اجازه نامه
زمان: 22 آذر 1349 / 13 شوال 1390
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: عادلی، غلامحسین
بسم الله الرحمن الرحیم
بعد الحمد والصلوة، بر عموم مؤمنین قریۀ «گل نیچه» و «جلو گرگها» و «شنیه» و «جوسرخها» تماماً و «هیگل ها» جمیعاً و «سیا خوله» و «جنگلک» و «سیالخک» و «کزیرگ» و «دهن غلامک» و «ده داود» و «سرپل» و «منجو» و نواحی آن و «سربغندی» و «پای کوتل» و «قاش غیغانک» و «قلعه غیغانک» و «ناوه غیغانک» تماماً، مخفی نباشد که جناب مستطاب مروّج الاحکام آقای شیخ غلامحسین عادلی ـ ایّده الله تعالی ـ وکیل اینجانب هستند در امور حسبیه و شرعیه که منوط است به اذن فقیه جامع الشرایط با مراعات احتیاط، و در جمع آوری سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ که ثلث آن را در موارد مقررۀ شرعیه صرف کنند و دو ثلث دیگر را نزد حقیر ایصال نمایند و قبض رسید گرفته به صاحبان وجوه رد کنند؛ و نیز مجازند که به صاحبان وجوه اجازه دهند که سهم سادات عظام را خودشان به سادات فقیر و عفیف بدهند.
و مخفی نماند که مناطق مذکوره سابقاً به نام آقای سید حسین جان بوده و فعلاً به ایشان واگذار شد.
«و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بالتقوی و الاحتیاط؛ و ارجو منه الدعاء و النصیحة»؛ والسلام علیه و علی اخواننا المؤمنین و رحمة الله و برکاته.
13 شوال 1390 ـ روح الله الموسوی الخمینی