سخنرانی
زمان: صبح 8 آبان 1363 / 5 صفر 1405
مکان: تهران، حسینیه جماران
موضوع: استقلال ایران و تأثیر آن در جهان
حضار: نژاد حسینیان، هادی (وزیر راه و ترابری)، معاونان، کارکنان صنعت حمل و نقل و خدمات هواپیمایی سراسر کشور، خلبانان، تکنیسینها، مهندسان پرواز، کارکنان شرکت هواپیمایی آسمان، سازمان هواپیمایی کشوری و سازمانها و نهادهای خدمات هواپیمایی و کارکنان امور تربیتی خمینی شهر
بسم الله الرحمن الرحیم
وابستگی ها، منشأ گرفتاریها
از برادران و خواهرانی که زحمت کشیدند و تشریف آوردند در این جا تشکر می کنم و من دعاگوی همۀ شماها هستم. ان شاءالله خداوند همۀ شما را موفق کند که به این کشوری که در طول تاریخ تقریباً مورد ظلم بود، حالا به دست خودتان افتاده است و خدمت می کنید. مسائلی را که آقای وزیر گفتند، من جمله قضیّۀ وابستگی هواپیما به خارج، یک مسئلۀ اختصاصی به هواپیما نبوده است. می دانید که تمام گرفتاری ما و عدم پیشرفت کشورهای اسلامی برای همین وابستگی های به خارج بوده است. هر جا و در هر ارگانی که ملاحظه می کنید، آنها دست داشتند، و به واسطۀ مأمورین بد، مجلس بد، سران بد ـ همۀ اینها به واسطۀ این که آنها مخالف بودند با ملت های ما و موافق بودند با وابستگی ـ همۀ اینها وابسته به خارج شدند. در حقیقت ایران یک مستعمره ای بود که به حسب ظاهر مستقل، ولی به حسب واقع همه چیزش وابسته به غیر بود. و امروز که بحمدالله با همّت همۀ قشرهای کشور، این کشور به روی پای خود ایستاده است و فعالیت در همۀ قشرها شروع شده است، شما می بینید که در هر جا، چه تفاوت ها حاصل شده است؛ تمام
اینها برای این است که کشور به دست خود شما افتاده است، استقلال فکری دارید، استقلال عمل دارید، یا خودتان برای خودتان و برای کشور خودتان خدمت می کنید. این مسائلی را که آقای وزیر راه گفتند موجب بسیار تشکر است از پرسنل هواپیمایی و شما آقایان، و مهم همین است که شماها وابسته نیستید الآن. این که این قدر پیشرفت کردید و آن طور که گفتند در زمان سابق برای چهل هزار حاجی، نمی توانستند همه را حمل کنند و محتاج بودند به این که لااقل نصف او را یا بیشتر او را دیگران ببرند، برای همین بود که خود فکرهای ملت به کار نیفتاده بود. دیگران می خواستند برای ما راهنمایی کنند و آنها هم بنایشان بر این بود که ما عقب باشیم، بنایشان این بود که نگذارند ما ترقی بکنیم. مستشارهایی که از امریکا یا از جاهای دیگر این جا می آمد، به صورت برای این بود که راهنمایی کنند و هدایت کنند، در واقع برای این بود که نگذارند خود شما کار کنید، نگذارند فکر شما به کار بیفتد. امروز که می بینید این طور پیشرفت کرده است که صد و پنجاه هزار یا بیشتر، حجاج را شما در ظرف چند روز می برید و برمی گردانید، و رکورد را که شکستید در دنیا راجع به این معنا، برای این است که خودتان کار می کنید، احساس می کنید که کشور مال شماست. وقتی که انسان ببیند که یک آقابالاسر دارد، یک کس دیگری دارد که می خواهد به او آقایی بفروشد، به اسم این که آمدم خدمت کنم می خواهد به خدمت بکشد ملت را، دلسرد می شود ملت. آنها از یک طرف نمی گذارند که شما به یک مسائل اساسی برسید، خود شما هم از آن طرف می بینید که خدمت برای تقریباً بیگانه است.
