بیانات
زمان: صبح 26 اسفند 1363 / 24 جمادی الثانی 1405
مکان: تهران، جماران
موضوع: لزوم رعایت احتیاط در مورد زندانیان
حضار: هیأت سرپرستی و عفو زندانیان
بسم الله الرحمن الرحیم
هیچگاه در ذهن من خطور نکرده و نمی کند که شما خدای ناکرده ذره ای خلاف واقع عمل کرده باشید. من به شما علاقه دارم و همگی شمارا می شناسم و همه شما مورد تأیید من هستید. ولی مطلبی را که من باید تذکر دهم این است که همۀ ما باید احتیاط را به طور کلی مراعات کنیم. هم شما و هم من هیچ کدام نمی خواهیم که حتی یک نفر بیگناه در زندان بماند، ولی این اسباب آن نشود که کسانی که گنهکارند به سزای اعمالشان نرسند. دیدید که منافقین در دانشگاه چه کردند. همه می گویند آنهایی که آدم کشته اند باید مجازات شوند. البته من هر وقت هر حرفی را میزنم هر کس بر طبق سلیقۀ خود از آن برداشت می کند. هر کس هر چه می خواهد بگوید، شما به کارتان ادامه دهید. من از دوران اواخر طلبگی ام شما را می شناسم و بشما اطمینان دارم.
کار شما خدمتی است بزرگ. سعی کنید هیچ کس بیخود در زندان نماند. خداوند شمارا تأیید نماید و موفق کند.