پیام به نمایندگان مجلس خبرگان (رهنمودهایی به نمایندگان خبرگان رهبری)

‏‏پیام‏‏ ‏

‏‏زمان: 22 تیر 1362 / 2 شوال 1403‏

‏‏موضوع: رهنمودهایی به نمایندگان خبرگان رهبری و رهبران آینده‏

‏‏مناسبت: گشایش مجلس خبرگان رهبری‏

‏‏مخاطب: نمایندگان مجلس خبرگان‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏     با تأیید خداوند متعال جَلَّ و علا و پشتیبانی حضرت ولی الله اعظم، بقیه الله أرواحنا‏‎ ‎‏لمقدمه الفداء ـ بر حسب اصل یکصدوهفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی، مجلس‏‎ ‎‏مبارک خبرگان، که به وسیلۀ آراء ملت عظیم الشأن ایران، شماری از علمای اعلام و‏‎ ‎‏حجج اسلام ـ ادام الله بقائهم ـ برای تعیین رهبر یا شورای رهبری انتخاب شده اند، مفتوح‏‎ ‎‏گردید. مجلسی که برای ادامۀ نظام جمهوری اسلامی و شرعیت بخشیدن به آن نقش‏‎ ‎‏اساسی دارد. مجلسی که علاقه مندان به اسلام و جمهوری اسلامی دل بدان بسته، و‏‎ ‎‏مخالفان و دشمنان آن چشم به آن دوخته اند. آنان دل بسته اند که منتخبین آنها، که از‏‎ ‎‏علمای متعهد و آگاه به مصالح و مفاسدند، با رأی مبارک خود شایسته ترین و آگاه ترین و‏‎ ‎‏متعهدترین فقیه یا فقها را برای این مقام، که صیانت‏‎[1]‎‏ نظام جمهوری اسلامی و هدایت‏‎ ‎‏آن به طور شایسته و موافق با شریعت مطهّره بستگی به آن دارد، با اعتقاد به حضور‏‎ ‎‏خداوند متعال و نظارت او ـ جَلَّ و علا ـ بر آراء و اعمال و احوال آنان تعیین نمایند، و‏‎ ‎‏رضای او را بر رضای خود و دیگران مقدم دارند. و اینان چشم طمع دوخته اند که شاید به‏‎ ‎‏وسیلۀ ایادی خود بتوانند لغزشی خدای نخواسته ایجاد کنند که در آتیه ای ولو دراز مدت‏‎ ‎‏نظام اسلامی را به انحراف کشانند. ‏

‏‏     ما می دانیم که ابرقدرت ها و حکومت های وابسته به آنان با اسلام شاهنشاهی و‏
‏‎

