلب که ایرانِ قدرتمند و مستقل، این می تواند که ثبات منطقه را حفظ کند؛ این یک مطلبی صحیح است لکن الآن
منطقه ـ یا ایران ثبات ندارد الآن. اگر ایران ثبات داشت که نمی گذاشت شما دخالت در آن بکنید. ایران متزلزل و هرج و مرجی است. حالا سی و پنج سال است بلکه پنجاه سال است که این هرج و مرج در ایران هست.
ثبات ایران در گرو اقتدار و استقلال آن
پس این مطلبی که شما می گویید، این نیست که شما ثبات ایران را می خواهید؛ شما می خواهید که ایران ثبات نداشته باشد تا استفاده کنید. اگر ایران قدرتمند باشد و ثبات داشته باشد، اگر چنانچه مثلاً دولت ایران اگر قدرتی داشته باشد برای خود ملت باشد، برای خود ایران باشد، اگر دولتها دولتهای ناشی از ارادۀ ملت باشند، اینها نمی گذارند که شما اینطور در ایران تصرف کنید و اینطور هرج و مرج به بار بیاورید. ایران ثبات ندارد که این بساط شده است. ایران الآن ثبات ندارد از باب اینکه قدرت ندارد؛ از باب اینکه استقلال ندارد. ایرانی می گوید که باید ثبات داشته باشد.
و ثباتْ تابعِ قدرتمندی و استقلال است؛ و ما قدرتمندی می خواهیم و استقلال. قدرتمندی به این است که نظاممان را از گرفتاری ای که امریکا برایش پیش آورده نجات بدهیم، و یک نظام متکی بر ملتْ ما ایجاد بکنیم نه یک نظامِ متکی بر مستشارهای امریکا. و استقلالمان را هم حفظ بکنیم و یک مملکت مستقل باشیم نه یک مملکتی که همه چیز آن در دست دیگران است؛ تا به واسطۀ این، ثبات پیدا بکند مملکت ما. وقتی ثبات پیدا کرد نه شما حق دارید که نفت اینجا را مجان و بلکه بدتر از مجان ببرید ـ بدتر از مجان، برای اینکه نفت را می برند پایگاه برای خودشان درست می کنند! این مصیبت است خدا می داند برای یک مملکتی که نفت را ببرند، آن وقت با اسم اینکه ما می خواهیم یک مملکت قدرتمند باشیم در ازایش اسلحه هجده بیلیون دلاری را بخرند و بیاورند در ایران پایگاه برای آقای کارتر یا امریکا درست بکنند! خوب، ملت ایران می خواهد این نباشد. می خواهد پیوسته به دیگران نباشد؛ مستقل باشد. یک مملکت مستقل نمی گذارد یک همچو چیزی بشود.
دخالت پنهان آمریکا در امور ایران
اگر یک ملت پنجاه هزار نفری باشند و مستقل باشند، یک ملت پنجاه هزار نفری باشند و خودشان اداره بکنند مملکتشان را، هیچ قدرتی نمی تواند بر آنها تحمیل کند این را؛ اما اشکال سر این است که اینها از باطنِ خودِ مملکتْ فساد را ایجاد می کنند. او خارج نشسته می گوید که ما دخالت نمی کنیم در مملکت! دخالت نکردن به این معنا که مستقیماً شما بفرستید یک نظامی را بدون اینکه [بهانه ای] باشد و با توپ و تفنگ بفرستید ایران را بگیرند، خوب این حالا نیست؛ اما مستشارها را به عنوان اینکه اینها خدمتگزار به ملت هستند، اینها می خواهند تربیت کنند ـ مثلاً ـ ارتش را، می خواهند چه بکنند فرستادید؛ از آن طرف هم در تمام شئون این مملکت شما دخالت دارید و تصرف دارید.
ایران آزاد
یک ایرانِ آزادْ ما می خواهیم و یک ایران مستقل ما می خواهیم، یک ایران قدرتمند می خواهیم، یک ایرانی ما می خواهیم که خود ملت بایستد و خود ملت اداره کند مملکت را. ما پنجاه سال است که اصلاً نه مجلس داشتیم نه دولت داشتیم نه شاه داشتیم؛ هیچ یک. هیچ چیز نداشتیم. همه اش تحت ادارۀ دیگران بوده و دیگران اداره اش می کردند. الآن مملکت ما قیام کرده است که نگذارد این هرج و مرجی که دولتهای خارجی می خواهند، اینها باشد. می خواهد نگذارد این بشود.
