مجله نوجوان 218 صفحه 29

— پس از اوضاع فوتبال بیشتر مطلع هستید. نه، از فوتبال گفتم تا همه بداند که مشغلة کاری مانع کسب خبر نشده است. چون مردم بیشتر به دنبال مسایل فوتبال هستند، مثالهای فوتبالی زدم. — دوست داشتید فوتبالیست بودید؟ (مکث می کند) نه، چون کشتی را واقعاً دوست دارم اما به فوتبال هم خیلی علاقمند هستم و حتی با برخی از بازیکنان فوتبال بسیار دوستم. — از این که کشتی را انتخاب کردید پشیمان نیستید؟ چرا باید پشیمان باشم؟ — چون به ورزشهای غیر از فوتبال کمتر پرداخته می شود. ولی شما الان دارید با یک کشتی گیر قدیمی صحبت می کنید... — اما آمار روزنامه ها چیز دیگری می گوید. بله، به سایر ورزشها کمتر پرداخت شد. حداقل زمانی که من کار می کردم مثل الان این قدر روزنامة ورزشی نبود. — شما فکر می کنید چرا کسی از جامعة فوتبال برای انتخابات شورای شهر کاندیدا نشد؟ به نظرم فوتبالیستها خیلی گرفتار تمرین و مسابقه هستند و کمتر وقت فراغت دارند تا به مسایل شهری بپردازند. — شما برای مشکلات شهری چه کار می کنید؟ طرحهای زیادی داریم که بعضی از آنها زمان بر است و شاید کمتر کسی متوجه آنها شود ولی از بعضی طرحها مردم با خبر می شوند و تشکر هم می کنند. — حل مشکلات تهران نیازمند چه راهکارهایی است؟ مشکلات کلان شهرها در همه جای دنیا به تدریج برطرف می شود و کار یک روز دو روز نیست. ما هم در شورای شهر و با همکاری شهرداری طرحها را بررسی می کنیم، پیشنهاد می دهیم و راهکارها را بررسی می کنیم. فکر می کنم همه چیز خیلی مشخص و واضح است. — مردم معمولاً از چه مسایلی گله مند هستند؟ بیشتر گله مندی مردم از ترافیک و کمبود وسایل نقلیة عمومی است. جمعیت تهران خیلی زیاد است و چون عمدة مراکز دولتی در پایتخت هستند، هر صبح به این جمعیت درصدی هم اضافه می شود. — شما خودتان هم از وسایل نقلیة عمومی استفاده می کنید ؟ بله ، به خصوص از مترو. — راضی هستید؟ به عنوان یک شهروند بله. خیلی راضی ام. — مردم از شما سوالهای ورزشی هم می پرسند؟ خیلی کم ولی چند وقت پیش بعد از بازی ایران و عربستان یک نفر در مترو از من پرسید به نظر شما تیم ملی به جام جهانی صعود می کند یا نه؟ — چه جوابی دادید؟ نظرم را گفتم. —نظرتان چیست ؟ به نظرم نباید ناامید باشیم. هنوز سه بازی باقی مانده و ما شانس موفقیت را داریم. رسانه ها نباید اجازه دهند که ناامیدی بر جوّ فوتبال کشور حاکم شود. — شما بازی ایران با عربستان را دیدید؟ بله — به نظرتان چطور بود؟ من زیاد مسایل فوتبال را نمی دانم ولی به نظرم از اواخر بازی تیم افت کرد. شاید گل تساوی باعث این اتفاق شد اما تماشاگران حق نداشتند به دایی بی احترامی کنند چون به هر حال او یکی از اسطوره های ورزش ایران است و خیلی برای فوتبال کشور زحمت کشیده است. — روزنامه های ورزشی را می خوانید؟ قبلا خیلی می خواندم اما الان بیشتر روزنامه های سیاسی را می خوانم و البته نوشته های ورزشی شان را. برنامه های ورزشی تلویزیون را هم نگاه می کنم. — باتوجه به مشغله ای که دارید ، مطاله هم می کنید؟ بله. به خصوص کتابهای تاریخی را خیلی دوست دارم. — آخرین کتاب را کی خواندید؟ همین الان که دارم با شما صحبت می کنم یک کتاب خیلی خوب یکی از دوستان هدیه داده که هر شب حداقل نیم ساعت آن را می خوانم. — شما هم کتاب هدیه می دهید؟ بله، خیلی زیاد. به همه نوجوانان و جوانان هم توصیه می کنم که به دوستان و آشنایانشان کتاب هدیه بدهند چون یک کار فرهنگی بسیار باارزش است. — آقای دبیر! گفت و گویمان بیشتر اجتماعی بود یا ورزشی؟ ورزشی بود البته شاید بهتر باشد بگویم فوتبالی (می خندد) دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 6 پیاپی 218 / دوم خرداد 1388