نامه
زمان: 16 آبان 1349 / 7 رمضان 1390
مکان: نجف
موضوع: تبریک ازدواج ـ شهریۀ طلاب
مخاطب: خمینی، سید احمد
بسمه تعالی
احمد عزیز
نامۀ بی تاریخ شما واصل شد؛ همین قدر معلوم شد پس از نیمۀ شعبان بوده. ان شاءالله تعالی عروسی مبارک بر شما و بر خانم محترمۀ شما باشد و سالهای طولانی با سلامت و خوشی بگذرانید. من هر وقت حرم می روم به شماها دعا می کنم، ان شاءالله تعالی مستجاب شود. اما راجع به شهریه که نوشته اید زیاد شود، از جهاتی صلاح نیست. اولاً به طوری که اخیراً مُشاهَد است معلوم نیست وجوه به اینجانب برسد. دست و دسته های مختلفی شاید در کار باشد که نگذارند برسد. بنابراین زیاد نمودن صحیح نیست و ثانیاً ممکن است بخواهید زیاد کنید صداها بیشتر شود و دستگاه را به هر نحو است وادار به مخالفت با اصل کنند. بنابراین احتیاط در این است که عجالتاً همین نحو که هست باشد، عجله نکنید تا ببینم چه می شود. راجع به بیرونی، من نمی توانم هر روز دخالتی کنم. شما خودتان هر نحو صلاح می دانید عمل کنید و خیلی مقید نباشید. آمدن و رفتن اصحاب یا اشخاص مهم نیست. در هر صورت هر طور صلاح می دانید ممکن است با حضرت آقای سلطانی هم در این امور مشورت کنید، هر طور صلاح است عمل کنید. از خانم از تهران مکتوبی داشتم جواب نوشتم. خدمت خانم محترمه تان سلام برسان.
پدرت