خدمت و تلاش در رهایی از وابستگی
ما باید شکر خدا را بکنیم که خداوند به ما عنایت کرد، مرحمت فرمود که یک کشوری که به تمام معنا وابسته بود به خارج و نمی گذاشتند افکار اینها به کار بیفتد، نمی گذاشتند صنعتگرهای اینها به کار خودشان ادامه بدهند، امروز خدای تبارک و تعالی کشور را به دست خود شما سپرده است و خود شما بحمدالله مشغول خدمت هستید، و این خدمت را امیدوارم که صدچندان کنید. باید همین معنا را در نظر داشته باشید، امروز
شمایید تنها تقریباً، کشور شما امروز در بین همۀ کشورها تنهاست. همه کشورها به ضد ما هستند، الاّ معدودی. لکن در عین حال که همه بر ضد هستند، چون خود کشور و خود اهالی مؤمن هستند، معتقد هستند به این که باید با عنایات خدا مسائل را حل کنند، فکرها به کار افتاد و فعالیت ها شروع شد. و الآن ایران با آن زمانی که آن همه هیاهو می کردند برای تمدن بزرگ، حالای ایران بسیار پیشرفته تر از آن وقت است. و مهم این است که ما الآن مستقل هستیم، یعنی هیچ کشوری در دنیا نیست که بتواند به یک سپور ما جسارت کند. شما الآن مستقلّید و آقای خودتان هستید. و اسلام هم این طور نیست که طبقاتی باشد و بخواهد یک طبقه ای را حاکم کند، یک طبقه ای را محکوم. اسلام خدمتگزار دارد و کسانی که خدمت می کنند، ملت باید با این خدمتگزارها همراهی کند. و دولت ما یک دولت خدمتگزاری است، مجلس ما یک مجلس خدمتگزاری است، رئیس جمهور ما یک خدمتگزاری است نسبت به همۀ کشور. و همان طوری که اسلام مقرر فرموده است که طبقات در کار نباشد. و اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَالله ِ اَتْقیکُمْ، آنی که تقوایش بیشتر است، آنی که ترسش از خدا بیشتر است، آنی که خدمت برای خدا می کند، او مقدم است. من امیدوارم که شما کوشش کنید که وارد بشوید در این جمعیت متّقین که خدای تبارک و تعالی بفرماید: اَکْرَمَکُمْ عِنْدَالله ِ اَتْقیکُمْ و شما هم از آنها باشید.
لزوم پیشگیری از حوادث اهانت آمیز
و یک نکته ای را که می خواهم عرض بکنم این است که شما می بینید که دست های مختلفی در همه جا هست که به شما و به کشور ما صدمه بزند. می بینید که جایی که دعوی می کند که محل تمدن بشر است، و تمدن از آن جا به جاهای دیگر رسیده است؛ فرانسه، امروز محل تروریست ها شده است. تروریست هایی که خودشان اعتراف می کنند که ما کشتیم و ما منفجر کردیم. یک کشوری که ملتش آن طور باید باشد، دولتش آن طور است و پناهگاه شده است از برای کسانی که فاسد هستند، تروریست هستند و اشخاصی
هستند که جنایتکارند و مع ذلک ادعای چه می کنند، هواپیما دزدی را محکوم می کنند، و هواپیما دزدها اگر از ایران شد، آنها را تشویق می کنند. شما باید توجه کنید که خود شما باید به طوری باشید و طوری حرکت کنید که مورد تجاوز اینها واقع نشوید. و اگر چنانچه ملاحظه کردید که پاسدارها و دولت قرارداد کردند که در هواپیما اشخاصی باشند یا از اشخاص تفتیش بشود، این موجب نگرانی نباشد. این باید موجب سرافرازی باشد؛ برای این که ما نه از باب این که می خواهیم به اشخاص اهانت کنیم، ما می خواهیم نگذاریم که به شما اهانت بشود، دولت می خواهد نگذارد به شما اهانت بشود. هواپیما را از شما وقتی ربودند، این یک اهانتی است به اصل هواپیمایی. از این جهت، اگر فرض کنید که اشخاصی آمدند و تفتیش خواستند بکنند، هیچ ناراحت نباشید و آنها را تشویق کنید. به این معنا که مبادا خدای نخواسته، باز یک اشخاص ناسالمی پیدا بشود، و باز هم یک همچو امیدی پیدا بشود که موجب نگرانی خود شما آقایان باشد و موجب اهانت به شما باشد. من از خدای تبارک و تعالی خواستارم که همۀ شما را حفظ کند. و تشکر می کنم از شما که این طور فعالیت می کنید و این طور به پیش بردید؛ قضیۀ هواپیمایی را این طور با خوبی و با عظمت دارید به پیش می برید، و امیدوارم که بیش از این باشد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته