مجله نوجوان 205 صفحه 7

تمام سلامها و لعنتهایش دستورالعمل زندگی شیعه را برای او تشریح می­کند. برای شیعه تمام خاک جهان کربلا و هر روز خدا عاشورا است. شیعه در هر مکان و هر زمانی که باشد، در معرض امتحان الهی قرار دارد و کردار و رفتارش با معیار عاشورا سنجیده می­شود. شیعه در منزل، کوچه، خیابان، مدرسه، اداره و هر جای دیگری ممکن است رفتاری حسینی یا یزیدی داشته باشد و هرجا که حقّی و باطلی به هم می­رسند، آینه­ای کوچک از وسعت بیکران عاشورا شکل می­گیرد و تکلیف شیعه با چراغ نام حسین روشن می­شود. *** «کسی که بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد در جاهلیّت مرده است.» آنچه از معنای این روایت معروف برمی­آید، این است که هر کس که بمیرد و یزید زمان خویش را نشناخته باشد نیز در جاهلیّت مرده است. چرا که هرجا امام بر حقی باشد، حتماً یزیدی هم هست و این مقدّر تاریخ است چرا اگر جز این بود امتحانی در کار نمی­بود و مرد از نامرد مشخص نمی­شد. خداوند، جهان را اینگونه آفریده تا به این طریق آدمیان را مورد آزمایش قرار دهد. به همین خاطر است که شهید بزرگوار مطهری فریاد برمی­آورد که «یزید مرد. یزید زمانت را بشناس!» *** عاشورا در هر عصر در آینه­ای تجلّی می­کند و بهمن­ماه 1357 یکی از زیباترین جلوه­های عاشورا در تاریخ جهان است. امام خمینی، این بزرگمرد جهان شیعه، انگشت اشاره به سمت یزید زمان می­گیرد و به برکت نام حضرت اباعبدالله علیه­السلام و با شعار مقدس «یا ثارالله» در سایۀ عنایت حضرت منتقم عجل­الله تعالی فرجه­الشریف ایران را به کربلایی دیگر تبدیل می­کند و پرچم عاشورا را در سرتاسر این کشور اسلامی به اهتزاز در می­آورد. خداوند از عاشقان خمینی امتحان می­گیرد تا اگر از این امتحان الهی سربلند بیرون آمدند تا ابد میهمان سفرۀ پربرکت اباعبدالله­الحسین باشند و این معنای بلند مقام محمود بود. مقامی که در زیارت عاشورا آن را از خداوند طلب می­کنیم و برای آن اشک می­ریزیم. جوانان عاشورایی ایران در جبهه­های نبرد حق علیه باطل به یاری حسین فاطمه می­شتابند و عطر شهیدان کربلا شهرها و کوچه­ها و خیابانهای ایران را پر می-کند. حالا دیگر شهدای کربلا تنها 72 نفر نیستند. حالا دیگر تمام شهرهای ایران مزار شهدایی است که در عاشورای حسینی به مقام شهادت رسیده­اند و این بالاترین مقام در زیارت سیّد و سالار شهیدان است. *** امروز امّا کربلا در نقطۀ دیگری از کرۀ خاکی تجلّی کرده است. یزید زمان دستهایش از خون مردم بی­دفاع غزّه سرخ است و ندای «هل من ناصر ینصرنی» از سرزمین فلسطین به گوش می­رسد. امروز نسبتی که بین ما و غزّه برقرار است، محک میزان عاشورایی بودن دلهای ماست و هر موضوعی که دربارۀ مردم مظلوم غزّه بگیریم در روز حساب با معیار عاشورایی حسین سنجیده خواهد شد. مبادا در برابر آیینۀ کربلا در روزگار معاصر، مانند مردمان کوفه رفتار کرده باشیم.