مجله نوجوان 140 صفحه 20

ماجراهای آقای آبی تعطیلات آبی آبی کمرنگ ماه آبی ماه آبی ماهی است که در آن از چشمها آب می­آید و می­آید و آدمهای آبی اصولاً به جز اشک چشم بهره­ای از زندگی­شان نمی برند. یکی از ماههای آبی که در طول سال خیلی هم زیاد هستند ماههای مربوط به مدرسه رفتن است. البته آنهایی که به مدرسه می­روند خیلی ربطی به این حالات ندارند بلکه آقای آبی در این ماه اشک می­ریزد که می­خواهد اسم بچّه­اش را در یک مدرسه بنویسد. آقای آبی بعد از تعطیل شدن بچّهها در تابستان گذشته کاسه «چه کنم؟­» را در دست گرفت و در میان دغدغههایی همچون برنامه مدیریت سوخت و برنامه «غلط کردین می­خواین خانه دار شوید!» و طرح «متمرکز مبارزه با پوکی استخوان بدون مصرف شیر» و چند برنامه زیبای دیگر که به او کمک می­کرد نگاه زیباتری به زندگی داشته باشد تصمیم گرفت بچههایش را در مدرسه مناسب ثبت نام کند! مدرسه مناسب آبی همکاران و دوستان و در بعضی موارد فک و فامیل آقای آبی خود را محق می­دانستند تا طرحهای آموزش پرورشی خود را در اختیار آقای آبی قرار دهند که بچّههای آقای آبی هم مثل خودش به بیراهه نروند و بدبخت نشوند. هرچند که آقای آبی چندان هم بیراهه نرفته بود و به هر حال شغلی داشت که به واسطه آن کت شلوار می­پوشید ولی از نظر اقوام او خودش را با ندانم کاریهایش بدبخت کرده بود. تقریباً همه مشاوران متّفق القول مدرسه غیر انتفاعی را پیشنهاد می­کردند و همسر آقای آبی که در مواجهه با فامیلهای چیز فهمش صورتی می­شد به یک چشم اشک و به یک چشم خون داشت که مبادا دلبندانش بدبخت شوند. همۀ همان مشاوران، نمرات بالا و امکان بهره برداری از امکاناتی نظیر کلاس درس، میز و صندلی، معلم، نور، تخته سیاه و فضا برای نفس کشیدن دانش آموزان را که از طرف مدارس دولتی به شدت تحریم شده است دلیل موفقیت دانش آموزان غیرانتفاعی می­دانستند. البته آنها در مورد کلاسهای کامپیوتر و تعمیرات یخچال و فریزر ساید بای ساید و کالیبره کردن ال سی دیهای فول اچ دی هم حرفهایی زدند که آقای آبی به آنها توجّهی نکرد. نکته­ای که خیلی توجّه او را جلب کرد این بود که بچّهها مجبور نبودند تا رسیدن به منزل خودشان را نگه دارند و از فشار مثّانه و کلیه چشمهایشان آستیکمات شود بلکه می توانند مثل بچّه آدم از مستراح مدرسه استفاده کنند هر چه باشد آقای آبی به مسائل آبی اهمّیت بیشتری می­دهد.