استادکار شد سکّو نیز به او واگذار شد. این اواخر به دلیل ناراحتی بینایی، شخصاً مهر نمیسازد. وقتی از این موضوع مطلع شدم دلم گرفت زیرا به شوق دیدار وی و اینکه به دست خودش مهری برایم بسازد عازم بازار شده بودم. (وقتی بعد از نیم ساعت جستجو سکّو را بیابی خالی از حضور خودش و فرزند برومندش بگوید که برای نماز به مسجد رفته و ده دقیقة دیگر باز میگردد، و دوباره چرخی در آن بازار! بزنی و در آن شلوغی برگردی و چشمت برای اولین بار به جمال استاد روشن شود و بگوید که دیگر شخصاً مهری نمیسازد، چه حالی پیدا میکنی؟!) به این ترتیب آقای وحید محمودی نژاد منفرد (فرزند آقای محمودی) که حدود بیست سال است به این کار اشتغال دارد زحمت کشید و یک مهر برنجی برایم ساخت. البته از آن مهرهایی که شبیه گوشتکوب هستند. ابتدا صفحة برنجی را سوهان زده سپس نامم را معکوس روی آن نوشت و با یک متة ظریف شروع به حک آن کرد. در انتها نیز دوباره سوهان زده و تحویلم داد. خوبی مهرهای برنجی که با دست ساخته میشوند این است که کسی نمیتواند از مهر دیگری تقلب کند. زیرا هیچ دو مهری کاملاً مثل هم نمیشوند و حتماً تفاوتهایی دارند.
از کارهای جالبی که آقای محمودی کرده حکاکی یک چوب سیگار برای نیکسون ( رئیس جمهور آن زمان آمریکا) بوده است. و بعد از آن هم همین آقای نیکسون یک جعبه خدمت آقای محمودی میفرستند برای حکاکی. (هنر نزد ایرانیان است و بس!)
شاید چند ده سال پیش بعضی از کمسوادها و بیسوادها هم از این مهرها بجای امضا استفاده میکردند، اما از آنجایی که این حرفه هم مثل خیلی از پیشههای باستانی کمکم به زوال میرود بد نیست یکبار هم که شده این کار را از نزدیک ببینیم و مهری به یادگار طلب کنیم.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 244صفحه 17