‎‏مُلْکی‏‎[2]‎‏ مخالف نیستند؛ بلکه بی شک آن را تأیید نیز می کنند. اسلامی که به وسیلۀ ایادی‏‎ ‎‏ابلیسی خود و جهال بصورتِ عالم، عرضه شود ـ که علمای اسلام و مسلمانان نباید در‏‎ ‎‏امور سیاسی و اجتماعی مسلمین دخالت کنند و نباید در امور مسلمانان اهتمام نمایند، و‏‎ ‎‏حکم واضحِ عقل موافقِ با قرآن را نادیده گرفته و حدیث ‏‏مَجَارِی الأُمُورِ بِیَدِ العُلَمَاء بالله ‏‎[3]‎‏ را‏‎ ‎‏ضعیف و سخن شریف ‏‏وَأمَّا الْحَوَادِثُ الوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فیها إِلَی رُوَاةِ أَحَادِیثِنَا.‏‎[4]‎‏ و دیگر احادیث از‏‎ ‎‏این قبیل را بی مبنا یا به تأویل کشانند ـ صددرصد مورد تأیید آنان است. چه بهتر که دست‏‎ ‎‏علمای متعهد و مسلمانان بیدار را این درباریان روحانی نما و بازیخوردگان غافل از‏‎ ‎‏سیاست بازی شیاطین ببندند، و راه را برای چپاول و سلطۀ قدرت ها باز کنند. آنان از‏‎ ‎‏اسلامی که مؤید آنهاست چه باک دارند؟ از اسلام علی بن ابیطالب ـ علیه صلواة الله و‏‎ ‎‏سلامه ـ می ترسند. اگر آن شهید دلباختۀ اسلام و اسلام شناس حقیقی مثل اینان فکر‏‎ ‎‏می کرد و به گوشۀ عزلت به عبادت خدا مشغول می شد و راهی جز بین مسجد و منزل‏‎ ‎‏نمی پیمود، نه جنگ صفین‏‎[5]‎‏ و نهروان‏‎[6]‎‏ پیش می آمد، و نه جنگ جمل‏‎[7]‎‏، و نه‏‎ ‎‏مسلمانان فوج فوج به قتل می رسیدند و شهید می شدند. و اگر سیدالشهدا ـ علیه السلام ـ‏‎ ‎‏مثل اینان فکر می کرد و در کنار قبر جدش به ذکر و دعا می پرداخت، فاجعۀ بزرگ کربلا‏‎ ‎‏پیش نمی آمد و دوستان ارجمند خداوند قطعه قطعه نمی شدند و آل الله به اسارت‏‎ ‎‏نمی رفتند. و از آنها بالاتر، اگر رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مانند اینان فکر‏‎ ‎‏می کرد و به نصیحت و بیان احکام عبادات می پرداخت، آن همه رنج و مصیبت نمی دید‏‎ ‎‏و آن همه مسلمانان به شهادت نمی رسیدند. و در علمای معاصر، اگر مرحوم آیت الله ‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏عظیم الشأن، آقا میرزامحمدتقی شیرازی‏‎[8]‎‏ با آن مقام بزرگ در علم و ورع و تقوا،‏‎ ‎‏همانند اینان فکر می کرد، در عراق جنگ بین مسلمانان و انگلیسی های متجاوزِ غاصب‏‎ ‎‏پیش نمی آمد و آن همه مسلمانان شهید نمی شدند، و استقلال عراق تأمین نمی شد.‏‎ ‎‏حکومت هایی که در عصر حاضر با دل و جان و اسم اسلام در خدمت ابرقدرت ها، بویژه‏‎ ‎‏امریکا هستند و عامل تأمین منافع آنان در جهان می باشند، و آخوندهای درباری از خدا‏‎ ‎‏بی خبر که مؤید آنان و مخالف با رژیم اسلامی هستند و کوشش در هدم اسلامِ پرخاشگر‏‎ ‎‏بر ستمگران به سیرۀ رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ و علم کردن اسلامِ شاهنشاهی‏‎ ‎‏و ملوکی هستند، که مسلمانان متعهد را به جرم شکایت از ظلم امریکا و اسرائیل‏‎ ‎‏می خواهند از فریضۀ حج محروم کنند، باید مورد تأیید شوروی و امریکا و اسرائیل‏‎ ‎‏باشند.‏

‏‏     و اکنون شما، ای فقهای شورای خُبرگان وای برگزیدگان ملت ستمدیده در طول‏‎ ‎‏تاریخ شاهنشاهی و ستمشاهی، مسئولیتی را قبول فرمودید که در رأس همۀ‏‎ ‎‏مسئولیت هاست؛ و آغاز به کاری کردید که سرنوشت اسلام و ملت رنجدیده و شهید‏‎ ‎‏داده و داغدیده گرو آن است. تاریخ و نسل های آینده دربارۀ شما قضاوت خواهند کرد،‏‎ ‎‏و اولیاء بزرگ خدا ناظر آرا، و اعمال شما می باشند؛ «‏‏وَالله ُ مِن وَرَائِهم مُحیطٌ و رَقِیبٌ»‏‎[9]‎‏.‏‎ ‎‏کوچکترین سهل انگاری و مسامحه و کوچکترین اِعمال نظرهای شخصی و خدای‏‎ ‎‏نخواسته تبعیت از هواهای نفسانی، که ممکن است این عمل شریف الهی را به انحراف‏‎ ‎‏کشاند، بزرگترین فاجعۀ تاریخ را به وجود خواهد آورد. اگر اسلام عزیز و جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی نوپا به انحراف کشیده شود و سیلی بخورد و به شکست منتهی شود، خدای‏‎ ‎‏نخواسته اسلام برای قرن ها به طاق نسیان سپرده می شود، و به جای آن، اسلام شاهنشاهی‏‎ ‎‏و ملوکی جایگزین آن خواهد شد. شما برگزیدگان مستضعفان می دانید که با کوتاه شدن‏‎ ‎

