سخنرانی
زمان: 21 فروردین 1362 / 26 جمادی الثانی 1403
مکان: تهران، حسینیه جماران
موضوع: ضرورت دفاع از کشور در مقابل دشمن
حضار: ناطق نوری، علی اکبر (وزیر کشور)، مسئولان و پرسنل کمیته های مرکزی انقلاب اسلامی سراسر کشور
بسم الله الرحمن الرحیم
تقدیر از زحمات کمیته های انقلاب اسلامی
من از برادران تشکر می کنم که در اینجا تشریف آوردید تا از نزدیک خدمت شماها برسم. زحمات شما برادران و کمیته موجب قدردانی است که در آن وقتی که اول انقلاب بود و پیروزی انقلاب بود و طبع هر انقلاب یک شلوغیهایی و بی امنیهایی هست، شماها بحمدالله توانستید شهرها را امن کنید و تسلط پیدا کنید بر شهرها از جهت امنیت؛ و از آن وقت تاکنون هم با برادران سپاهی خودتان، ارتشی خودتان، همه خدمتگزار به اسلام و به کشور عزیز خود بودید. و این امری است که پیش خدای تبارک و تعالی ثبت است، و امیدوارم که تا آخر هم این امر استدامه پیدا بکند و در درگاه خدای تبارک و تعالی نام شما ثبت بشود با نام کسانی که در صدر اسلام برای پیروزی اسلام خدمت کردند.
دفاع از اسلام و کشور اسلامی با رفتن در خاک عراق
آنچه که معلوم است و شما همه می دانید ما امروز در حال دفاع هستیم، گو که تبلیغات خارجی بر ضد ما هرچه باشد. لکن شما می دانید که الآن بعضی از شهرهای ما و بعضی از زمینهای ما در دست دشمن است، و شهرهای مرزی ما هر روز در زیر توپهای دوربرد و موشکهای دشمن است و بر همۀ ما واجب است که دفاع کنیم از کشور خودمان؛ و دفاع این است که ما دشمن را تا آنجا برسانیم و برانیم که نتواند با موشکهای خودش شهرهای ما را بکوبد. رفتن در خاک عراق نه هجمه به عراق است، دفاع از اسلام و کشور اسلامی
است. نظیر اینکه اگر یک کسی در خارج منزل شما بایستد از داخل خانه خودش سنگپرانی کند و موجب خسارت جانی و مالی بشود، اگر شما وارد بشوید در منزل او، شما هجمه نکردید به او، شما می خواهید دفاع کنید از خودتان. ما هیچ وقت بنای هجوم به یک کشوری نداریم. ما بنای دفاع داریم از یک متعدی و از یک هجمه گر و از یک خدانشناس که در خارج، وقتی نتواند در داخل وارد بشود و کاری بکند، با توپهای دوربردشان و موشکها از خارج، از جاهای دور می اندازد و کشور ما را ویران می کند و عزیزان ما را می کشد. ما در حال دفاع هستیم گو که این تبلیغات خارجی می گویند که نه شما وارد شدید در کشور دیگری. از اول جنگ تا حالا که آنها وارد بودند صحبتی نبود، حرفی نبود، اشکالی نبود، نه در سازمانها و نه در رسانه های گروهی. امروز که ما برای دفاع از خودمان می خواهیم این را تا جایی ببریم که نتواند به ما خسارت وارد کند، ما هجوم کردیم به عراق؟! طبع آنهایی که تبلیغ بر ضد اسلام می کنند همین است. بنابراین، ما چون مدافع هستیم بر همۀ ما یک امر واجب است، منتها هر کسی دفاع را به یک نحوی باید بکند.
