مجله کودک 442 صفحه 36

حساب، حساب دو دوتاست امیرمحمد لاجورد حتما که آدم نباید ریاضیدان باشد تا از بعضی حساب­ها سر در بیاورد. برخی حساب­ها خیلی روشنند. مثل حساب دو دو تا. یا مثل حساب جمعیتی که این­جا دعوت شده­اند. یا شامی که قرار است بخورند. واضح و مبرهن است که ممکن است بعضی اتفاقات ناخوشایند روی دهد. مانند اتفاقی که در عروسی خاله نرگس رخ داد. هنوز توی دلم مانده است. بابا: «پس چرا چیزی نمی­خوری پسرم؟» امیر: «ممنون بابا، میل ندارم، یعنی خیلی خیلی میل دارم اما هر چی جا دارم نگه داشتم برای شام. پیشنهاد می­کنم شما هم کمتر میوه و شیرینی بخورید...» فکر چاره­ای باید کرد. داشتم می-گفتم. از عروسی خاله نرگس­ام می­گفتم و از اتفاق ناگواری که افتاد. آن موقع هم شبی بود مثل امشب. می­دانید چه شد؟ وقت شام، جوجه کباب به من نرسید. غفلت کنم بعید نیست امشب هم حادثه­ای مانند آن شب رخ دهد و همان بلا به سرم بیاید. نباید گذاشت تاریخ تکرار شود. نه این که فکر کنید من خیلی اهل خوردن هستم. این حرف­ها نیست. ولی خب آدم دلش می­خواهد دیگر. آن هم در مورد مسائلی مانند جوجه کباب، این­جور جاها هر بابایی فکر بچه­اش است، اما بابای من را بگویید که چه حرف­های می-زند. می­گوید آدم نباید برای شکم هول بزند. می­گوید دیگران بخورند مثل این است که ما خوردیم. می-گوید مرغ هم که بخوری مثل همان جوجه است فقط مقداری بزرگ­تر شده است می-گوید شکر خدا ما که نخورده نیستیم. دِ همین حرف­هاست که آخرش باعث می­شود تا جوجه کباب نصیب آدم نشود. پنگوئن ماده بر روی تخم می نشیند و تا مدت 2 ماه که پرنده از تخم خارج شود، این کار را ادامه می دهد. پنگوئن نر وظیفه دارد در این مدت با صید ماهی، غذای خود و همسرش را تامین کند.