مجله نوجوان 180 صفحه 4

قاسم تنبل زادگان بیایید فکرهایمان را پرورش بدهیم یک یادداشت کاملاً جدی دربارۀ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تابستانکه می‏شود همه دربارۀ اوقات فراغت صحبت می‏کنند. این اوقات فراغت یک جورهایی مثل شکم آدم می‏ماند یعنی اگر خالی باشد، آدم بدبخت می‏شود و حتی ممکن است در آینده به انگل اجتماع تبدیل شود و هزار چیز دیگر. اما ما نوجوانان توپ (در اینجا توپ به معنی پر انرژی، خلّاق و شاداب است و هیچ ربطی به بسکتبال ندارد) سعی می‏کنیم به هر نحوی که شده اوقات فراغتمان را پر کنیم. اوقات فراغت مثل کپسول پیک نیک یا لاستیک ماشین نیست که ببرید دم مغازه و بدهید برایتان پر کنند بلکه خودتان باید برای پر کردن آن تلاش کنید. تلاش کنید یعنی موارد زیر: 1- اوّل باید بفهمید که به چه هنری علاقه دارید. 2- دوم باید بفهمید که نزدیکترین مرکز کانون پرورش فکری به منزل شما کجاست. 3- سوم باید بفهمید؛ یعنی اگر بفهمید می‏روید و در یکی از کلاسهای کانون پرورش فکری ثبت نام می‏کنید. *** شاید فکر کنید کانون پرورش فکری همین چند سال اخیر افتتاح شده است امّا من شک ندارم که تعداد زیادی از پدران شما نوجوانان عزیز در دوران نوجوانی خودشان عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده‏اند و خاطرات زیادی از کانون دارند. من که هیچ وقت نمی‏توانم روزهای خوشی را که در اردوهای کانون پرورش فکری گذرانده‏ام فراموش کنم و هیچگاه چهرۀ مربیان مهربان کانون از یادم نمی‏رود. راستش را بخواهید شیرین‏ترین روزهای زندگی من در کلاسها، نمایشگاهها، برنامه‏های گروهی و اردوهای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گذشته است. ***