سخنرانی
زمان: صبح 15 آبان 1362 / 30 محرّم 1404
مکان: تهران، حسینیه جماران
موضوع: کسب قدرت اشخاص غیر مهذب و خطرات آن
مناسبت: بمباران شهرهای نهاوند، مسجد سلیمان، اندیمشک و بهبهان
حضار: کروبی، مهدی (نمایندۀ امام و سرپرست بنیاد شهید) ـ رفیقدوست، محسن (وزیر سپاه پاسداران) ـ خانواده های شهدای حمله موشکی شهرهای نهاوند، مسجد سلیمان، اندیمشک، بهبهان ـ اعضای واحدهای مختلف سپاه و مسئولان مراکز بنیاد شهید سراسر کشور
بسم الله الرحمن الرحیم
إنّا لله وإنّا إلیه راجعون
خطر قدرت در دست ظالم
مصیبت هایی که پی در پی بر اسلام و امت اسلامی و دوستان اسلام و اهل بیت پیغمبر اکرم وارد می شود به همۀ ملت مسلمان و به ملت ایران و به ملت عزیز خوزستان و به شهرهایی که اخیراً مورد تجاوز ستمگران واقع شد، تسلیت عرض می کنم. و من امیدوارم که خدای تبارک و تعالی این شهدا را با اولیای خودش و شهدای صدر اسلام محشور بفرماید، و به بازماندگان آنها صبر و اجر عنایت بفرماید و به ملت ایران مقاومت.
ابتدائاً من از شما آقایان تشکر کنم که تشریف آوردید و زحمت کشیدید تا در اینجا در خدمت شما بعض مسائل را عرض کنم.
شما دو قشر که یکی مجاهدان هستید در جبهه ها و در پشت جبهه ها، و یک قشر دیگری هم که بنیاد شهید است، از مجاهدین است، و مجاهدت شما را خداوند تبارک و تعالی اجر عنایت می فرماید، و ما باید تشکر از هر دو قشر بکنیم. از پاسداران و سپاه پاسداران و آنچه متعلق به پاسداران است و همین طور از قوای مسلحۀ دیگر و از کسانی که به این عزیزان کمک می کنند در پشت جبهه و به مظلومانی که عزیزان خودشان را از
دست داده اند، کمک می کنند، ما از آنها تشکر می کنیم و ملت ایران هم البته تشکر می کند.ماباید هرچه از این مصیبت ها برما وارد می شود قدرت دفاعیمان بیشتر بشود. آنها گمان می کنند که با این وضع می توانند که در جبهه ها یا در پشت جبهه ها یک نقصی وارد کنند، در صورتی که به اشتباه خودشان تاکنون باید پی برده باشند. یک نکته ای که هست که هم برای عزیزان سپاه ما و هم برای سایر قوای مسلحۀ ما و هم برای همه کس مفید است و وضع دنیا را هم با این نکته می شود سنجید، این است که قدرت اگر چنانچه به دست اشخاص غیرمهذب برسد خطر دارد. قدرت خودش یک کمال است. خدای تبارک و تعالی قادر است، لکن چنانچه قدرت به دست اشخاص فاسد برسد همین کمال را به فساد می کشانند. دنیا امروز گرفتار این است که قدرت در دست اشخاصی است که از انسانیت بهره ندارند. ابرقدرت ها، قدرت های بزرگ جز به فکر اضافه کردن قدرت خودشان و پایمال کردن مظلومان هیچ فکری ندارند. آنهایی هم که پیوسته به آنها هستند، آنها هم چون سنخ ذاتشان همان است نظیر آنها عمل می کنند. قدرت اگر در دست انسان کامل باشد، کمال برای ملت ها ایجاد می کند. اگر قدرت در دست انبیا باشد، اولیا باشد باعث می شود که سلامت در جهان تحقق پیدا کند، کمال در جهان تحقق پیدا بکند. و چنانچه در دست زورمندانی باشد که عاقل نیستند، مهذب نیستند مصیبت بارمی آورد. امروز که مشاهده می کنید که این دو قدرت بزرگ یا چند قدرت بزرگ در عالم حکمفرمایی می کنند، و برای خودشان حق این امر را قائل هستند که ملت های دیگر باید در تحت سلطه ما باشند، این فکر اگر همراهش قدرت باشد مصیبت بار می آورد. قدرت در دست ظالم، دنیا را به فساد می کشاند. و اگر چنانچه در رتبه های پایین هم بیاییم قدرت در دست یک نفر انسانی که از آن قدرت های بزرگ بهره ندارد، در همان محیطی که قدرت دارد آنجا را به فساد می کشاند. آنها عالَم را به فساد می کشانند، اینها یک کشور را یا دو کشور را. و پایین تر بیاییم، اگر قدرت در دست یک آدمی باشد که در یک محله هست، آن محله را به فساد می کشد. در یک خانواده هست، آن خانواده را به فساد می کشد. قدرت در وقتی کمال است و می تواند که کمال خودش را بروز بدهد که در
دست دانشمند باشد، در دست عاقل باشد.
