مجله نوجوان 122 صفحه 28

افسون حضرتی کعبی : متاسفم! با ناکامی تیم فوتبال امید کشورمان در برابر استرالیا و حذف زود هنگام از گردونة رقابتهای مقدماتی المپیک 2008 پکن، انتظار و آرزوی رسیدن به المپیک از 32 سال به 36 سال رسید. نزدیک به چهار دهه است که فوتبال ملی ایران از رسیدن به صحنة المپیک، بزرگترین آوردگاه جهانی ورزش، محروم مانده است تا بیش از گذشته مشکلات ساختار ورزش کشور مشخص شود. حسین کعبی کاپیتان تیم ملی امید دربارة بگوویچ، تیم امید، پرسپولیس و مسائل دیگر میگوید... آقای کعبی باز هم ناکامی؟ متأسفم! فقط میتوانم همین را بگویم. هر چند که حذف شدن از رقابتهای المپیک خیلی برای هواداران فوتبال درد ناک است. چرا این اتفاق افتاد؟ همه میدانند که ما چه مشکلاتی داشتیم. تیمی که فقط 40 روز دور هم جمع شده بود بهتر از این نتیجه نمیگرفت. فکر میکنید بگوویچ چقدر در این شکست نقش داشت؟ نه بگوویچ و نه بازیکنان، هیچ کدام مقصر نیستند. ما بهترین فرصت را برای هماهنگی تیم از دست دادیم. بهتر بود که از تیم امید در رقابتهای آسیایی دوحه استفاده میشد. همان کاری که سایر تیمها انجام دادند. ما حتی بازی تدارکاتی مناسبی نداشتیم. بنابراین مردم بهتر میتوانند قضاوت کنند که چه کسی مقصر است؟ مدتی است که خیلی عصبی بازی میکنید، علت خاصی دارد؟ - فکر نمیکنم! از بازی مقابل فولاد شروع شد. - منظورتان حرکت پس از به ثمر رساندن گل است؟ - دقیقاً! - فولاد تیم سابق من است. من از فولاد به فوتبال ملی رسیدم. بنابراین خیلی ناراحتم که میبینم این تیم در حال حاضر چنین وضعیتی دارد. فولاد چند دوره قبل قهرمان لیگ برتر بود. حتی عصبانیت شما در بازی مقابل استرالیا هم مشهود بود. - استرالیا تیم بسیار خوبی دارد. همه سعی دارند که شکست تیم را به گردن من بیندازند و فکر