درون سینه ما هرگز آن طوفان نمی میرد
عزت الله ابراهیمی(نقاش)
درون سینه ی ما هرگز آن طوفان نمی میرد
به پهنای زمین آوازه ی ایران نمی میرد
بلندای وجودش قله ی ایمان و تقوا بود
عمل شد چون عجین با جوهر ایمان، نمی میرد
کسی کو راه جانان می رود، جاوید می گردد
هر آنکس رفت جان شد، جان من جانان نمی میرد
ز چشم ابر فروردین چو افتد قطره ی باران
صفا و سبزه و گل می شود، باران نمی میرد
هر آن شد آب ساکن می شود مرداب می گندد
زلال چشمه های روشن جوشان نمی میرد
ز طوفان حوادث امتش هرگز نمی ترسد
به دریا هرکه نوحش بود کشتیبان نمی میرد
محمد(ص) رفت زین دنیا گواهی می دهد عالم
که آیات سراپا روشن قرآن نمی میرد
به خون کردند امضا عهد و پیمان رهبر و امت
جهان تا هست این میثاق و این پیمان نمی میرد
سواری آمد و نظمی نوین افکند در ایران
نظامی را که الله است پشتیبان نمی میرد
کنار لاله ها دانی چرا آن پیر شد ساکن
از آنکه عطر آن گلهای جاویدان نمی میرد
ز حق آمد، حقیقت بود، آخر هم به حق پیوست
حقیقت ها درون باور انسان نمی میرد
عجب نقاش با نقش خیالش عالمی داری
درون سینه ات این آتش سوزان نمی میرد