قدرت بدون انسانیت سبب فساد دنیا
مرحوم مدرس ـ رحمة الله علیه ـ آن طوری که من شنیدم که ایشان گفتند. ایشان گفتند که شیخ الرئیس می گفته است که من از گاو می ترسم، برای اینکه شاخ دارد و عقل ندارد. این یک مسئله است. حالا فرضاً هم شیخ نگفته باشد، اما مسئله است. گاو شاخ دارد و عقل ندارد، قدرت دارد عقل ندارد. اینهایی هم که در دنیا الآن فساد راه می اندازند از همان سنخ هستند که شاخ دارند عقل ندارند، قدرت دارند انسانیت ندارند. شما ملاحظه بکنید که امریکا در جهان چه دارد می کند و شوروی هم از آن طرف. و خدا خواسته است که این دو قدرت مزاحم هم هستند، مقابل هم هستند، اگر یکیشان بود دنیا را می بلعید. این دوتا قدرتمندند و در مقابل هم ایستاده اند، آن از او می ترسد و او از او می ترسد. اگر اینها از هم نترسند دنیا را از بین می برند. نه این است که ادعاهای آنها که ما برای صلح می خواهیم چه بکنیم. اینها راه افتاده اند آمده اند به بیروت، به لبنان، برای اینکه ما می خواهیم صلح در لبنان باشد. شما صلح طلب نیستید، بر فرض اینکه باشید، آمدن شما به چه مناسبت در کشورهای دیگر؟ حکومت هایی که در بعضی از این کشورها هستند، حکومت های ملی نیستند، به ملت مربوط نیستند. اگر شما انسان بودید و انسانیت را و امور اخلاقی ای که در انسان و ارزشمندهایی که در انسان معتبر است پیش شما هم مقداری از آن بود، ملاحظۀ حال مستمندان و ملت های ضعیف را می کردید. نه اینکه یک دولتی را که بر خلاف میل یک ملتی است، سرکار آمده است، شما او را به عنوان اینکه می خواهیم دولت را تقویت کنیم، در کشورشان به طور غصب وارد بشوید. این برای این است که مهذب نیستند، انسانیت در کار نیست، قدرت هست. شاخ دارند عقل ندارند.
