نامه به یکی از افاضل حوزه علمیه قم و اظهار نگرانی از وضع حوزه

‏‏نامه‏

‏‏زمان: آذر یا دی ماه 1344 / رجب یا شعبان 1385‏‎[1]‎

‏‏مکان:  نجف‏

‏‏موضوع: اظهار نگرانی از وضع حوزۀ علمیۀ قم‏

‏‏مخاطب: یکی از افاضل حوزۀ علمیۀ قم‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏     به عرض عالی می رساند، مرقوم شریف که حاکی از سلامت مزاج محترم بود،‏‎ ‎‏موجب تشکر گردید. سلامت و توفیق جنابعالی را خواستار است. حالت اینجانب‏‎ ‎‏بحمدالله بد نیست لکن برای حوزۀ علمیۀ قم نگران هستم. خوف آن است که اگر غیبت‏‎ ‎‏اینجانب طولانی شود، آقایان فضلا تزلزلی پیدا کنند. از خداوند اصلاح امور را‏‎ ‎‏خواستارم.‏

‏‏     جنابعالی به حضرات افاضل ـ أیّدهم الله تعالی ـ تذکر دهید که اینجانب کمال میل دارم‏‎ ‎‏که در بین آنها باشم و در شادی و غم آنها شریک باشم. فضلا و اَعلام قم، که حقاً‏‎ ‎‏وفاداری خود را اثبات فرمودند، مایۀ امید اینجانب می باشند و چشم من به وجود آنها‏‎ ‎‏روشن است. در اولْ وقتِ رفعِ منع، به خواست خداوند تعالی، خود را در بین آنها خواهم‏‎ ‎‏دید.‏

‏‏     مطلب دیگر که لازم است جنابعالی به هر وسیله که صلاح می دانید ابلاغ فرمایید در‏‎ ‎‏قم و تهران و جاهای دیگر، قضیۀ عدم وصول تلگرافات است از ایران. روز اول و دوم‏‎ ‎‏ورود، مقداری تلگراف واصل شد الاّ نادری که یا آدرسْ مجهول بود یا امضا معلوم‏‎ ‎‏نبود؛ پس از آن، ناگهان نامه و تلگراف قطع شد و معلوم شد جلوگیری شده است. از‏‎ ‎‏بعضی شهرستانها هم خبر منع رسید. ممکن است منظور آنها این باشد که ایجاد نگرانی‏‎ ‎‏نمایند. جنابعالی و سایر موالی محترم این نکته را تذکر دهید و ابلاغ فرمایید که تلگرافات‏‎ ‎
‏‎

‎‏اگر نرسید به این سبب بوده.‏

‏‏     مطالبی که مرقوم شده بود ملاحظه شد. از خداوند تعالی توفیق اعتصام در امور را‏‎ ‎‏خواهانم. از جنابعالی و سایر آقایان ملتمس دعای خیر برای حسن عاقبت هستم. صورت‏‎ ‎‏تلگرافی را که فرستاده بودید ملاحظه شد لکن اصلش نرسیده. از آقایان مدرسین و فضلا‏‎ ‎‏متشکرم و توفیق و تأیید همه را از خداوند تعالی خواستارم. والسلام علیکم.‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