حفظ کشور در پرتو وحدت نیروهای مدافع
کمیته ها بحمدالله در داخل دفاع می کنند و در مرزها هم هستند و در جبهه ها هم هستند، پاسدارها هم همین طور، ارتشیها هم همین طور؛ و این برای این است که ما یک ارتش جدای از سپاه و سپاه جدای از کمیته و کمیته جدای از بسیج و همۀ اینها جدای از عشایر نداریم. ما یک برادرهایی هستیم که اسماءشان مختلف است لکن ارواحشان یکی است. چند تا برادر که هر کدام اسم دارند، اسمشان مختلف است اما گروههای مختلف نیستند، برادرند. گروههای ما اسماءشان مختلف است: بسیج است، سپاه است، ارتشی است، کمیته است و امثال اینها، لکن روح آنها یکی است، وحدت عقیدتی، وحدت ایمانی دارند و این سبب شده است که شماها توانستید این همه قدرتهای بزرگ را بشکنید و در مقابل تمام قدرتها در عالم بایستید، و تا این روح برادری محفوظ است و
کمیته نمی گوید من در مقابل ارتش، ارتش نمی گوید من در مقابل سپاه، سپاه نمی گوید من در مقابل دیگران، تا این روح محفوظ است شما هم محفوظید. و من امیدوارم که ان شاء الله این روح وحدت و این روح انسانیت در جامعۀ ما محفوظ باشد؛ و این کشور از آسیبهایی که در آتیه برای او تهیه دارند می بینند محفوظ بماند. و ما ایستاده ایم در مقابل دفاع از کشور خودمان و دفاع از اسلام عزیز در مقابل هر مهاجم. مهاجم می خواهد ابرقدرت باشد، می خواهد قدرت کم، فرقی در نظر ما نیست. ما واجب است برایمان دفاع کنیم از نوامیس اسلام و نوامیس خودمان و دفاع کنیم از کشور اسلامی خودمان و مادامی که در حال دفاع هستیم، با هر قدرتی که بخواهد هجمه بکند بر ما، مقابله می کنیم و هیچ هراس نداریم؛ غایت امر این است که ما در راه خدا شهید می شویم و این غایت آمال جوانهای ماست. و من امیدوارم که این قدرت محفوظ بماند و شما با همین قوه و قدرت پیش بروید. و چون در حال دفاع هستیم، مادامی که جبهه ها احتیاج دارند به اینکه کمک بشود برایشان، بر همه واجب است که در جبهه بروند و دفاع کنند. البته کمیته ها چون کارهای داخلی دارند آنها هم در حال دفاع هستند. دفاع داخلی هم مهم است و همین طور آنهایی که در کردستان هستند و در آنجا زحمت می کشند، همان طوری که کسانی که در جبهه های غرب هستند و جنوب هستند، آنهایی که در کردستان و جاهای دیگر هم زحمت می کشند مورد تقدیر همۀ ملت است. و ما از باب اینکه یک ملت واحد هستیم، یک جمعیت واحد هستیم، همۀ ما برای همۀ کسانی که برای این کشور زحمت می کشند و برای این ملت جانفشانی می کنند و برای اسلام فداکاری می کنند، دعا می کنیم، و همۀ ملت شکرگزارند نسبت به همۀ شماها.