شما ملاحظه بکنید در هر جای دنیا که یک فسادی وارد می شود برای همین معنا
است که آن کسی که در آنجا، در آن نقطه قدرت دارد، این قدرت دارد عقل ندارد، قدرت دارد انسانیت ندارد. این عقلی که من عرض می کنم آن عقلی است که «ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمن» والاّ ـ تدبیر ـ شیطنت و تدبیر را اینها هم دارند. اما آن عقلی که عقل سالم باشد و بتواند انسان را به ارزش های انسانی برساند ندارند. مجرد دانشمند بودن به یک معنا، این فایده ندارد. ممکن است که یک کسی دانشمند بسیار بزرگی باشد لکن آن عقل را نداشته باشد، دانش خودش را صرف فساد بکند، صرف تباه کردن ملت ها بکند. اینها دارند قدرت خودشان را صرف می کنند در اینکه ملت ها را تباه بکنند، تحت ستم بکشند. از آن قدرت های بالا هم که پایین بیاییم شما ملاحظه می کنید که در محیط این منطقه صدام چه می کند و اسرائیل چه می کند. کارهایشان شبیه به هم است. صدام در جنگ شکست می خورد، در جنگ هر وقت شکست خورد یک صدمه ای به مردم عادی و به مظلومین و به زن و بچۀ مردم وارد می کند. من همین دو روز منتظر بودم که این به واسطۀ این صدمه ای که خورده، و این صدمه هم بزرگترین صدمه ای بوده است که تقریباً در طراز بزرگترین صدمه بوده است که خورده است، این تلافی اش را سر مظلومین در آورد، سر بهبهانی ها و ـ عرض می کنم که ـ دیگر جاهایی که هستش، این چند شهری که اخیراً در آنها موشک انداختند، این مورد انتظار ما بود، برای اینکه امثال این را ما از او دیده بودیم. اسرائیل هم یک نفر که معلوم نیست الآن که این عده کی بودند، البته عده ای بودند که می خواستند انتقام از اسرائیل بکشند، آن محل کثافتکاری آنها را منفجر کرده اند، دنبالش شروع کرده است مظلومین را کوبیدن، عدۀ کثیری از مظلومین را به قتل رسانده است. این اینجا شکست می خورد مظلومین را از دور می زند، آن آنجا انفجار حاصل می شود و سیلی می خورد از همان مظلومین، که معلوم نیست الآن از چه طایفه ای هستند، چه اشخاصی هستند، در عین حالی که خودشان هم می گویند باز معلوم نشده است کی است، ولیکن طیاره ها را می فرستند و هر جا را که این مظلومین هستند می کوبند.
این وضع روحیۀ اشخاصی است که عقل ندارند و قدرت دارند.
اهمیت انگیزۀ عمل
من می خواهم عرض بکنم که توجه بکنند آقایان، ما نباید همیشه انتقاد از بالاترها بکنیم. باید بیاییم تا این پایین، بیاییم پیش خودمان. توجه بکنید به اینکه پاسداران ما که بسیار عزیزند پیش ما، قوای مسلحه که بسیار عزیزند، توجه کنند تفنگ وقتی دست شان آمد غرور نیاید دنبالش. ممکن است که یک جوانی خیلی مهذب هم باشد، خیلی هم خوب باشد، لکن بتدریج برسد به اینکه یک وقت ظالم بشود. وقتی قدرت دست تان آمد بیشتر مواظب باشید که متواضع بشوید. وقتی رئیس یک گروهی شدید بیشتر مواظب باشید، که متواضع باشید، برای اینکه اگر سستی کنید، در این قدرت روحی از شیطان زمین می خورید. شمایی که امروز دارید برای اسلام زحمت می کشید، چه شمایی که در جنگ ها و در پشت جنگ ها و در زحمت هایی که در صنعت می کشید، و چه آن آقایانی که برای مظلومین دارند خدمت می کنند و برای بنیاد شهید دارند خدمت می کنند، خدمت های شما بسیار ارزش دارد. این ارزش را حفظ بکنید. صورت عمل میزان نیست، آن چیزی که میزان است انگیزۀ عمل است، معنای عمل است. دوتاست عمل، در صورت مثل هم هستند. شمشیری که در دست حضرت امیر ـ سلام الله علیه است فرود می آید و فرض کنید که عمروبن عبدود را می کشد. این صورت عمل با صورت عمل دیگری که شمشیر دستش هست و یک کس دیگر را می کشد، صورت، یک صورت است، هر دو یک شمشیری است و در دستی است و فرود می آید و یک کسی را می کشد، لکن آنی که او را با عبادت ثقلین افضل دانسته اند برای آن انگیزۀ عمل است، برای آن معنایی است که در آن عمل است نه برای این صورت عمل است. انگیزۀ عمل
است که این عمل را به آنجا می رساند که «لایُوازِی عِبادَةَ الثَّقَلَیْن» انگیزۀ عمل است که چند تا قرص نان جو را که اهل بیت - علیهم السلام ـ به فقیر و اسیر و چه می دهند درقرآن چند آیه برای او می آید. آن چیزی که هست این است که انگیزۀ عمل الهی است، وقتی الهی شد جبرانش الهی است. شما جوان های عزیزی که الآن برای اسلام دارید خدمت می کنید، و مطمئن باشید که ارزش بسیار زیاد دارید شما، توجه به روحیات خودتان بکنید که نبادا در این امر شیطان دخالت بکند. قدرت دست تان هست، نبادا که این قدرت را اعمال بکنید در یک جایی برخلاف. مراقبت کنید از خودتان. مواظبت کنید از خودتان. اینکه من عرض می کنم، مخصوص به شما نیست، همه ما باید این مطلب را در نظر داشته باشیم.