ثبات دروغین
خوب، حالا جملۀ ثانی ایشان را، خوب این را هم از ایشان می پرسیم که الآن ثبات است در ایران؟ الآن شاه هست، الآن که شاه نرفته، الآن که شاه نرفته است سرتاسر ایران این اختلافات هست؛ مردم ایستاده اند و می گویند ما نمی خواهیم این مردِکه را. آن هم با توپ و تفنگ و چماقِ اراذل و اوباش به جان مردم ریخته و مردم را دارد قتل و غارت می کند. الآن ثبات است؟! در دو ـ سه روز پیش از این در مشهد، مشهد مقدس، در معبد مسلمین، در حرم حضرت رضا ـ سلام الله علیه ـ با تانک رفتند تا تویِ ـ اینطور که
[گزارش] شده است گفته اند ـ با تانک رفتند تا توی صحن؛ و به دیوارهای صحن و به دیوارهای ایوان می گویند که آثار گلوله هست. این چندمین بار است که این سلسلۀ پهلوی به معابد ما اینطور می کند. به همان معبد حضرت رضا. این ثبات! الآن مملکت ما ثبات دارد؟! خوب شاه هست الآن؛ الآن یک مملکت ثابتی است!؟ الآن مملکتی است که هیچ تزلزلی در آن نیست یا می خواهی یک چیزی برای خودت بگویی همین طوری؟! یکی نیست آنجا که جلویش بایستد بگوید آقا اینها چیست تو داری می گویی! خوب این مردم دارند کشته می شوند، این مردم دارند چه می شوند، سر تا ته ایران الآن مثل زلزله آمده به هم ریخته، یک دسته می گویند ما نمی خواهیم شاه را، یک دسته اراذل و اوباش هم به جان مردم ریختند که نخیر حتماً باید ملت بخواهد شاه را! با زور باید مردم دوست داشته باشند شاه را! این ثباتی است که دارد که ایشان می فرمایند ثبات دارد ایران و این ثبات را ما نمی توانیم ببینیم که متزلزل بشود!
«اراذل و اوباش» در منطق کارتر
خوب، جملۀ بعدش آنکه دیگر خیلی مرحمت فرموده اند که ما نمی توانیم ببینیم که یک مشت «اراذل» و «اراذل پست» این شاه را که کذا و کذاست ساقط کنند! ملت ایران که می گویند ما آزادی می خواهیم، استقلال می خواهیم، اراذل و پستند یا آنهایی که می خواهند مال مردم را ببرند اراذل و پستند؟ ملت ایران دارد فریاد می کند که ما آزادی می خواهیم؛ آن کسی که آزادی را سلب از مردم می کند اراذل و پست است در نظر دنیا یا آنکه می گوید آزادی من می خواهم؟ آن کسی که می گوید من استقلال می خواهم پست است و اراذل یا آن کسی که استقلال یک ملتی را به هم می زند؟ یک ملت سی و پنج میلیونی که ایستاده است و می گوید، جانش را دارد می دهد، جوانش را دارد می دهد و می خواهد مملکتش را نجات بدهد از دست شما، آنها اراذل و پستند و شما آقا و با شرف؟! یک کسی که از یک طرف می گوید حقوق بشر، از یک طرف حقوق میلیونها بشر را به زمین می زند ـ که ایرانش را ما شاهد هستیم جاهای دیگرش را هم
دیگران شاهد هستند ـ از آن طرف قضیۀ حقوق بشر را ذکر می کند و [از] آن طرف بشر را اینطور می کند، این خیلی شریف است اما ملت ایران که می خواهد از زیر یوغ اینها بیرون برود اراذل و پست است در نظر شما؟! نظرت صحیح نیست. برگردان این نظر را. تو بعدها می خواهی با این ملت زندگی کنی؛ نمی گذارند زندگی کنی. ملتی که ببیند اینطور تو داری با آنها صحبت می کنی، نمی گذارد دیگر شما حیات پیدا کنید، نمی گذارد که امریکایی در ایران باقی بماند. یک قدری فکر بکند این آدم. ما نمی توانیم ببینیم که یک مشت اراذل و اراذل پست، شاه ایران را که کذا و کذاست این ساقط کنند! خوب شما نمی توانید ببینید چشمهایتان را هم بگذارید! ملت ایران این کار را می کند [ان شاءالله حضار]؛ ان شاءالله می کند. البته با شرط اینکه لله ِ باشد: قُلْ اِنَّما اَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ اَنْ تَقُومُوا لله مَثْنی وَ فُرادی.
قیام همگانی
برای خدا یکی هم باشید، برای خدا وقتی که باشد پیروزی هست؛ جمعیت هم باشید، وقتی برای خداست پیروزی هست. شما برای خدا قیام کنید. ملت ایران برای خدا ان شاءالله قیام کرده است که دست ظلم را کوتاه کند و مملکت اسلامی را نجات بدهد.
و ما همه وظیفه داریم که کمک کنیم به این نهضت. و آقایان، اگر این نهضت خدای نخواسته به نتیجه نرسد و خاموش بشود، تا آخرالابد گرفتار هستیم؛ یعنی نسلهای آتیۀ شما هم گرفتار هست زیر یوغ استعمار و یک قلدری که بیاید و نوکری کند به آنها. نگذارید این نهضت خاموش بشود بدون رسیدن به نتیجه. بیایید دنبال این باشید به حق، با تمام قدرت همراهی کنید تا اینکه این نهضت نتیجه بدهد و دست دیگران کوتاه بشود و این سلسله ساقط بشود و برود در پرتگاه.
ان شاءالله خداوند همه تان را حفظ کند. موفق باشید ان شاءالله ؛ سلامت باشید ان شاءالله .