دشمنی با ملت ایران در تمام ابعاد آن
و شما می بینید که در مقابل شما جوانهای عزیز سرتاسر ملت، سرتاسر کشور، جوانهای برومند سرتاسر کشور، در مقابل شما همه جور دشمنی هست، دشمنهای نظامی هست، دشمنهای تبلیغاتی هست. شما الآن ملاحظه می کنید که این نفتی که الآن نشت
کرده است در خلیج و برادرهای خلیجی ما را به زحمت انداخته است و ملت عرب را دارد به زحمت می اندازد و الآن در حال زحمت هستند، شما ملاحظه بکنید که تمام این تبلیغات خارجی باز به ضد ماست. نظیر این است که بگویند که چرا شما نفت دارید تا اینکه صدام بزند و نفتتان بیاید، این تقصیر با شماست که نفت دارید، این تقصیر با شماست که مردمتان در خوزستان هستند، تقصیر از صدام نیست که اینها را می کشد، تقصیر از آنهاست که آنجا هستند و کشته می شوند. اینها وضعشان این طوری است که یک کلمه راجع به صدام که چرا این کار را کردی، چرا این نفت را، حالا ما کار نداریم به [اینکه] احتیاج به این نفت جزئی نداریم بحمدالله . ما راجع به این حرف می زنیم که خوب، این برادرهای عربی که الآن در اطراف خلیج هستند، از کویت و نمی دانم قطر و دوبی و بحرین و امثال اینها، اینها الآن در مضیقۀ آب هستند، نمی گویند که چرا این کار را کردی، این دولتها نمی گویند صدام چرا این کار را کرده، می گویند نفتهای ایران آمده اینجا! نفتهای ایران خودش راه افتاده رفته آنجا! اصلاً وضع دنیا یک وضع تأسفباری است که نمی شود گفت که این چه جور وضعی پیدا کرده؛ این چه روحیه ای است که این مردم دنیا پیدا کردند. یعنی اینهایی که رسانه های گروهی دستشان است و اینهایی که قدرتها دستشان است اجتماع می کنند که ببینیم چه باید کرد. خوب، چه باید کرد؟ هرچه صدام اجازه فرمایند آن طور باید عمل کرد! یک نفر آدمی که این همه تاکنون جنایت کرده و یک کلمه نگفتید شماها خوب این جنایت به ما بوده؛ تقصیر ما هم این است که می گوییم اسلام باید باشد. اما این جنایت اخیری که کرده است و به اعراب این جنایت را کرده است، به ما که این جنایت نشده، جنایت به ما این است که نفت ما رفته است، اما بیچاره زن و بچه این عرب چه کرده؟ زن و بچه خلیج چه کرده است؟ در عین حالی که این جنایت به خود آنها وارد شده است، حالا هم که اجتماع می کنند نمی توانند جلوی این را بگیرند، جلوی این را بگیرند که تضمین بدهد که حمله نکند تا بروند درست کنند اینجا را. این وضع، یک وضع عجیبی پیدا کرده است این دنیا. و خداوند ان شاءالله اصلاح کند این بشر را و این وضعی که الآن، این روحیه ای که الآن بشر به خودش گرفته است.
خودباختگی دولتهای منطقه نسبت به قدرتهای بزرگ
این خودباختگی که الآن این دولتهای اطراف خلیج و غیر خلیج و اینها از خود نشان می دهند نسبت به قدرتهای بزرگ، اینها گمان می کنند که اگر صدام مثلاً دستش برسد یکی از اینها را می گذارد سر کار باشند صدام یک روحی دارد که نمی شود جلویش را بگیرد، نمی تواند جلویش را بگیرد، اگر می توانست جلویش را بگیرد که خودش را به این وضع نرسانده بود؛ باز اینها کمک او می کنند. اینها خیال می کنند که اگر اینها گرفتار شدند، امریکا می آید و جلوی این را می گیرد که مبادا به آنها صدمه ای وارد بشود. امریکا شماها را برای نفتتان می خواهد. امریکا شما را برای این می خواهد که بازار درست کند که نفتتان را ببرد و بنجلها را بیاورد به شما بفروشد به قیمت گران؛ چه کار دارد امریکا به اینکه شما چه حال دارید. شما هر حالی می خواهید داشته باشید، ملتهای شما هرچه می خواهند گرسنه باشند، ملتهای شما هر چه می خواهند تشنگی بکشند الآن، او چه کار به این کارها دارد، او می خواهد که از شما استفاده ببرد؛ نه استفاده ای که یک انسان از انسان می برد، نه استفاده ای که یک انسان از یک عبد می برد، استفاده ای که حتی از حیوانات هم پستتر ما را حساب می کنند و می خواهند استفاده ببرند.
