واقع بینی وآگاهی به
وضعیت زمان
واقع بینی و آگاهی به
وضعیت زمان
تدبیر بعد از جهان بینی به آگاهی از وضعیت موجود
بستگی دارد. امام حسن و امام حسین علیه السلام
هردو صاحب تدبیر بودند امّا امام حسن از روی تدبیر
تصمیم به صلح گرفتند و امام حسین از روی تدبیر تصمیم
به جنگ گرفتند. این تفاوت تصمیم گیری که هر دو از
روی تدبیر است، به شرایط زمان بازمی گردد.به همین خاطر فرد
مدبر کسی است که واقع بین باشد و به حوادث مان خودآگاهی
کامل و کافی داشته باشد.
امام ما در روزگاری با تمام قوا در برابر دشمنان این آب و
خاک ایستاد و در روزگاری دیگری قطعنامه را پذیرفت .این تفاوت
تصمیم گیری نشان دهنده واقع بینی و آگاهی آن حضرت از
شرایط زمانه بود.
تدبیر در چهارچوب شریعت
آن چیزی را که مومنان خدا به عنوان تدبیر می شناسیم با آن حیله گری
که تاریخ از امثال عمروعاص یا چرچیل نشان می دهد یک تفاوت اساسی
دارد.
کیاست مؤمن در چهارچوب شریعت است به همین خاطر مومن نمی تواند
بدون در نظر گرفتن موازین شرعی به هر روشی که به فکرش می رسد
عمل کند.
تدبیر امام ما هم از این گونه بود.تدبیر حضرت امام همواره از محک
موازین شرعی می گذشت و تدابیر او همیشه پیش و بیش از آنکه به فکر
بشری معطوف باشد با موازین شرعی و اخلاقی سنجیده می شد و این راز
بزرگ در اخلاص امام ریشه داشت.
مگر نه اینکه حضرت امام هرکاری را فقط برای رضای خدا می کرد؛پس می بایست تدبیر او نیز به گونه ای باشد که سرانجام خشنودی و رضای پروردگار را به همراه داشته باشد.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 131صفحه 13