با نگاهی به این جان
نه توان گریز از خویش دارم و
نه در حرمت یک خواب
به دیدارت دل خوش
چه پر دغدغه می گذرد
پایکوبانی این لحظه ها
پریش دل است
با سینه ای که سپرده دارم
با آزمون سرسپردگی
رها در این قول
هنوز منم
که بجان خریده ام
سرود فرشتگان را
از لبان تو
نه اهل تملق و
نه مدح سرای بزرگیت،
- تنها ـ ره نشانم تو بودی و
پا به پایم تو برده ای
همینست که بی حضورت از دست رفته ام
آرش باران پور