نامه
زمان: 13 شهریور 1351 / 25 رجب 1392
مکان: نجف
مخاطب: ثقفی، خدیجه ـ تهران
بسمه تعالی
خانم محترمۀ معظمه، مرقوم سوم شما واصل شد. در جواب دو مرقوم، چند روز قبل مصدع شدم؛ اینک جواب سوم: اولاً کلمه ای که راجع به فریده نوشته بودید که برای مختصر گرفتگی روحی صلاح دیدند او را به مشهد ببرم، اینجانب را مضطرب کرد. علاوه بر اینکه با نوشتن کاغذ از تهران و همراه بودن فریده، یک کلمه او ننوشته؛ علاوه اسمی از فرشته نبود و به نظر آمد که فرشته همراه نیست. اینها مرا مشوش کرده. فوری از سلامت او، یا اگر دلتنگی خانوادگی دارند، مطلعم کنید. امید است دومی باشد که سهل است. ثانیاً از عمل مینو خانم به طور اجمال نوشته اید؛ نمی دانم چه عملی بوده، ان شاءالله تعالی با سلامت گذشته است. ثالثاً هیچ وقت به طور سربسته و اجمال چیزی ننویسید که موجب اضطراب ما شود. رابعاً سفر مشهد ان شاءالله به خیر بوده و زیارت شما قبول.مصطفی برای اول رجب آمدند کربلا. کاغذ هم این چند روز به شما نوشته اند. ماها همه بحمدالله تعالی سلامت هستیم، فقط صغری ضعف زیاد دارد و رو به بهبودی است. اقلیما و مشهدی حسین سلام دارند. به عموم بستگان خصوصاً دخترها سلام برسانید. از حال خازنجون هم مطلعم کنید. از شما امید دعا دارم. هوای اینجا رو به خوبی است؛ شبها تقریباً خوب است. سلام بر همۀ شماها. ـ 25 رجب 92