خوشه خورشید

‏‏خوشۀ خورشید‏

‏

‏‏جرعه نوشان ساقی خمخانه کو؟‏

‏‏آنکه پیمان بست با میخانه کو؟‏

‏‏ای خمارآلودگان می پرست‏

‏‏چلچراغ مردم میخانه کو؟‏

‏‏وارث پیر خرابات مغان ‏

‏‏عارف حق، سالک فرزانه کو؟‏

‏‏شمع شب سوز شهیدآباد عشق‏

‏‏شاهد شوریدۀ پروانه کو؟‏

‏‏آنکه هرشب تا سحر در میکده‏

‏‏داشت برلب نعرۀ مستانه کو؟‏

‏‏آن قدح نوش خراباتی که داد‏

‏‏بر شراب آلودگان پروانه کو؟‏

‏‏عقل آمد عشق را دیوانه کرد‏

‏‏عاشقان! دیوانۀ دیوانه کو؟‏

‏‏گنج از ویرانه ها بیرون فتاد‏

‏‏خانه ویران گشت، صاحبخانه کو؟‏

‏‏عِقد پروین رشتۀ گوهر گسست‏

‏‏خوشه خورشید را دردانه کو؟‏

‏‏دل «احد» گو شو به قربانگاه دوست‏

‏‏تا که جان قربان کنم جانانه کو؟‏

‏‏  ‏‏              

                 احد ده بزرگی‏

‏‎ ‎

‏‎

‎