دفاع در مقابل دخالت قدرتها در امور کشور
تا مجتمع نشوید، تا دستتان را به هم ندهید، تا اخوت اسلامی را حفظ نکنید، نمی توانید در مقابل این قدرتها بایستید. تمام شیرۀ جان شما را می کشند و می برند و ملت شما را آن طور ضعیف و زبون و بیچاره می کنند و همه نشسته اید هی منتظرید که امریکا برایتان کار بکند. همان طوری که ما ننشستیم که امریکا یک کاری برای ما بکند. ما نشسته ایم که امریکا اگر بخواهد شیطنت کند جلویش را بگیریم، نشسته ایم که اگر شوروی بخواهد کاری بکند جلویش را بگیریم، دفاع بکنیم از خودمان. ما دنبال این نیستیم که امریکا برای ما کار بکند. «ما امریکا را زیر پا می گذاریم» در این امور؛ نمی گذاریم که دخالت در امور ما بکند، نمی گذاریم کسی دیگر هم دخالت بر ما بکند.
بخواهند هم اگر چنانچه هجمه بکنند، ما نمی گذاریم اینها طیاره هایشان پیاده بشوند، چتربازهایشان را بین هوا می کشیم، از بین می بریم. مگر آنها می توانند به اینجا هجمه کنند؟ ولی آنها هیچ وقت عقلشان به این کمی نیست که بخواهند یک هجمه ای بکنند؛ آنها دنبال نقشه اند که ما را به جان هم بیندازند.
ایجاد اختلاف، ترفند دشمن جهت غلبه بر ما
من این را کراراً عرض کرده ام و کراراً هم به شما خواهم گفت اگر زنده باشم. که مادامی که شما با هم هستید، کمیته ای نمی گوید من کمیته باید چه باشم، کمیته ای می گوید ما مسلمانها باید چه جور باشیم، ارتشی هم نمی گوید من ارتشی باید چکاره باشم، این هم می گوید که ما قوای مسلحه باید چه جور باشیم، ملت ما باید چه باشد، سپاهی هم همین را می گوید، عشایر هم همین را می گوید، بازاری هم همین را می گوید، کوچه ای هم همین را می گوید، مادامی که این طور هستید محال است که قدرتی بتواند به شما غلبه بکند. نمی شود، برای اینکه این قدرتهای بزرگ دنبال این هستند که یک منافعی پیدا کنند. دنبال این نیستند که یک ضرری بزنند، می خواهند منفعت برای خودشان پیدا بکنند منتها اگر عالم هم بر باد رود منفعت برای آنها باشد، خوب است. اما یک کشوری این جوری را می بینند که منفعت اینجا ندارند، اینها با آن قدرتشان در افغانستان فهمیدند که ضرر کردند. من هم از آن روز اولی که سفیرشان آمد پیش من و گفت دولت افغانستان از ما خواسته، گفتم نکنید این کار را شما ضرر می برید، حالا هم فهمیدند که ضرر بردند. می دانند که نمی شود یک مملکتی که وضعش این طوری است نمی شود به آن هجمه کرد، منفعت در اینجا نیست، همه اش ضرر است. لکن دنبال این هستند که بین شماها اختلاف بیندازند، دنبال این هستند که زمزمۀ اختلاف ایجاد کنند، یک جا بگویند کمبود هست، یک دسته هی فریاد بزنند که ما کم داریم، کم داریم. اینها خیال می کنند که جاهای دیگر زیاد دارند. آقا در جاهای دیگر صفهای طولانی بیشتر از اینجاست. اینجا قحطی نیست که، اینجا فراوانی است منتها گرانی است؛ گرانی هم علاج می شود. ما نوامیس
خودمان را، اسلام خودمان را، جان خودمان را، جان جوانانمان را به خطر بیندازیم که گوشت گران است! میوه گران است! و اگر بخواهد این شکاف پیدا بشود که یک دسته نِقْ بزنند و یک دسته هم کمک او بکنند و یک دسته هم ـ نمی دانم ـ تبلیغات سوء بکنند و بین خود ملت، هی داخل هم و خصوصاً بین سپاه و ارتش و کمیته و امثال اینها خدای نخواسته، این وحدتی که هست از بین برود، آن روزی که این وحدت از بین رود مرگ همۀ ما و به باد رفتن همۀ نوامیس و به باد رفتن همۀ زحمتهای انبیا ـ علیهم السلام ـ نسبت به این کشور خودمان و نسبت به کشورهای دیگر به باد فنا خواهد رفت.