‏
‏‎

‎‏دست ابرقدرت های چپاولگر از کشور اسلامی شما، آنان و وابستگان به آنها ماهیت‏‎ ‎‏اسلام و قدرت الهی آن را لمس نمودند، و چون افعی زخم خورده در کمین نشسته اند که‏‎ ‎‏از هر راهی بتوانند خود یا به وسیلۀ پیروان از خدا بی خبر خود این نظام الهی را از مسیر‏‎ ‎‏خود منحرف نمایند. و بالاترین انحراف، که منجر به انحراف تمام ارگان ها می شود،‏‎ ‎‏انحراف رهبری است، که امروز شما نقش اول آن را دارید. شما دیدید و شنیدید که با‏‎ ‎‏اصل پنجم قانون اساسی چه مخالفت ها شد و چه جار و جنجال ها بپا کردند، و بحمدالله ‏‎ ‎‏تعالی موفق نشدند مأموریت خود را انجام دهند. و اخیراً با همین تعیین خبرگان نیز‏‎ ‎‏مخالفت کردند و سمپاشی نمودند، و بحمدالله با شکست مواجه شدند. و امروز هم شما‏‎ ‎‏نباید از کید ساحران و وسوسۀ خَنّاسان‏‎[10]‎‏ غافل باشید. راه خود را با قدرت الهی و تعهد‏‎ ‎‏به اسلام بزرگ و قوت ایمانی و روحی ادامه دهید؛ و به هیچ چیز الا مصالح اسلام و‏‎ ‎‏مسلمین فکر نکنید. و دراین صورت خداوند تعالی پشت و پناه شماست.‏

‏‏     لازم است به رهبر محترم آتیه، یا شورای رهبری، تذکری برادرانه و مخلصانه بدهم:‏‎ ‎‏رهبر و رهبری در ادیان آسمانی و اسلامِ بزرگ چیزی نیست که خودبخود ارزش داشته‏‎ ‎‏باشد، و انسان را خدای نخواسته به غرور و بزرگ اندیشیِ خود وادارد. آن همان است که‏‎ ‎‏مولای ما، علی بن ابیطالب، دربارۀ آن گوشزد فرموده است. اساساً انبیاء خدا ـ صلواة الله ‏‎ ‎‏و سلامه علیهم ـ مبعوث شدند برای خدمت به بندگان خدا، خدمت های معنوی و‏‎ ‎‏ارشادی و اخراج بشر از ظلمات به نور، و خدمت به مظلومان و ستمدیدگان و اقامۀ عدل،‏‎ ‎‏عدل فردی و اجتماعی. ‏

‏‏     شما که خود را پیروان اصحاب وحی و اولیاء عظیم الشأن می دانید و بحمدالله هستید،‏‎ ‎‏خود را جز خدمتگزار به ملت های ستمدیده ندانید. و باید بدانید که تبهکاران و جنایت‏‎ ‎‏پیشگان بیش از هرکس چشم طمع به شما دوخته اند، و با اشخاص منحرفِ نفوذی در‏‎ ‎‏بیوت‏‎[11]‎‏ شما، با چهره های صددرصد اسلامی و انقلابی، ممکن است خدای نخواسته‏‎ ‎
‏‎

‎‏فاجعه به بار آورند، و با یک عمل انحرافی نظام را به انحراف کشانند، و با دست شما به‏‎ ‎‏اسلام و جمهوری اسلامی سیلی زنند. الله ، الله ، در انتخاب اصحاب خود. الله ، الله ، در‏‎ ‎‏تعجیل تصمیم گیری، خصوصاً در امور مهمه. و باید بدانید و می دانید که انسان از اشتباه و‏‎ ‎‏خطا مأمون نیست. به مجرد احراز اشتباه و خطا از آن برگردید، و اقرار به خطا کنید؛ که آن‏‎ ‎‏کمال انسانی است، و توجیه و پافشاری درامر خطا نقص، و از شیطان است. در امور مهمه‏‎ ‎‏با کارشناسان مشورت کنید، و جانب احتیاط را مراعات نمایید. ‏

‏‏     اینجانب مطالبی را در سی صفحه، به عنوان وصیت، نوشته ام؛ و یک نسخه آن را در‏‎ ‎‏مجلس مبارک خبرگان امانت می گذارم، که پس از مرگ اینجانب منتشر خواهد شد. ‏

‏‏     از خداوند متعال عاجزانه مسئلت می نمایم که اسلام بزرگ را عظمت بیشتر بخشد؛ و‏‎ ‎‏توفیق وحدت رابرای حفظ کیان اسلام و کشورهای اسلامی نصیب ملت های اسلامی‏‎ ‎‏فرماید؛ و جمهوری اسلامی را هرچه بیشتر تقویت نماید؛ و ما را مورد عنایت حضرت‏‎ ‎‏بقیة الله ـ عجل الله فرجه الشریف و روحی لمقدمه الفداء ـ قرار دهد. والسلام علی عبادالله ‏‎ ‎‏الصالحین. ‏

‏‏22 تیرماه 1362 / 2 شوال المکرم 1403‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎

‎