همۀ ملت ما، همۀ انسان ها باید توجه به این معنا داشته باشند که قدرت را به جای خودش اعمال کنند. انبیا قدرت شان را به محل خودش انجام می دادند. حضرت موسی عصایش را می برد با فرعون مقابله می کرد، با دیگران با آن محبت بود. پیغمبر اکرم قدرت خودشان را برای سرکوبی اشخاصی که از جهات آدمیت خارج شده اند، از مرز انسانیت خارج شده اند و مردم را دارند به تباهی می کشند اعمال می کرد. قدرت ها باید اعمال اگر شد برای جلوگیری از فساد باشد نه خودش فساد بیاورد.
فرق ما بین شما عزیزان و آن اشخاصی که در جبهه ها جنگ می کنند، با آنهایی که در مقابل شما هستند، صورت عمل که یک صورت است، آنها می کشند شما هم می کشید، اما کشتن شما یک عمل عبادی است و کشتن آنها یک عمل جنایی است. این روی انگیزه ای است که هست، روی معنایی است که این دو عمل دارند، نه روی صورت عمل است. شما برای خدا جهاد می کنید، آنها برای شیطان جهاد می کنند. آنها تبع شیطان هستند و شما تبع خدا هستید. این فاصله ما بین این دو امر است. توجه کنید که این محفوظ بماند.
استفادۀ بجا از قدرت
من به آن قدرتمندانی که در جبهه ها ایستاده اند و الآن مستأصل کرده اند صدام و صدامی ها را عرض می کنم که مبادا این قدرت اسباب این بشود که یک انتقامی بر خلاف موازین الهی گرفته بشود. شما تاکنون بنایتان بر همین بوده است و ان شاءالله از حالا به بعد هم باشد که شهرهای عراق را که ما آنها را عزیز می دانیم مثل شهرهای خودمان و بعضی شان را بسیار بالاتر، باید توجه کنید اهالی آن شهرها به همان طور که اهالی شهرهای ما مبتلای به شرّ صدام است، آنها، بیشتر مبتلا هستند. آنها فشارهایشان، فشار صدام بر آنها خیلی زیاد است، بر خانواده های آنها، برخود آنها، اشخاصی که از آنجا آمده اند همین دو روز پیش از این، دو سه روز پیش از این یک کسی از آقایان که پیش من بود نقل کرد که اشخاصی که از آنجا تازه آمده اند می گویند اگر اشخاص عادی ریش داشته باشند می گیرندشان، اگر تسبیح دست شان باشد می گیرندشان به ترس اینکه این حزب الله شاید باشد، خانواده های این اشخاصی که در جبهه هستند اگر چنانچه یک وقت آنها کوتاهی بکنند آنها را سرکوب می کنند. وضع روحی کسی که قدرت دارد، شاخ دارد و عقل ندارد این است. یک کس دیگر او را اذیت می کند او کس دیگر را صدمه می زند. شما باید توجه بکنید که مبادا یک وقتی به واسطۀ بمباران های شهرهای شما و کشتن عزیزان شما، مبادا یک وقتی شما عصبانی بشوید و جبران بکنید اینطوری، این انتقام از او نیست. شما انتقامتان را از صدام باید بگیرید و از حزب بعث، و الآن دارید می گیرید. توجه کنید که نبادا حتی یک گلوله به طرف شهرهای اینها بیندازید. آنها شهرهایی هستند که همان طوری که این بهبهان ما مظلوم است، بصره هم مظلوم است، مندلی هم مظلوم است، همۀ اینها مظلومند. اینها تحت ستم هستند. ما باید جهات انسانی را تا آخر حفظ کنیم. ما جهات انسانی را تا مرز شهادت و فوت باید حفظ بکنیم و هیچ وقت عصبانی از این نشویم که او دارد این کار را می کند، پس ما هم خوب است یکی از شهرهای آنها را بزنیم؛ نه، هیچ همچو نیست. موازین، موازین اسلامی است. اینجا جمهوری اسلامی است. اینجا اسلام حکومت می کند. بنابراین، باید مواظب باشید از
خودتان کسانی که قدرت دارند، دولت قدرت دارد، سپاه قدرت دارد، ارتش قدرت دارد، بسیج قدرت دارد، اینهایی که قدرت دارند باید حفظ جهات انسانیت را، جهات اسلامیت را بیشتر از دیگران بکنند. این قدرت را در محلش خرج بکنند، تجاوز از محلش نشود.
