اجازه نامه
زمان: آبان 1362 / محرّم 1404
مکان: تهران، جماران
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: رحیمی نجف آبادی، عباس
[حضور مبارک حضرت آیت الله العظمی امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران ـ دام ظله و روحی فداه ـ ضمن آرزوی صحت و سلامتی و طول عمر حضرتعالی و تقدیم عرض سلام. چون در منطقۀ دور افتاده و محروم دشتستان از استان بوشهر، موفق به انجام وظیفه هستم، بسیاری از اوقات اموری پیش می آید که نیاز به اذن ولی فقیه دارد، و برای هر مورد تماس گرفتن با قم یا حضرتعالی مشکل و باعث مزاحمت می باشد و گاهی هم دسترسی اصلاً نیست. تقاضا داشتیم که در صورت امکان و صلاحدید حضرتعالی این اجازه را به حقیر عنایت فرمایید. البته حدود دوازده سال قبل در نجف شفاهاً از حضورتان چنین اجازه ای را گرفتم، ولی کم و کیف و حدود آن فعلاً برایم مشخص نیست و ایجاد شبهه می شود. ضمناً حجج اسلام: رسولی، شیخ حسن صانعی،اکثر اعضای دبیرخانه همچون آقای عبایی و دشتی و حضرت آیت الله العظمی منتظری اجمالاً و یا تفصیلاً شناخت روی حقیر دارند. والسلام علیکم و رحمة الله . امام جمعۀ برازجان ـ 29 / 7 / 62 ـ عباس رحیمی نجف آبادی]
بسمه تعالی
جنابعالی مجاز در امور حسبیه و اخذ وجوه شرعیه و صرف ثلث از سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ و نصف از سهم سادات در موارد منطبقه می باشید. ان شاءالله موفق باشید.
روح الله الموسوی