نامه
زمان: ؟
مکان: نجف
موضوع: وجوه شرعی
مخاطب: یکی از وکلای امام خمینی ـ قم
بسمه تعالی
بعد از سلام و تحیت، سلامت و سعادت جنابعالی [را] از خداوند تعالی خواستار است.
مرقوم مورخ شانزده ذی القعده و مرقوم دیگر با هم واصل شد. اینک جواب مرقوم اول ـ با وصفی که مرقوم شده است:
آن شخص که می تواند قرض شرعی او را بدهد، باید بدهد و شما تحویل بگیرید و به وارث ندهید. با آن اشخاص اگر علم ندارند که کمک به اسرائیل می دهند مانع ندارد معامله؛ لکن جنابعالی خصوصی بگویید که مشهور نشود.
جواب مرقوم ثانی مورخ هفده ذی الحجه: از قراری که آقای زکی نوشته است کاغذها نرسیده ولی چون اخیراً مدتی هیچ کاغذ تقریباً نمی رسید، احتمال دارد پس از رفع منع رسیده باشد، لهذا عجالتاً تا خبر ثانی انتظار می کشیم.
سیصد و بیست و یک تومان که به سادات داده اید، خبر وصولش رسید.
1 ـ به آقازادۀ سید فخرالدین مرحوم اجازه دهید، به هر نحو خواستید.
2 ـ و مجازید به هر کس اجازه خواست و مورد وثوق است اجازه دهید، به هر نحو صلاح می دانید.
3 ـ اشخاصی که صلاح می دانید وجهی بدهید، مجازید.
4 ـ دو نفری که دستگردان کرده اند و اجازه خواسته اند برای مسجد، با قید احتیاج فعلی و عدم امکان از طریق دیگر، اجازه دهید.
5 ـ آنهایی که بابت سهم سادات داده اند و شما صلاح می دانید اجازه دهید؛ مجازید در اجازه.
6 ـ راجع به چاپ کتاب اجازه نمی دهم. قبض اخیر را با سایر قبوض می فرستم بیروت؛ امید است برسد.
قبض پنج هزار را که مرقوم شده، به آقای ستاری بدهم می رسانم. بناست مبلغ 65 تومان به حساب آقای هاشمیان رفسنجانی به شما یا احمد بدهند برای سادات؛ شما بدهید به آنها.
صفحۀ مقابل را بدهید به آقای حاج آقا محسن محدث زاده، و وجوه را مطالبه کنید و به سادات فقیر برسانید.
قبوض جوف را به آقا برسانید. به نظر می آید که این دو قبض، یکی باشد ولی من هر دو مورد را می فرستم؛ چون در دو مرقومه بود.