ظلم به ملتها بواسطه ضربه خوردن اسلام
شما بدانید و باید بدانید اشخاصی که روشنفکرند باصطلاح، اشخاصی که کنار نشسته اند و فحش می دهند، اشخاصی که بیرون نشسته اند و توجه به مسائل داخل ندارند، بدانند که اگر یک سیلی بخورد امروز اسلام در این کشور، تا آخر دیگر باید ملتها تحت این فشارها باشند. امروز اسلام در اینجا سر بلند کرده است و بیرقش بلند شده است و من امیدوارم که این جلوه اش به همه جا برسد، و مستضعفین از زیر بار این ظلمها بیرون بروند. آنهایی که نق می زنند برای این کشور و به خیال خودشان دلشان برای اسلام می سوزد، آنها بدانند که اگر این اسلامی که الآن در اینجا هستش سیلی بخورد اسلام تا آخر سیلی خورده است؛ باید هی بنشینید و حسرت ببرید. باز هم برگردد به آنجایی که یک نفر پاسبان بیاید همه تان را وقتی که از بین ببرد به همه تان اهانت کند جرأت حرف زدن نداشته باشید. زمان رضاشاه را یادتان هست، زمان اوایل محمدرضا هم یادتان هست، اخیراً البته زورش نمی رسید. تا دست به هم ندهید، تا همه با هم نباشید، تا آنهایی که به نوایی نرسند خیال کنند این نواست. والله خدا می داند که اینهایی که الآن گرفتار هستند، این وزیر کشوری که اینجا نشسته گرفتار است الآن، نه اینکه نوا دارد، بینواست. رئیس جمهورش هم همین طور، مجلسش هم همین طور و دولتش هم همین طور، پاسبانهایش و ـ نمی دانم ـ قوای مسلحش هم همین طور، اینها جانفشانی دارند برای این
مملکت می کنند؛ باید اینها را حفظشان کرد. نباید نِقْ زد، باید نگهداری کرد از اینها برای خاطر خدا، برای خاطر نوامیس خودتان، برای خاطر کشور خودتان. اگر دلسوز برای کشور هستید باید که [همت] بکنید، هی ننشینید آنجا بگویید ما کشورمان دارد از بین می رود؛ شما دارید تبلیغ می کنید. با تبلیغ، شماها می خواهید کشور را از بین ببرید والاّ عهد و پیمان بستن با ـ نمی دانم ـ صدام، کشور ما را حفظ می کند؟! وادار کردن ـ نمی دانم ـ دولتهای خارج را به اینکه به اینجا چه بکنند کشور را حفظ می کند؟! خوب، یک قدر آدم بشوید، توجه بکنید به مسائل. و من امیدوارم که هر کس هر کاری می خواهد بکند، شما جوانهای ما، این ملت ما، این ملت عزیز ما همه شان با هم همین طوری که الآن برادر هستند برادر باشند و همین طوری که با هم متحد هستند و من و تو ندارد در کار، اینطور باشند تا ان شاءالله کشورشان حفظ بشود و هیچ کس هم نتواند به شما آسیبی برساند. خداوند ان شاءالله همۀ شما را حفظ کند و موفق باشید و مؤید باشید و به کارهایتان ادامه بدهید و با قدرت به پیش بروید که اسلام را ان شاءالله صادر کنید به جاهای دیگر. و خداوند همۀ شما را حفظ و موفق نگه دارد.
والسلام علیکم و رحمة الله