حمله به مناطق مسکونی بخاطر ضعف روحی
و من امیدوارم که با حفظ این جهات انسانی و اسلامی شما الگو بشوید از برای همۀ کشورهایی که آن مسائل ما به آنها رسیده است و می رسد. و این مرده دیگر از بین رفته است، دیگر شما خیال نکنید، اینها دست و پایی است که در حال احتضار دارد می زند. این قدرتمندها آن آخر عمرشان اینطور جنون پیدا می کنند. اینهایی که در حالی که قدرت دارند آن شارت و شورت را می کنند، وقتی شکست می خورند بسیار هم ضعیف می شوند. این ضعف روحی است که انسان به یک طایفه ای که هیچ کاری به او ندارند، توی خانه هایشان نشسته اند، یک بچۀ کوچکی که کاری به او ندارد، این ضعف انسانیت و ضعف قدرت است که به او بپرد برای اینکه، در جبهه ـ او را ـ سیلی به او زده اند. این آن مایۀ آخرش را هم که عبارت از آن گردان هایی بوده است که برای حفظ او بوده فرستاده به جبهه، و اینجا هم بسیاری از آنها را به درک فرستاده اند. خوب، این صدمه می بیند، صدمۀ روحی می بیند، عقل هم که ندارد که حساب بکند که خوب ما در جبهه مغلوب شده ایم باید در جبهه کاری بکنیم، آنجا که نمی تواند کاری بکند، به بهبهان و ـ نمی دانم ـ مسجد سلیمان و جاهای دیگر هم تعدی می کند. اینها به واسطۀ ضعف روح است، و همۀ اینها برای این است که ایمان در کار نیست. آنهایی که ایمان دارند نه آن طرف ضعف دارند، نه این طرف ضعف دارند. نه قدرت وقتی که هست دست شان ضعف روحی پیدا می کنند و مردم را اذیت می کنند، نه وقتی مغلوب شدند ضعف پیدا می کنند و دیگران را می زنند که چرا دیگری من را زده است. این مال ضعفی است که آنها دارند، و ضعف داشتن شان دنبال این است که ایمان ندارند، خدا را نمی شناسند، توجه به مسائل الهی
ندارند، توجه به مبدأ و معاد ندارند. آنها مثل زندگانی حیوانی که دیگر حیوانات می کنند بدتر از آن، جرایم شان بیشتر از آنهاست. همان است که شیخ الرئیس، از آن نقل کرد مرحوم مدرس که شاخ دارد و عقل ندارد. ان شاءالله خدا این شاخدارها را عقل بدهد، و این قدرتمندان را انسان بکند، و یا اینکه قدرت آنها را سلب بکند، و خداوند شما را ان شاءالله عزیزید، عزیزتر بکند. شما ملت اسلام را احیا کردید، شما قدرتمندان، شما عزیزان، کشور خودتان را از حلقوم اجانب بیرون کشیدید. و اینها البته دنبال همین است که چون شما ایستاده اید درمقابل آنها و نمی خواهید که اسیر آنها باشید، و آنها هم خیال می کنند همه باید اسیر آنها باشند، حالا که نشدید باید شهرهای شما را هم بزنند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته