دستش را که در برابر اشتیاق دوستدارانش تکان می داد، باران آرامش بر دل ها می بارید. وقتی سخن می گفت ، نور امید و شور شجاعت بر جان ها می تابید. مثل باران، پر از لطافت بود و با سخاوت می بارید و دل های تشنه را سخاوتمندانه سیراب می کرد. هنوز هم طنین کلام شیرینش در گوش ها هست که به وحدت و توحید ما را می خواند. هنوز هم تصویر نورانی اش بهترین انگیزه ی رفتن در راهی است که به معرفت می رسد.
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 246صفحه 2