سخنرانی
زمان: ؟
مکان: تهران، جماران
موضوع: بیان مسئولیتهای خطیر روحانیت و حوزه های علمیه
حضار: اعضای شورای مرکزی مدیریت حوزه علمیه قم
بسم الله الرحمن الرحیم
... فقه را تقویت کنید، مبادی فقه را تقویت کنید و این هم لازم است به اینکه آقایانی که لایق این کار هستند دعوت کنید، ازشان تقاضا کنید، که لازم نیست یک حوزۀ صد نفری یا دویست نفری باشد، حوزه از دو نفر شروع بشود بعد درست بشود وقتی برای خدا شد دو نفر باشد، ده نفر باشد، صد نفر باشد، اگر این کار بشود که هم حوزه علمیه باشد که جهات علمی خیلی درش قوی باشد، و هم اخلاقی باشد که جهات اخلاقی را القا بکند تمام این مقاصدی که حضرتعالی دارید ان شاءالله امیدوارم خداوند تأیید کند و محقق بشود.
و باز هم عرض می کنم مأیوس نباشید، این حوزه آنقدر بالا و پایین رفته است تا حالا رسیده به اینجایی که رسیده است که ملاحظه می فرمایید. البته با این جمعیت نمی شود این جمعیت را کنترل کرد، این شکی نیست که نمی شود، با زور هم نمی شود، این را باید با نرمش، با نصیحت، با اخلاق، با اینطور چیزها این کارها را انجام بدهد. و من امیدوارم که موفق بشوید امثال جنابعالی و دیگران که این کار را انجام بدهند و من چون دیگر خیلی در حضور آقایان هم نباید زیاد حرف بزنم از این جهت معذرت می خواهم. من از خداوند تعالی سلامت همه آقایان را می خواهم.
و اخیراً، عرض می کنم که این کشور مال شماست کشور اسلامی است، اسلام است، اسلام مال شماست یعنی آن چیزی که سردمدار اسلام است روحانیت است. این عددی
که الآن در این اتاق کوچک نشستند و بزرگان این حوزه ها هستند، اینها مسئولیتشان خیلی زیاد است. اینها باید این امانت خدا را که دستشان الآن آمده است و می توانند کار بکنند این امانت را حفظش بکنند به اینکه در هرجا هستند مردم را دعوت کنند به اینکه استقامت کنند مردم، سستی یک وقت نشود. تا اینجا که رسیده برای استقامتی بوده که از ناحیه روحانیون و ملت بوده، این ملت را نگه دارید شما آقایان، ائمۀ جمعه از همه بیشتر مسئول این امر هستند که این ملت را نگه دارند در این حال، انقلاب ما هم نگذاشته، یعنی انقلابمان به ثمر نرسیده و باید برسد، و امیدواریم برسد. لکن باید مردم را نگذارید مأیوس کنند، یک عده ای بیفتند هی آیۀ یأس بخوانند، مأیوس کنند مردم را. مردم را باید قوی کنید، دلشان را قوی کنید که با دل قوی همین طور که الآن جوانان ما بحمدالله هستند و انسان وقتی آنها را نگاه می کند حسرت می برد. خدا می داند من وقتی که این جمعیت را می بینم، با آن گشاده رویی دارند طرف مرگ می روند، من ناراحت می شوم از اینکه ما چرا اینطور هستیم. خدا ان شاءالله که اینها را حفظ کند برای شما، و شما را حفظ کند برای آنها. و شما مردم را دعوت کنید به اینکه استقامت کنند، و باشند در صحنه، که ان شاءالله با بودن آنها کارها تمام بشود. و امید است که بزودی هم تمام بشود. و الآن هم که می بینید اوضاع تغییر کرده است و بسیار تغییر کرده است و به نفع شما دارد تغییر می کند، یعنی به نفع اسلام.
و من امیدوارم که همه شما موفق و مؤید و سالم باشید و ملتمس دعا از همه شما هستم من.
والسلام علیکم و رحمة الله